De reeds ingespeelde C7R keeg ruim de tijd om zich thuis te voelen in mijn setup en natuurlijk werd de optimale lichtnetpolering gevonden waarmee een duidelijk soepelere weergave met een meer solide fundament werd verkregen. In direct vergelijk met mijn Bel Canto C5i (via S/P-DIF) bood de C7R meer authoriteit, rust en articulatie. De C5i is al een opmerkelijk uitgewogen en organisch klinkende DAC/versterker maar zijn nieuwe familielid gaat daar desondanks ruim overheen. De REF-voedingsbuffer zal daar een niet onbelangrijke rol in spelen. Een vergelijkbaar contrast kan men waarnemen wanneer de Bel Canto Eindversterkers S125 en REF150S met elkaar worden vergeleken. Het prijsverschil tussen die eindversterkers is relatief klein, in het geval van de C7R is de meerprijs hoger vanwege de ingebouwde tuner. Bel Canto versterkers kunnen het altijd goed vinden met mijn (Harbeth & Monitor Audio) weergevers. De C7R is met name een ideale partner voor de P3ESR's.
Allereerst werd de C7R ingezet als S/P-DIF DAC-versterker, om CD's mee te beuisteren. Nadat het DT loopwerk de Rebecca Pidgeon CD The Raven (Chesky) had ingeslikt, werd de track You got me beluisterd. Het geheel van zang, twee akoestische gitaren en lichte percussie stroomde op zeer organische en ontspannen wijze de kamer in. De weergave bleek totaal verstoken van hardheid of aangezette puntigheid waarmee de mooi uitgewogen toonbalans extra werd onderstreept. De C7R als DAC-versterker is even oorstrelend als verfijnd, met een bovengemiddeld goede ruimtelijkheid. Voor mij was het meest opvallende facet aan de weergave, de wijze waarop achtergrondgeluiden de nodige aandacht kregen zonder overbelicht te worden.
In enkele opzichten deed deze weergave mij denken aan die van de Bel Canto REF150S eindversterker, aangestuurd door onze Heed voortrap met ingebouwde DAC-kaarten, met name de ruimtelijke schaal en rust. Qua stemweergave verdient de geïntegreerde C7R wat mij betreft de voorkeur, met een nog meer souvereine en ontspannen presentatie. Van de Tim van Eyken CD Stiffs, Lovers Holymen, Thieves werd de track John Barleycorn uitgelezen. Dat is een tamelijk lastig weer te geven track, met zowel een schrikwekkend dynamisch contrast als een veelvoud aan klanken. Deze muziek kan ofwel als desoriënterend, of als spannend worden ervaren en dat hangt in mijn ervaring grotendeels af van de toegepaste D/A omzetter. De langzaam opbouwende intro met zacht gespeelde akoestische gitaar liet een prachtige subtiliteit en mooie dieptestaffeling horen. De inzet van Tim van Eyken's zang is luid en zeer direct opgenomen, wat afhankelijk van de weergaveketen voor een schrikeffect of kippevel kan zorgen. Met de C7R was dat gelukkig het tweede effect; de plotsklaps opdoemende zangstem werd hier nooit zo stressvrij en foutloos, zonder enige uitschieter gehoord. De C7R zorgde voor grote dynamische sprongen zonder enig schrik-effect, in plaats van dat het op je schoot springt, klinkt zo'n passage volumineus en solide in de ruimte tussen of achter de weergevers.
Dit apparaat zorgt er voor dat je niet alleen naar muziek luistert, maar er ook in kan gaan, als je daar behoefte aan hebt. Het laat daar de ruimte toe.
USB time. Een EAC-rip van een Paul Simon's Diamonds On The Soles Of Her Shoes liet een mooie combinatie van een kristalheldere presentatie van de zang en een bewonderenswaardige tonale en ruimtelijke coherentie horen. Er was sprake van grote muzikale betrokkenheid en Paul Simon zou ongetwijfeld ingenomen zijn met deze muzikale vertolking van één van zijn meesterwerken. Het karakter van de C7R is serieus en blijmoedig tegelijk, net als Paul zelf eigenlijk. Qua ritmische accentuering scoort hij heel behoorlijk terwijl de ontspannen flow waarmee muziek wordt vertolkt, juist uitzonderlijk goed is. Muziek stroomt moeiteloos uit de weergevers, er is niets geforceerds aan de weergave die wordt verkregen met de C7R als kloppend hart van een weergaveketen.
Ook de Phonotrap kan voor een royaal diepteperspectief zorgen wanneer de opname dat toelaat. Vinyl-weergave via de C7R blonk uit in ontspannenheid en vriendelijkheid. Alhoewel de DAC-sectie nog meer muzikaal drama kan bieden, is de MM ingang van de C7R geen muurbloempje, in tegendeel. Van Mumford And Sons tot Ben Harper, goed vinyl kwam over zoals dat hoort: organisch, aanstekelijk en plastisch. Deze uitstekende phonotrap is muisstil en van zeer hoge kwaliteit, het is een waardevol onderdeel van de zeer uitgebreide connectivity die Bel Canto met dit apparaat biedt.
Alvorens er van FM uitzendingen kon worden genoten, moest ik eerst ontdekken hoe de tuner van de C7R wordt gekozen. Dat kan namelijk niet via de bronkeuze-zoekfunctie (tussen de interne Phonotrap en DAC-ingangen kan men wel heen en weer schakelen). De tuner reageert alleen op zijn eigen bron-toets. Wanneer men vervolgens terug wil naar de andere ingangen, kan de tuner functie alleen worden verlaten door op PRE te drukken; direct CD of DAC kiezen gaat niet. Enfin, het werkt maar ergonomisch is het even wennen. Ik heb helaas geen discrete FM-antenne en de door Bel Canto meegeleverde gestrekte dipool is niet meer dan een thuiskomertje (in lekke band termen). CAI is er hier wel en zelfs via die (naar mijn mening) matige media-aanvoer werd een aangenaam royale, grootschalige weergave van FM zenders verkregen. Wat daaraan opviel, was het uitblijven van de lichte schimmigheid die met name in het midden kan optreden bij zelfs tamelijk goede tuners. Anders gezegd, de FM-sectie van de C7R klinkt als een klok. Klassiekzenders werd alle eer aangedaan, met name strijkinstrumenten werden zijdezacht over het voetlicht gebracht. Ik heb een soft spot voor celli en de C7R bediende mij in dat opzicht ruimschoots met gloedvolle, sonore klanken.
