Avalon/Passlabs/NBS/Ayre

In een lichte ruimte troffen we de nieuwe Avalon Opus Ceramique in typische IKEA kleur aan. Deze is volledig bestuukt met de Thiel & Partner keramische units. De Opus Ceramique is de grotere uitvoering van de Avalon studio monitor die ik erg goed ken, qua klank. De bekabeling is volledig NBS uit de monitor 2 serie. De versterking is de X-250 van Passlabs, samen met de indrukwekkende echt dubbel mono X-1 voortrap. De X-1 heeft een aparte behuizing voor de voeding, die totaal gescheiden is voor digitaal en analoog. De bron is de primeur nieuwe Ayre CS-7 cd speler. Het gezicht en gehoor van het cd rom loopwerk van deze speler doet me wat goedkoop aan, en zeker het gammele laatje, dat identiek is aan de laatjes die in PC’s zitten zou eigenlijk niet mogen in deze prijsklasse.

Er werd met typische Avalon muziek gedemonstreerd, en dan doel ik op muziek met zeer kleine trio en duo bezettingen. Voor mij is dit kiezen voor de makkelijke weg, want zo’n duur systeem moet ook in staat zijn grote volle, en dynamische bezettingen goed weer te geven. Dit is mij nog nooit gedemonstreerd op een Avalon, en dat vind ik erg jammer.

De luisterindruk is wel goed te noemen, maar rechtvaardigt voor mij nergens de absurd hoge aanschafprijs van deze weergevers. Er is absoluut geen kleuring aanwezig. De weergave ademt, is vrij en heel gemakkelijk, los en luchtig. Dit is ongetwijfeld het resultaat van Avalon’s speurtocht naar absolute faselineariteit, en tonale gelijkmatigheid. De keerzijde van dit is, dat ik de weergave weinig dynamisch en levendig vond. Voor zover ik het met deze lichte muziek kon beoordelen, kwam het laag me erg voorzichtig en slapjes over, en had ik geen gevoel van drive, drukopbouw. Het zou mij heel erg benieuwen hoe fusion en funkrock zouden klinken op deze set. De Opus Ceramique kost in zijn simpelste uiterlijke uitvoering 22.900 EUR. (per paar). Met alle respect maar ik ben ervan overtuigd dat dergelijke klankresultaten ook bereikt kunnen worden met goedkopere sets, want zo uniek vond ik het helemaal niet. En voor zulke hoge aanschafprijzen verwacht ik eigenlijk een echt fullrange systeem, dat de volledige dynamiek en diepgang van het complete frequentie spectrum aan kan.

Meer info:
www.nbscables.com
www.avalonacoustics.com
www.ayre.com
www.passlabs.com

T+A

Eindelijk, na er veel over gelezen te hebben kon ik eens de nieuwe T+A TCI 1 RE horen.
Dit is het topmodel van de nieuwe Criterion TCI lijn. De afwerking is weer helemaal top, en vakwerk met de mooi gevormde rondingen rondom de hoogsectie. Deze hoogsectie is bijzonder te noemen, daar hier gebruik wordt gemaakt van een Electrostaat. De hoogsectie is actief, en wordt aangestuurd door een interne buizen eindtrap. Fraai is dat de ruimte naast de elektrostaat open is gehouden, waardoor men de gouden gloed van de buizen kan zien. Dit komt de koeling natuurlijk ook ten goede. T+A heeft voor buizenaansturing van het hoog gekozen, omdat een buizen eindtrap een ideale spanningsbron kan zijn. Electrostaten hebben behoefte aan zuivere spanning, en niet zoals veel dynamische systemen stroom. Voor de laagsectie is T+A zijn traditie trouw gebleven, en de twee 25 cm. woofers zien achter zich een transmissielijn.

Nieuw is ook de T+A CD 1030R. Deze gebruikt twee Delta/Sigma stereo D/A converters in dubbele differentiële schakeling. Ik ga er dan ook vanuit dat deze speler gebalanceerde uitgangen heeft, om deze schakeling optimaal te benutten. Er wordt geupsampled naar 24 bit 192 Khz. Tevens maakt deze T+A gebruik van een zelf ontwikkeld lowpassfilter om frequenties boven 22,5 Khz. af te kappen zoals dat nu eenmaal moet bij het 16 bits cd systeem. Dit noemen ze het BEZIER-Polynomfilter, die in een drievoudige oversamplingsproces gecombineerd wordt met een IIR filter. Dit zou fase verschuivingen, en een kaarsrecht frequentie verloop tot gevolg hebben. Overigens kan men overschakelen naar drie filterstanden, waaronder ook het ordinaire FIR filter met twee steilheden. Uiteraard geschiedt de versterking met complete T+A apparatuur.

De luisterimpressie valt als totaalperformance wat negatief uit. Het hoog is zoals bij meer electrostaten een van het mooiste dat ik ooit heb gehoord. De ragfijne en snelle impulsweergave van hiats zijn onovertroffen. Het hoog is fluweel, natuurgetrouw en in balans. Echter het hoog integreert niet mooi met het middengebied, daar het hoog tonaal apart klinkt van het middengebied. Ik denk dat de middentoner de snelheid van de elctrostaat niet kan bijbenen. Het laag is niet strak, en ondergaat een verdikking. Ik mis de korte impuls en controle in het laag.

Meer info:
http://www.taelektroakustik.de