Wat hebben versterkers van ondermeer Acoustic Reality, BelCanto, Channel Islands, Flying Mole, Halcro, Jeff Rowland, NuForce, PsAudio, RedWineAudio, TacT en TEAC Esoteric gemeen met de Kharma Matrix MP150? Slechts een ding, ze gebruiken een versterkertechnologie die is gebaseerd op switching. Dit switching is een schakelen tussen twee toestanden namelijk 'aan' en 'uit'. Dit type versterker wordt ook wel een klasse D genoemd en de 'D' staat echt niet voor digitaal. De 'D' is gewoon de volgende letter na Klasse A, B en C.
In klassieke versterkervormen is er altijd een uitgangseenheid als een buis, een transistor of een MOSFET die te allen tijde geleidt. Bij dit type versterkers is er geen discrete vorm van 'aan' of 'uit'. Klasse A en B of A/B versterkers zijn eigenlijk altijd onderweg van of naar de 'aan' of 'uit' stand. Deze bijna constante tussenfase zorgt ervoor dat er veel energie in de vorm van warmte verloren gaat. Deze energie doet niets met het te versterken ingangssignaal. Ze wordt gewoon aan de kamer waarin de versterker staat afgegeven.
Let maar op de grote koelribben die transistor versterkers hebben en de meer dan warme gloed van buizenversterkers. Klasse D versterkers kennen geen tussenstanden en zijn dus altijd of 'aan' of 'uit'. Het gevolg is dat ze uitermate koel blijven en geen energie verspillen in de vorm van warmte. Bijna alle opgenomen energie wordt gebruikt om het inkomende signaal te versterken. Dit is natuurlijk heel leuk en zeker milieubewust, maar hoe zit het met het te versterken signaal, de muziek?