De Britse modscene uit het midden van de zestiger jaren werd muzikaal voornamelijk aangevoerd door bands als The Kinks, The Who en The Small Faces. Die laatste band met een voorliefde voor rockmuziek met een licht psychedelische twist heeft nooit echt mee kunnen doen aan de digitale muziekopmars, maar daar is verandering in gekomen.
Mede-oprichters en bandleden Kenny Jones en Ian MacLagan hebben de afgelopen vijf jaar flink veel tijd gestoken in het opzoeken en herwaarderen van de diverse mastertapes uit de geschiedenis van de band. Zowel Universal als Immediate Records bezitten rechten van de muziek van Small Faces en brengen diverse Deluxe Editions opnieuw uit met vele extra’s zoals interviews en bonustracks. De heren Jones en MacLagan waren bij het hele proces nauw betrokken, de overige bandleden hebben dit leven helaas verruild voor het hiernamaals.
Small Faces was het eerste album van de gelijknamige band dat op Immediate Records mocht verschijnen in 1967. Na het gelijknamige album op Decca een jaar eerder en meteen al een compilatie-album in de vorm van From The Beginning begon de band na dit album succes te krijgen. De muziek die de band liet horen was typisch voor die periode, vergelijkbaar met werken van The Rolling Stones en het vroege The Who. Helaas voor de band kwam het album uit in dezelfde maand als Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band van The Beatles en de kansen van dit album werden hierdoor geminimaliseerd.
Nieuw was het spelen met de faseknoppen in de studio, hoewel psychedelische rock de kinderschoenen nog maar net had bereikt waren het onder andere Small Faces die pionierden op dit gebied. Niet in de laatste plaats ingegeven door de in die tijd heersende geestverruimende middelen. Kenmerken van deze middelen zijn natuurlijk tracks als Green Circles en Eddie’s Dreaming. De band scoorde ook enkele hits, waarvan Itchycoo Park één van de bekendste is. Ook Here Come The Nice en Tin Soldier deden het vooral in de V.S. goed. Maar het album kent meer fijne geluiden. Het nummer (Tell Me) Have You Ever Seen Me is zo’n track en er wordt afgewisseld op nummers als Something I Want To Say met vrolijke tonen en piano. Ook Things Are Going To Get Better en Up The Wooden Hills To Bedfordshire maken van deze heruitgave een mooie herinnering aan die tweede periode van de blije en vrije jaren zestig.
De twee cd’s in de mooi afgewerkte Digibook Edition van Small Faces biedt in totaal 45 tracks, de ene helft in mono en de andere in stereo. Die stereoversie is wel weer typerend voor die tijd, instrumenten vrijwel gescheiden aan de linker- of rechterkant en erg dynamisch wordt het niet. Maar de muziek en overgebrachte tijdsgeest maakt veel goed en wie graag een tipje van de sluier van de Happy Sixties wil oplichten zal aan deze heruitgave veel plezier kunnen beleven.
Aanvullende informatie
Label: Immediate
Speelduur: 52:47 minuten (mono) en 53:54 minuten (stereo)
Website
