The Grateful Dead. De formatie die vele festivals en concertzalen wist te vullen aan het einde van het zesde en het begin van het zevende decennium van de twintigste eeuw. De band stond bekend om de hoge mate van synergie, ondanks de eeuwige hang naar een goede jamsessie. Hun meesterwerk is door MFSL opnieuw uitgebracht.
En het meesterwerk is natuurlijk Live/ Dead. Een album opgenomen in San Francisco in 1969 dat nog steeds memorabel is. Niet alleen door de prettige mix van psychedelische muziek, rock en zelfs blues en country-invloeden die terug te horen zijn over de twee langspelers met daarop zeven tracks. Ook de opname is speciaal. Tijdens de korte concertreeks waaruit deze live compilatie is ontstaan werd er namelijk gebruik gemaakt van een speciaal voor deze plaat ontworpen microfoonsplitter die zowel de zestienspoors mobiele studio als de live versterkers van signalen voorzag. Met als gevolg het ideaal als het ging om het vastleggen van een live concert: onvervormd vastleggen wat er op het podium gebeurde om het in een lager stadium goed af te mixen voor een persing op vinyl.
Afgezien van de daardoor lage kosten wat betreft productie en opname -iets wat ook beoogd was door de platenmaatschappij, want voorganger Aoxomoxoa had niet echt veel succes qua verkoopcijfers- leverde die simpele opnametechniek dus een dubbel-lp op die zelfs voor die tijd uniek was. De hoge mate van dynamiek werd bereikt zonder ook maar één storend stukje galm of achtergrondgeluid mee te pakken in de opname. Dus hoewel Live/ Dead te boek staat als live-album lijken de zeven tracks bijna op een studioproductie. Bewaard werd wel de synergie waarmee de Dead bekend werden; zo spelen frontman Jerry Garcia en toetsenist Tom Constanten geweldig op elkaar in en gaat het geluid van de bassen soms dieper dan menig element uit die tijd kon weergeven. Na Live/ Dead zou Constanten de band overigens snel verlaten.
Memorabel is ook de uitvoering van de track Dark Star met ruim drieëntwintig minuten speeltijd, een schoolvoorbeeld van op elkaar ingespeelde artiesten die elkaar ook de ruimte gunnen. Of de heerlijke bluesrockinvloeden in het nummer The Eleven, met een eclectisch samenspel van sologitaren, orgel, en keyboards. Dat Grateful Dead aanstekelijk kon spelen was uiteindelijk nog het beste hoorbaar tijdens een concert. Meer uptempo is Turn On Your Love Light en op de track Death Don’t Have No Mercy komt mede-oprichter Ronald C. "Pigpen" McKernan de band versterken. De Dead maakte muziek met plezier en dat is op deze dubbelaar meer dan hoorbaar! Ruim vijfenzeventig minuten weten de zes heren de spanning erin te houden, te vervoeren en zelfs na vier decennia mag ook de opname er nog wezen. Mede dankzij MoFi, dat met Live/ Dead de juiste snaar heeft gevonden als het gaat om remasteren. De herpesing klinkt helder, vrij ruimtelijk en ondanks de gedateerde mastertapes dynamisch. En zo blijft een stuk muzikale geschiedenis geheel terecht behouden.
Label: Mobile Fidelity Sound Lab
Speelduur: 75:13 minuten
www.dead.net / www.mofi.com
