Ook al probeer ik vooroordelen zoveel mogelijk buiten de deur te houden, bij het arriveren van de producten voor deze test was het voor mij toch wel even slikken. Op zich twee mooi vormgegeven, bijzonder compact gebouwde apparaten voorzien van zeer krachtige versterkers, maar wel allen werkzaam met klasse-D techniek en schakelende voedingen? Oei, als dat maar goed zal gaan. In de luisterruimte een complete opstelling van het Amerikaanse Bel Canto waarmee het merk zal proberen af te rekenen met alle vooroordelen die toch nog steeds rond het gebruik van deze techniek voor serieuze audiotoepassingen hangen.
Uit Music Emotion - December 2009
Lees ook onze recente bespreking van de Bel Canto CD3T
Bij het doorlezen van de aan mij door importeur Dimex toegestuurde documentatie en het bekijken van de Bel Canto website, is al snel duidelijk dat er dit merk veel aan is gelegen om af te rekenen met de vele vaak negatieve beeldvorming ten opzichte van klasse- D techniek. Allereerst wil ik om te beginnen duidelijk maken dat Bel Canto niet het zoveelste snel uit de grond gestampte merk is dat ons wil overspoelen met in Azië vervaardigde low budget rommel en het ondertussen aanprijst alsof het de nieuwe heilige audiograal is. Zaken die tegenwoordig in toenemende mate voorkomen en het steeds moeilijker maken het kaf van het koren te scheiden.
Bij Bel Canto liggen deze zaken gelukkig heel anders want geestelijk vader, oprichter en hoofdontwerper John Stronczer, timmert al bijna twintig jaar op uiterst serieuze en vooruitstrevende wijze aan de weg. Net als veel andere ontwerpers is zijn start ontstaan uit onvrede over de bestaande ontwerpen en de drang om het zelf beter te doen. In de loop van die jaren heeft hij dan ook eindeloos geëxperimenteerd en daarbij zowel oude (buizen) als nieuwe technieken waar nodig toegepast met maar één einddoel, binnen een bepaalde prijsklasse een maximum aan muziekbeleving creëren.
