Sommige mensen kiezen er voor om in een woonwagen te wonen, maar de faciliteiten voor de Ierse zigeuners zijn niet bepaald die van onze woonwagenkampen. Travellers, worden ze genoemd, maar hun wagens staan zo vast als een stacaravan, op een parkeerplaats op een industrieterrein bij Dublin. Winnie, een meisje van tien, leeft er met haar alcoholische moeder en wat er van de tien kinderen nog op vrije voeten rondloopt.

De gemeente wil het gezin graag weg hebben. De familie is echter kieskeurig bij het kiezen van een huis, ze vrezen met de nek aangekeken te worden door toekomstige buurtgenoten. Ook op school voelt Winnie zich voortdurend bekeken. Ze weert zich kranig en wordt regelmatig geschorst voor vechtpartijen. Resultaat is dat ze net zo analfabeet is als haar moeder. Uiteindelijk laat moeder Rose zich overhalen de woonwagen een stukje te verplaatsten. Blijkt ze flink belazerd: buiten de gemeentegrens is de stad meteen verlost van haar plichten. Het onrecht is groot, maar de film romantiseert niets en van de woonwagenbewoners worden geen lieverdjes gemaakt. De uitzichtloosheid wordt er niet minder door, aan verzachtende omstandigheden wordt hier niet gedaan.

Debuterend filmmaker Perry Ogden deed eerder als fotograaf onderzoek naar de wereld van de Travellers. Pavee Lackeen is een speelfilm maar doet documentair aan omdat de acteurs zichzelf spelen. Niet iedereen is even spontaan voor de camera, maar de jonge hoofdrolspeelster is fenomenaal en hartverwarmend. Kinderen overleven altijd wel, zeker schrandere types als Winnie, maar je zou haar toch iets anders gunnen dan zich suf te snuiven aan een flesje benzine.

Door zich bijna continu te beperken tot het perspectief van Winnie krijg je een fragmentarisch beeld van het leven. Ze mist veel, maar als kijker krijg je net genoeg informatie en beleef je haar leven als het ware. Ogden onthoudt zich van een moreel oordeel en doet gelukkig ook niet aan gemakkelijke oplossingen.

De film is gemaakt met een kleine videocamera en de beeldkwaliteit is verre van optimaal. Ook dat de montage storende slordigheden bevat vergeef je de maker meteen. De getoonde levens zijn ook verre van perfect, dus de vorm past precies en versterkt het effect.

Aanvullende informatie:
Ierland, 2005
Speelduur: 85 minuten
Regie: Perry Ogden
Scenario: Perry Ogden en Mark Venner
Beeld: 16:9 anamorf
Geluid: DD 2.0, Engels
Uitgave: Imagine
Distributie: de Filmfreak