Bij een van de promotiepraatjes rond zijn vorige film, Lust, Caution, liep regisseur Ang Lee bij toeval Elliot Tiber tegen het lijf. Die zat in dezelfde talkshow om zijn boek Taking Woodstock te promoten, met zijn herinneringen aan het legendarische festival. Tiber verbleef in de zomer van 1969 bij zijn ouders om hen te helpen hun noodlijdende motel weer een beetje op de rit te krijgen. Een culturele activiteit die publiek trekt, dat zou het gehucht wat kunnen helpen.
Boek en film bieden een verrassend perspectief op het in muzikaal gebied in de loop van meer dan 40 jaar volledig uitgemolken festival. Er is namelijk nauwelijks muziek van het festival te horen in deze film, alleen wat verwaaide flarden uit de verte. Elliot speelde een grote rol in de totstandkoming, maar maakte niets mee van wat er in de fameuze drie dagen op het in de wei getimmerde podium gebeurde.
Hoe het oorspronkelijk in Woodstock geplande festival uiteindelijk op een weiland in het plaatsje White Lake terecht kwam was vooral een kwestie van toeval. Elliot had toestemming voor zijn jaarlijkse culturele festival. Voor het eerst zou hij er live muziek brengen, maar dacht daarbij eerder aan een strijkkwartet van Morton Feldman dan aan rockmuziek. En natuurlijk experimenteel toneel van de in een schuur residerende Earth Light Players, die het liefst hun publiek shockeerden door zo snel mogelijk alle kleren uit te trekken. Organisator Michael Lang en zijn geldschieters hadden moeite een plek te vinden waar het in Woodstock en andere plaatsen geweigerde hippiefestival kon plaatsvinden, en de vergunning van Elliot bood uitkomst. Zat het motel van zijn ouders in ieder geval niet om klandizie verlegen.
Taking Woodstock is een mooi sfeerbeeld van een periode. Hoewel de tragiek van Vietnam niet ontbreekt – scenarioschrijver James Schamus voegde een door Emile Hirsch (Into the Wild) gespeelde getraumatiseerde veteraan toe aan het verhaal – is de film vooral een komedie. Er is een overdaad aan ludieke figuren, waaronder de gefrustreerde, uit Rusland afkomstige ouders van Elliot, een bewakingsexpert in travestie, bekrompen dorpsbewoners, maffiosi, modderduikers en vooral veel lieve, vage hippies die alles cool vinden. Een poging van Elliot het festival te bereiken strandt in een LSD trip die misschien wel de essentie van het festival samenvat.
De DVD biedt een aardige hoeveelheid achtergrondmateriaal, bestaande uit niet gebruikte scènes, enkele filmpjes over het productieproces en een zeer onderhoudend commentaarkanaal, ingesproken door regisseur en scenarioschrijver. Het gebruik van split screen beelden is natuurlijk geïnspireerd op de beroemde documentaire van Michael Wadleigh. De naaktlopers moesten maanden voor de opnamen gerekruteerd zijn om tijdig een authentieke hoeveelheid schaamhaar gekweekt te hebben, merkt Lee droog op.
Aanvullende informatie:
Verenigde Staten, 2009
Speelduur: 115 minuten
Regie: Ang Lee
Productie: Ang Lee, James Schamus
Scenario: James Schamus
Camera: Eric Gautier
Montage: Tim Squyres
Art direction: David Gropman
Muziek: Danny Elfman
Met: Demetri Martin, Imelda Staunton, Henry Goodman, Jonathan Groff
Extra’s: Feature Commentary with Director Ang Lee and Writer James Schamus, Deleted Scenes (7 min), Peace Love and Cinema (19 min), No Audience Required: The Earth Light Players (4 min), Horsing Around The Set (2 min)
Beeld: 16:9 anamorf
Geluid: DD 5.1
Uitgave: A-film
Website: www.takingwoodstockthemovie.com
