Een documentaire over de enige echt wereldberoemde popster uit Afrika. De film draaide in de Nederlandse filmhuizen en is nu op DVD uitgebracht. Na een uitvoerige kennismaking met deze enigmatische griot, een soort Afrikaanse minstreel, bewaarder en verteller van mondeling overgebrachte tradities en geschiedenis, gaat de film vooral over de totstandkoming en nasleep van zijn album Egypt, verschenen in 2004.

Dat album is een mooi vertrekpunt, want het maakt mooi duidelijk hoe ingewikkeld en verschillend de plaats is die Youssou N’Dour in het Westen, de Arabische wereld, Afrika, thuisland Senegal en in zijn eigen persoonlijke omgeving inneemt.

Het project Egypt was een bijzondere stap in de lange carrière van N’Dour. In plaats van zijn band Super Etoile de Dakar werkte hij met het Egyptische Fathy Salama Orchestra, met een combinatie van klassieke en Arabische instrumenten. Niet de mix van pop en bruisende mbalax-ritmes, maar religieuze teksten op klassieke Arabische muziek. Toen het album na veel strubbelingen eindelijk opgenomen was zette 9/11 de wereld op zijn kop. Een release zou commerciele zelfmoord zijn, en het album verbleef drie jaar op de plank.

Een Amerikaanse tournee werd afgeblazen, maar Egypt kreeg wel een Grammy. Europa werd een ware zegetocht, ondanks gedoe met orkestleden die in Dublin niet wilden spelen voor alcohol drinkende mensen. In Afrika ontketende het album heftig tegenstrijdige reacties. N’Dour is een aanhanger van het soefisme, een spirituele, mystieke versie van de Islam. De manier waarop die religie in Senegal beleden wordt was vele moslims te vrijmoedig. Kortom, het was overal wel wat.

Zo heeft deze ook op het IDFA vertoonde film veel te bieden en ontstijgt de vrijblijvendheid waar veel muziekdocumentaires aan lijden. Natuurlijk is er veel muziek, zowel uit het Egypt project als uit de rest van de carrière, maar daarnaast is er ook een boeiend persoonlijk verhaal van een kind van ouders die ondanks de familietraditie niet willen dat hun zoon een griot wordt, en de innerlijke noodzaak die hem naar zijn grootmoeder trok. Het bezoek aan deze inmiddels stokoude, kort na de opnames overleden vrouwelijke griot is een van de hoogtepunten uit deze even interessante als innemende film.

Aanvullende informatie:
Senegal, Frankrijk, Egypte, VS, 2007
Speelduur: 98 minuten
Regie: Elizabeth Chai Vasarhelyi
Beeld: 16:9 anamorf
Geluid: DD 5.1
Uitgave: Homescreen 
Website: http://www.ibringwhatilove.com