In 1994, op zijn 24e, verkeerde Beck Hansen in een creatief uitermate productieve staat. De liedjes stroomden eruit. Bekend werd hij met zijn major debuut Mellow Gold, en dan vooral de hit Loser, maar daarnaast verschenen er dat jaar nog twee lofi albums op kleine labels: Stereopathetic Soulmanure en het nu heruitgegeven One Foot In The Grave.

De 16 tracks op het oorspronkelijk op K-records uitgegeven album worden in deze nieuwe versie vergezeld door evenzoveel bonustracks, voor het overgrote deel niet eerder uitgegeven. Ze doen nauwelijks onder voor de nummers die het album in eerste instantie haalden.

Wie Beck kent van zijn megalomaan perfectionistische, supergelikte shows in Prince-stijl zal schrikken van One Foot in the Grave. Dit is namelijk extreem kaal opgenomen muziek, niet zelden met alleen een rammelende akoestische gitaar, vaak niet helemaal en soms helemaal niet zuiver gestemd. Geen funk, samples of breakbeats, maar op de Amerikaanse folk en bluestraditie gebaseerde songs, waarvan hij er duidelijk meer dan genoeg in voorraad had. Niet toevallig begint het album met een Skip James cover.

Op geluidskwaliteit is totaal niet gelet, vaak wordt een gebruikelijk demo-niveau niet eens gehaald. Dat was destijds hip, en heeft als voordeel dat Beck nergens zo spontaan, ontspannen en onbevangen vastgelegd is als hier, in de kelder van K-records labelbaas en producer Calvin Johnson. Af en toe lijkt hij haast Captain Beefheart naar de kroon te steken qua brullen en experimenteren. En, het allerbelangrijkste, op One Foot in the Grave staan een flink aantal van Beck’s sterkste songs, waaronder (She’ll do anything to make you feel like an) Asshole. Een beetje verborgen tussen wat minder tot de verbeelding sprekende songs in straatzangerstijl, maar toch.

Aanvullende informatie:
Speelduur: 74:00 minuten, 32 tracks
Label: XL Records / V2
Websites:
www.beck.com
www.myspace.com/beck