REVIEW

Pete Doherty - Grace/Wastelands

Jan Luijsterburg | 28 mei 2009

Pete Doherty, de schattebout van de schandaalpers, past precies in een al eeuwenoud beeld van de romantische kunstenaar. Flamboyant zelfdestructief, onberekenbaar, tegendraads, maar artistiek productief, liefst op vele fronten tegelijk. Het debuut van deze Britse Herman Brood variant als soloartiest bevat poetische teksten, vooral akoestische gitaarmuziek met afwisselende arrangementen en ook nog beeldend werk van eigen hand op de hoes.

Pete Doherty - Grace/WastelandsBij de onovertroffen Libertines was hij één van twee voormannen, samen met Carl Barât, de kar van de in mijn ogen vaak totaal onterecht afgekraakte Babyshambles trok hij zelf, en nu is er dus een soloalbum. Het heeft een heel ander karakter dan het voorgaande bandwerk. Hoewel de kraakstem nog steeds uit duizenden herkenbaar is – Doherty kent de kunst van het heel mooi vals zingen als behalve Neil Young weinig anderen – is het hier gedaan met de charmante rammelpop. De akoestische gitaar staat centraal in de meeste liedjes, maar wordt omlijst met soms groots uitgemeten arrangementen, niet zelden met strijkers.

Spontaan vastleggen van ideeen in hun meest ruwe vorm heeft zijn voordelen, maar de meer bedachtzame behandeling waar producer Stephen Street met medewerking van onder meer ex-Blur-gitarist Graham Coxon hier voor koos werkt ook geweldig. De stem van Doherty neigt naar eenvormigheid, wat gecompenseerd wordt door een enorme variatie in muzikale stijlen en orkestratie. Er zijn kale, folkachtige songs die aansluiten op de akoestische solo-optredens die Doherty al heel zijn loopbaan regelmatig geeft, er zijn reggae elementen (The Last of the English Roses) en zelfs in een mopje New Orleans Jazz vindt Doherty zijn weg. Veel heel erg sterke popsongs als A Little Death Around the Eyes en 1939 Returning met verhalende teksten, die je als ze niet in het Engels gezongen waren chansons zou noemen.

Gracelands en Wastelands, een prachtig album dat door de aanpak daadwerkelijk iets toevoegt aan het eerdere werk van Doherty en verwachtingen oproept voor de toekomst.

Aanvullende info:
Speelduur: 40:47, 12 tracks
Label: Parlophone / EMI
Websites:
http://www.babyshambles.net
http://www.myspace.com/gracewastelands






EDITORS' CHOICE