Hoe je het ook wendt of keert. Je kunt niet echt om de bandnaam heen. Uitgebracht via het “Kraak” label: “We zien onszelf als een kwaliteitsplatform, een promotor voor jonge artiesten die actief zijn in ongebruikelijke en uiteenlopende genres als avant-rock, psych, experimentele elektronica, free-jazz, new folk, improdrones...” Dat belooft wat.

Ongebruikelijk klinkt het zeker. En je moet naar mijn inziens ook wel even door de zure appel heen bijten. Deze plaat kost je gewoon een aantal luistersessies. Alsof je met een keelontsteking een taaie zoutloze karbonade naar binnen moet werken.
Na een tijdje besef ik dat de irritatie bij mij in zijn stem zit, want muzikaal is dit album best goed te pruimen.

Anderen zullen zijn stem juist wél apprecieren. Dat zegt wel iets over hem. Talent heeft hij namelijk genoeg. Zijn sterke debuutplaat “the Sky Falls, We Shall Catch Larks” werd zeer goed ontvangen.
Toen nog zo goed als in zijn eentje opererend. Nu ook met strijkers en een koor.

Met namen als Stef Irritant (echte naam Stef Heeren) en “The Anus Choir” lijkt het eigenlijk meer op een grap dan een serieus bedoelde plaat. Het een sluit het ander niet uit, maar grappig kun je deze plaat toch echt niet noemen. Niet dat er nummers zijn die je direct bij de strot grijpen, maar soms toch wel een beetje kippenvel. Duister, angstig, mystiek en kil. “The cranes are scared of sunwords”, “Firesky”, het 9 minuten durende “You will reap a whirlwind” en het ingetogen nummer “Salt” zijn wat mij betreft de betere nummers van deze CD.  Deze plaat gaat je niet in de koude kleren zitten. 

Aanvullende informatie:
9 tracks: 51:19 min
Links: http://www.kraak.net, http://www.myspace.com/kisstheanusofablackcat 
Label: Kraak
Distributie: Konkurrent