Patrick Watson kampte met ernstige stemproblemen en dacht nooit meer met een nieuw album te kunnen komen. Nu is er die toch: Uh Oh, met behulp van gastmuzikanten en – gelukkig – ook zijn eigen stem.

De Keuze van Kroese is een (semi-)wekelijkse rubriek van Menno Bonnema. Op vrijdag bespreken we een nieuw muziekalbum (lp, cd of bluray audio) getipt door (online) platenzaak Kroese – kroese-online.nl.

Ondanks stemverlies laat Patrick Watson weer van zich horen

Het moet de grootste nachtmerrie voor iedere zanger en zangeres zijn: je stem verliezen. De Canadese singer-songwriter Patrick Watson overkwam het. Van de ene op de andere dag was zijn stemgeluid zo goed als helemaal verdwenen. Tijdens het zingen sprongen er wat bloedvaten. Drie maanden lang kwam er geen geluid uit de stem van Watson. Zou hij voortaan alleen als songwriter zijn leven moeten vervolgen? Watson gaf de hoop nog niet op, ondanks de mededeling van een aantal artiesten dat hij nooit meer zou kunnen zingen en ging op zoek naar alternatieve geneeswijzen. Die slaagden. Maar ondertussen had Watson al wel bedacht een nieuw album op te nemen zonder zijn stem. Gastzangers en gastzangeressen zouden zijn nieuw geschreven nummers vertolken, daar had hij sowieso altijd al eens zin in gehad.

Patrick Watson staat in mijn top 1000 met magische muzikale momenten met minstens twee scores. Allereerst is er mijn eerste kennismaking met Watson. Toen was hijzelf gastmuzikant en zanger bij een ander muzikaal gezelschap: Cinema Orchestra. Op het derde studioalbum van deze band, Ma Fleur, werd het nummer To Build a Home als single uitgebracht. Voor de mensen die dit nummer niet kennen, die Patrick Watson nog helemaal niet kennen, zoek dit nummer op op YouTube. Het bekijken van de live-versie van The Build a Home is niets minder dan een huiveringwekkende ervaring. Watson speelt piano en zingt alsof de duivel op zijn hielen zit. Hij speelt met het nummer, hij speelt met het orkest en hij speelt met het publiek. Het gaat van bijzonder ingetogen zingen naar uiteindelijk een oerkreet. Hij zet de toon met zijn ijzige en ijle stem, hij zingt met veel lucht zoals dat heet.

De tweede keer dat magie zich aandeed was toen ik de artiest zelf voor het eerst live mocht aanschouwen in Tivoli Vredenburg. We spreken dan over 10 maart 2020. De datum is wel even belangrijk hier. Watson gaf een betoverend en overdonderd concert en zette de zaal in vuur en vlam. De enige dissonant die avond was de mevrouw die naast mij zat en de hele avond zat te hoesten… De volgende dag las in mijn vaste ochtendkrant De Volkskrant een 5-sterrenrecensie, maar dat verbaasde mij niet. Wel: de krant meldde ook nog dat er in Utrecht –na Brabant – een grote corona-uitbraak had plaatsgevonden. Ik had toch niet naast een besmette mevrouw gezeten? Nee, gelukkig niet, bleek later. Wel was het zo ongeveer het laatste concert, daarna ging de lock-down van kracht. En zo heb ik waarschijnlijk nog lang kunnen nagenieten van een uniek concert, in many ways…

Uh Oh is Patrick Watsons achtste album. In 2003 debuteerde hij met Just Another Ordinary Day. Dat zette flink de toon van alles dat erna verscheen. En dat was nooit ordinary, maar altijd meer extra-ordinary. Het tweede album Close to Paradise wordt nog steeds als magnum opus gezien.

Met Uh Oh brengt de Canadees wederom een album van hoog niveau uit wat mij betreft. Het inzetten van diverse zangeressen maakt het speelveld veel groter, zo lijkt het wel. Nou heb ik begrepen dat er wel een aantal mensen zijn die licht allergisch voor het stemgeluid van Watson zijn. Nou, dat ‘bezwaar’ valt hier dan ook gelijk weg.

Watson heeft gekozen voor een breed scala aan stemgeluiden, voor bekende (onder andere Martha Wainwright) en mindere bekende stemmen. Die laatste categorie boorde hij aan door het kijken en luisteren naar Tik-Tok. Verder wordt er geschakeld tussen de twee hoofdtalen van Canada: Engels en Frans. En ja, de Franstalige liedjes krijgen gelijk meer dat exotische mee. Bijna alle nummers zijn meer dan de moeite waard, maar als er dan toch een prijsnummer genoemd worden, dan is dat ‘Gordon in the Willows’. Gastzangeres Charlotte Cardin doet een meer dan een geslaagde poging om dicht in de buurt van dat andere magische nummer te komen: ‘To Build a Home’. Ik ben zeer benieuwd welke zangeressen Patrick Watson meeneemt op zijn komende tournee, waarin hij ook weer Nederland aandoet. Of durft hij het aan om zelf weer te zingen? 

Muziek: 8,0
Klank cd: 8,0
Label: Secret City Records
Speelduur: 37 minuten
Te bestellen bij Kroese-Online