Tijdens de 2024 editie van het Dutch Audio Event werd ik in de wandelgangen aangesproken door Olaf van Wijk van Aurender-importeur More Music. Of ik al gehoord had over de nieuwe A1000, de nieuwe geïntegreerde streamer annex muziekserver annex da-converter van het Zuid-Koreaanse merk, die een wel heel interessant prijskaartje had meegekregen? Ik moest toegeven van niet, maar zijn enthousiasme was dusdanig groot dat ik ter plekke een recensie-exemplaar vastlegde, want na mijn zeer positieve ervaringen met de all-in-one Aurender AP20 was ik zeer benieuwd wat ze aan het zwaarbevochten middenveld van de hoogwaardige streaming konden toevoegen.
Heel wat, zo bleek toen de A1000 een paar weekjes bij mij mocht logeren vóór hij zijn zegetocht langs de najaarsbeurzen mocht gaan ondernemen.
Aurender A1000: de uitrusting
De Aurender A1000 beschikt over een interne da-converter (de A in de naam slaat op de Analoge uitgang) en is dus een geïntegreerde streamer waarvoor je niet per se een externe da-converter nodig hebt. Maar hij is méér dan dat. Aanzienlijk meer. En dat maakt zijn prijskaartje alleen maar aantrekkelijker. Om kosten te besparen gebruikt Aurender voor de A1000 dezelfde – overigens zeer fraai gebouwde – behuizing als zijn grote broer, de bijna eens zo dure A200.
Een erg leuk detail vind ik de voetjes onder het apparaat. Die hebben nu eens geen ring van rubber om het contact met de ondergrond enigszins te dempen, maar van kurk. En dat vind ik een zeer goede keuze.
Niet alleen zal kurk nooit na verloop van tijd zwarte vlekken achterlaten op een lichte ondergrond, maar het materiaal is ook nog eens antistatisch en duurzaam. Wanneer je vervolgens naar de achterkant van het apparaat kijkt valt meteen op dat die bij de A1000 drukker bezet is dan bij de A200. De nieuweling heeft een keur aan in- én uitgangen. Er is weliswaar één USB 3.0 aansluiting minder dan bij de A200, maar de A1000 heeft – náást de USB Audio uitgang – ook nog een extra coaxiale digitale uitgang, een 12 volt trigger-uitgang voor een extern apparaat, bijvoorbeeld een eindversterker, én een HDMI TV ARC ingang waarmee je hem als externe da-converter kunt gebruiken bij je televisie. Deze inputs vind je allemaal niet op de A200.
Daarnaast heb je nog de beschikking over een coaxiale digitale en optische (Toslink) ingang, een USB B ingang en een zorgvuldig galvanisch geïsoleerde RJ45 poort voor ethernet. De in- en outputs zijn behalve met de Conductor 4 app en de meegeleverde Bluetooth afstandsbediening (zéér handig, want daardoor kan de A1000 nu dus ook in een dicht meubel worden neergezet) ook te selecteren met twee kleine maar prettig aanvoelende drukknopjes linksonder op het front van de A1000, direct onder de aan/uit/stand-by knop en aan weerszijden van de infrarood-ontvanger. Midden op het front zit het 6,9 inch grote en heldere (dim- en uitschakelbare) HD IPS kleuren-LCD display, dat zeer goed afleesbaar is vanaf mijn luisterplek op ruim twee meter afstand. Rechts op het front zitten de soepel draaiende volumeknop met daaronder vier drukknoppen voor het display-menu en de afspeelfuncties Previous, Play/Pause en Next.
De interne opbouw van de Aurender A1000 is prachtig. De precisie waarmee de printen zijn opgebouwd is indrukwekkend. Aan de kwaliteit van de voeding is duidelijk zeer veel aandacht besteed. Er zijn drie afgeschermde ringkerntrafo’s, een grote voor het processor-deel van de streamer, en twee kleinere voor de dual mono da-converters en de eveneens dubbel-mono opgebouwde analoge uitgangstrap. Dat laat zien hoeveel aandacht er is besteed aan het laag houden van de noise.
De dual mono DAC-chip is een AKM 4490REQ. Deze kan PCM signalen verwerken tot een resolutie van 32bit/768kHz, en maximaal DSD512 (‘native’ dus de bitstream wordt niet eerst naar PCM omgezet) en speelt veel verschillende bestandsformaten af. Alleen géén MQA. Waarschijnlijk heeft dat te maken met het feit dat Tidal intussen van MQA is overgestapt naar gewone PCM HiRes. Tidal en Spotify laten zich via de eigen app bedienen middels de Connect functie die beide platforms bieden. En als Qobuz daar ook nog mee komt (er wordt op het moment dat deze review verschijnt nog steeds hard aan gewerkt) zal dat middels een software-update kunnen worden toegevoegd.
Wanneer je méér wil dan alleen streamen via de Connect functies en Tidal en Qobuz dus via de Conductor 4 app wil bedienen, maar ook wanneer je lokaal opgeslagen muziek vanaf een NAS wil streamen óf muziek op de optioneel in te bouwen SSD-schijf wil zetten zul je de A1000 bedraad op je lokale netwerk moeten aansluiten. Want net als bij de A200 ontbreekt een WiFi aansluiting. Dat betekent dat je hem in veel gevallen niet zomaar overal in huis kunt neerzetten, hoewel daar dan óók weer oplossingen voor te verzinnen zijn.
Toch vind ik het een verdedigbare keuze van Aurender, omdat een galvanisch gescheiden ethernetverbinding eigenlijk nog steeds de beste resultaten geeft. Waar bij de A200 op de achterkant twee ‘slots’ zitten waar je een hard-disk in kunt zetten, zit er bij de A1000 maar één, omdat ze op de plek van de tweede ‘slot’ de antenne voor draadloze streaming via Google Cast (voorheen Chromecast), Bluetooth en AirPlay2 hebben gemonteerd. Die ene 2,5 inch SSD schijf kan bij de A1000 echter wel een maximale opslagcapaciteit van 8TB hebben, waarmee hij voor praktisch iedere muziekliefhebber met een grote digitale collectie ruim voldoende opslag biedt. En ik raad iedereen aan om die ook te gebruiken. En wel hierom:
De Aurender Conductor App: hoe gebruik je die optimaal?
In mijn review van de AP20 moest ik bekennen dat ik gemengde gevoelens had over de Conductor 4 remote app van Aurender en dat is nog niet (helemaal) veranderd. Wat ik positief vond (en nog steeds vind) was dat de app heel stabiel en zelfs op een oudere iPad vrij snel werkt, en je kunt er behalve de bediening van je muziek ook veel instellingen op het apparaat mee doen. Een voorbeeld daarvan is de ‘Critical Listening’ mode, waarin het display en de bedieningsknoppen op het apparaat helemaal uit staan om zo min mogelijk noise te veroorzaken. Ook kun je via de Conductor 4 app diverse analoge en digitale filters instellen. Bijvoorbeeld de ’Current Mode’, waarmee je instelt hoeveel stroom er naar de analoge filters gaat (mijn advies: gebruik de hoogste setting). Met de digitale (reconstructie)filters kun je subtiele maar hoorbare verschillen bereiken. Ik prefereerde na veel heen en weer schakelen het non-oversampling nabootsende en dus wat ‘analoger’ (ahum…) klinkende ‘Super slow rolloff’ filter. De verschillen zijn echter niet reusachtig en welk filter je prefereert is persoonlijk.
Als verwende Roon-gebruiker vond ik de learning-curve echter een beetje steil. Ik weet natuurlijk dat dat een kwestie van gewenning is, en het ging deze keer ook al een stuk sneller dan toen ik de AP20 recenseerde, dus uiteindelijk komt het helemaal goed. Wanneer je de app wil gebruiken om lokaal opgeslagen muziek vanaf een NAS af te spelen ontbreken er echter toch een paar dingen.
To NAS or not To NAS…
Het feit dat je je NAS handmatig moet toevoegen (‘mounten’ heet dat met een hip woord) kan voor minder IT-begaafde gebruikers een beetje lastig zijn, en de zoekfunctie in de app werkt niet voor bestanden op je NAS. Je moet dus vaak en veel scrollen, wat bij een grote collectie best lang kan duren. Het display (en de app) laten bovendien geen cover-art zien van de muziekbestanden op de NAS, en informatie over artiest en albumtitel wordt niet op het display van de A1000 getoond. Desondanks kan ik me voorstellen dat niet iedereen ook nog eens 120 euro per jaar wil betalen voor een Roon-abonnement. Dus hoe kun je de Conductor 4 app dan zo efficient mogelijk gebruiken? Eigenlijk is dat heel simpel: monteer een SSD (liefst meteen een van 8TB) in je A1000, of bestel het apparaat inclusief reeds gemonteerde opslag, en zet dáár al je muziek op. Je NAS kun je vervolgens als een zeer veilige backup gebruiken, zéker wanneer je regelmatig muziek aan je digitale collectie toevoegt.
Nieuwe muziek op de SSD in je Aurender zetten gaat heel eenvoudig via je computer, waar de op het netwerk aangesloten A1000 als verwijderbare schijf in je Verkenner (Windows) of Finder (MacOS) app te vinden is. En dan is het gewoon een kwestie van mapjes overslepen. Zorg er daarbij wél voor dat je het cover-artwork in de vorm van een folder.jpg bestand bij de tracks in de album-map zet, anders krijg je het alsnog niet te zien. Wanneer je regelmatig nieuwe muziek aan je digitale collectie toevoegt is het ook verstandig om met behulp van een synchronisatie-programma automatisch incrementele backups (alléén nieuwe en gewijzigde bestanden) van je Aurender naar je NAS te maken. Voor Windows kun je GoodSync Free gebruiken, voor MacOS raad ik FreeFileSync (gratis) of Sync Folders Pro aan. Die laatste app kost éénmalig een tientje maar werkt wat mij betreft iets intuïtiever.
Luisteren naar de Aurender A1000
De Aurender A1000 werd beluisterd in mijn grote systeem, bestaande uit een PrimaLuna EVO 400 geïntegreerde versterker en Kharma Ceramique prototype luidsprekers. Alle bekabeling was van AudioQuest, evenals de stroomvoorziening via een Niagara 5000, en ethernet liep via de English Electric 8SWITCH met iFi iPower voeding. De A1000 nam tijdelijk de plek in van mijn Auralic Altair G2.1, en met behulp van de meegeleverde Quick Start Guide had ik hem verrassend snel aan het spelen. Alleen het ‘mounten’ van de juiste schijven op mijn NAS kostte dus wat moeite, maar ook dat verliep uiteindelijk soepel.
Omdat ik de A1000 rustig de tijd wilde geven om te acclimatiseren en op klank te komen – een proces dat gewoonlijk zo’n 24 uur duurt – had ik me aanvankelijk voorgenomen om niet meteen serieus met luisteren te beginnen. Maar toen ik als eerste het prachtige elektronische album Terrene van Lauge en AES Dana (op het onvolprezen Ultimae Records label) had aangezet, omdat ik dat als laatste via de Auralic had afgespeeld, merkte ik dat ik vrijwel onmiddellijk met gespitste oren op mijn luisterplek zat.
De Aurender A1000 liet een geluidsbeeld horen dat binnen minimale marges net zo diep en breed was als dat van de Auralic, met een prachtige en zeer uitgebalanceerde tonale balans die wat lichtvoetiger was dan ik gewend ben. Anders maar zeer prettig. Waar de Auralic met dit album wat aardser en warmer klonk zou ik de weergave via de Aurender eerder ‘neutraal maar kleurrijk, en zeer elegant’ willen noemen. De klank was gedetailleerd zonder ‘wit’ te klinken. Er was voldoende microdetaillering in allerlei kleine percussieve geluidjes te horen om met overtuiging te kunnen spreken van een ‘transparante’ weergave. Gelukkig is dat een kwalificatie die ik de laatste tijd wel vaker kan uitdelen aan digitale apparatuur. Fabrikanten maken andere – en wat mij betreft betere – keuzes ten aanzien van de resolutie van hun apparatuur, hetgeen de muzikaliteit ten goede komt.
Gedurende de voorspelde opwarmtijd van 24 uur veranderde het geluid van de A1000 niet zo veel. Aan de onderkant van het spectrum kwam er nog een beetje laag bij, zonder dat dat ten koste ging van de doortekening, en het middengebied kreeg nog een tikje meer kleur, maar de eerste indruk bleek behoorlijk representatief te zijn geweest. Wie bij het lezen van de kwalificatie ‘elegant’ trouwens dacht dat de Aurender A1000 niet kan ‘rocken’ heb ik de geruststellende mededeling dat de snoeiharde psychedelische progressieve deathmetal van Absolute Elsewhere, het nieuwe album van het uit Denver, Colorado afkomstige kwartet Blood Incantation, het stof aardig uit de gordijnen speelde. De op papier absurde maar in de praktijk geniale afwisseling tussen Pink Floyd- en Tangerine Dream-achtige texturen en donderende blastbeats met de onderaardse grunt van ‘zanger’/gitarist Paul Riedl was tot in het kleinste detail te volgen terwijl de bank trilde en mijn nekspieren overuren maakten. Zelden klonk dit soort extreme muziek zo doorzichtig en tegelijkertijd zo krachtig in mijn luisterruimte.
Ook Cutouts, het nieuwe album van The Smile speelde prachtig. Dit derde album van de nieuwe band van Thom Yorke en Johnny Greenwood (Radiohead) en Tom Skinner (Sons Of Kemet) bevat materiaal van dezelfde sessies die eerder dit jaar het album Wall Of Eyes opleverden. Het zijn echter geenszins opgewarmde kliekjes die de heren ons voorschotelen. Wat mij betreft is dit ‘zusteralbum’ minstens even goed als het vorige, en ik kan de band alleen maar danken voor het feit dat ze er destijds geen – ongetwijfeld fraai, maar voor de luisteraar nogal intensief – dubbelalbum van hebben gemaakt. De complexe en afwisselende productie van songs als album-opener ‘Foreign Spies’, het dromerige, orkestrale ‘Tiptoe’ en het hoekige ‘The Slip’ werd door de A1000 prachtig ontrafeld en als een diep en gelaagd geheel in mijn luisterruimte geprojecteerd. Alle onderdelen van de mix waren prima afzonderlijk te volgen maar vormden bij holistische beluistering een prachtig geheel in tijd en ruimte.
Tot slot van dit verhaal de in sublieme HiRes resolutie geregistreerde jazz op het album Ashes To Gold van de Israëlische trompettist Avishai Cohen. De voor kenners zeer herkenbare transparante weidsheid en grote dynamiek van de (ECM) productie passen erg goed bij de melancholieke klanken van de centrale, vijfdelige suite die het album zijn naam geeft. Cohen schreef dit vlak na de gebeurtenissen van 7 oktober 2023 in Israël. Hij verwerkt er niet alleen zijn boosheid en verdriet mee, maar legt er ook hoop op een vreedzaam einde van het conflict in. Hoop die wat mij betreft huiveringwekkend mooi uitkristalliseert in album-afsluiter ‘The Seventh’, een slaapliedje dat werd gecomponeerd door Cohen’s dochter Amalia. Luisterend naar de akoestische klanken van de instrumenten realiseerde ik me dat ‘natuurgetrouwheid’ misschien tóch wel een rekbaar begrip is. Daarmee bedoel ik dat mijn Auralic dit album met een iets andere (licht warmere) toon weergaf dan de Aurender A1000, maar dat ik de harmonische structuur van de klankkleuren in de muziek in beide gevallen als ‘echt’ ervoer. Ik vermoed echter dat de iets grotere neutraliteit van de Aurender voor veel mensen een sterke troef zal zijn.
Concluderend
De rijk uitgeruste, multi-inzetbare en zeer goed klinkende Aurender A1000 mag de merknaam met trots dragen. Aurender mikt met de A1000 volgens mij primair op muziekliefhebbers die hem als ‘hub’ in hun dagelijkse hifi-systeem willen gaan gebruiken. Ik moet uitkijken dat het geen uitgehold cliché wordt, maar voor een losse streamer, da-converter, server én voorversterker van dezelfde kwaliteit ben je alleen al vanwege de kosten om alles met fatsoenlijke kabels aan elkaar te knopen al gauw een veelvoud kwijt qua prijs. Los nog van de ruimte die je bespaart door maar één apparaat neer te hoeven zetten.
Klankmatig zit de Aurender A1000 in de neutrale, op natuurlijke wijze kleurrijke hoek, met een verfijning en transparantie die het luisteren naar goed opgenomen muziek tot een waar feestje maakt. Als er gebulderd moet worden laat hij echter overtuigend zijn tanden zien zónder het overzicht te verliezen. Wat ik ook beluisterde; de muziek had een prettige flow en openheid. Het is een gedurfde stap van Aurender om zich in de populaire en vrij volle prijsklasse rond de 4000 euro te begeven, maar de belofte van ‘een echte Aurender voor een zeer aantrekkelijke prijs’ wordt wat mij betreft overtuigend waargemaakt. De Roon-Ready certificering is aangevraagd, maar op het moment van schrijven is die nog niet rond. Het zal echter niet lang meer duren, wat de bediening mijns inziens net wat prettiger zal maken.
Een half puntje aftrek vanwege het feit dat de Conductor 4 app wat functionaliteit mist wanneer je je muziek vanaf een NAS wil afspelen. Maar desondanks toch een welverdiende Aanrader Award.
Aurender A1000 streamer/DAC/Server/voorversterker
3850 euro | zwart / zilver | moremusic.nl/aurender/
Beoordeling 4,5 / 5
