Wie regelmatig de site my.hifi.nl bekijkt ziet daar met regelmaat sets van jonge enthousiaste audioliefhebbers op staan. Evenzo op de internetforums blijkt een jonge groep enthousiastelingen zich met audio bezig te houden. Dit is een goed teken, want het audiowereldje bestaat voor een te groot gedeelte uit de gevestigde orde. Nieuwe aanwas is van groot belang voor het voortbestaan van de audiowereld. Om een goede set neer te zetten is over het algemeen een relatief groot geldbedrag nodig. Met een paar honderd euro redt men het tegenwoordig niet meer tenzij men zoekt op de 2e hands markt. Nieuw kopen is niet voor iedereen weggelegd. Zeker niet voor de jonge generatie muziekliefhebbers. Maar soms kan door goed zoeken of dankzij tips van anderen met weinig geld een heel leuke set neergezet worden. Dit keer staat een luidspreker centraal voor mensen met een bescheiden beurs die toch op hoog niveau van muziek willen genieten.

De pro(fessionele) audio markt is een segment waar de gemiddelde hifi liefhebber niet direct zijn vleugels uitslaat voor de orientatie en eventuele aanschaf van een nieuw apparaat. Dit is vreemd want de geluidskwaliteit van pro audio producten staat over het algemeen op een zeer hoog niveau voor relatief weinig geld. De inrichting van een opnamestudio moet aan hoge eisen voldoen en het liefst betaalbaar. Kan de producent van apparatuur niet aan de voorwaarden voldoen dan ligt men er zo uit. Daar komt bij dat professionele audio apparatuur aan standaardwaardes moet voldoen voor bijvoorbeeld de impedantieverhouding of ingangsgevoeligheid. Een merk kan niet van standaardwaardes afwijken want dan is de kans groot dat het betreffende merk door de studio’s genegeerd en dus niet aangeschaft wordt. Er wordt veel belang gehecht aan eenvoud, functionaliteit en duurzaamheid. In tegenstelling tot huiskamer gebruik is robuustheid vereist en het mag niet defect kunnen raken. Principes die niet altijd in de consumentenelektronica toegepast worden. Mij een raadsel waarom niet? Gelukkig gaat de test hier niet over en beperk ik mij daarom tot de luidsprekers die in mijn luisterruimte staan.

Frank Speet, vaak technische vraagbaak binnen deHifi.nl gelederen, leverde een luidspreker van Alesis en gaf aan dat het iets heel bijzonders is. Al vanaf de jaren ‘80 is hij bekend met het merk, toen via hun professionele ADAT 8 sporen digitale recorder. Die recorder werkt met VHS tape wat in die tijd een revolutionaire ontwikkeling was. Tegenwoordig maakt Alesis veel studio-elektronica wat varieert van gitaarversterkers tot computer PCI card voor harddisk recording. Hoewel het merk destijds ook al luidsprekers maakte werd hij tijdens zijn zoektocht naar nieuwe speakers pas door een vriend geattendeerd op het toenmalige model Monitor One Mk I. Frank schafte een paar van deze luidsprekers aan en beleefde daar jarenlang veel luisterplezier aan. Tot het kriebelde en het tijd was om nieuwe luidsprekers aan te schaffen.

Alesis was inmiddels gestopt met de productie van de Mk I serie en leverde hiervoor in de plaats de Mk II versie. Het grote voordeel van de Mk II serie ten opzichte van de One Mk I bestaat uit een meer gedetailleerde weergave en een groter dynamisch bereik. Na er een poosje naar te hebben geluisterd bleek dat er toch nog wat aan de nieuwe luidsprekers kon worden verbeterd. Een kleine, door Frank Speet zelf uitgevoerde, modificatie aan de speakers liet niet lang op zich wachten. De bipolaire elektrolytische condensator in het filter voor de (ferrofluid gekoelde) tweeter is vervangen door een polypropyleen condensator van dezelfde waarde. Het resultaat vertaalt zich terug in een veel transparanter en doortekender hoog. Let op, de vervanging is niet af fabriek leverbaar en moet u dus zelf (laten) doen

De Monitor One Mk II is, omdat hij hoofdzakelijk voor studiogebruik is ontworpen, absoluut geen mooie luidspreker om te zien. Ze zijn compact en handzaam en daardoor gemakkelijk te plaatsen op mengtafels in studio’s. Zelfs met de aansluitterminals is daar rekening mee gehouden, ze zijn aan de achterzijde dwars geplaatst zodat de kabels naar beneden hangen. In mijn geval moesten de kabels een hoekje maken om ze er goed in te kunnen steken. Als Alesis door de "normale consument" aangeschaft wordt zal dat niet vanwege het exotisch en revolutionair uitziende design zijn, maar puur om de klankmatige kwaliteiten. De Mk II is magnetisch afgeschermd zodat een plaatsing vlakbij het beeldscherm geen problemen oplevert. Dus ook geen problemen met plaatsing voor home-cinemagebruik in kleine studentenkamers of slaapkamers. Inclusief het gemak van handzame maten. De Monitor One Mk II heeft een 6.5" laagfrequent driver en een 1" silk- dome tweeter voor het hoog. Het frequentiebereik loopt van 45Hz tot 18kHz binnen ±3dB, hetgeen redelijk groot genoemd mag worden voor een luidspreker met deze omvang. Een aangepaste cross-over frequentie zorgt ervoor dat de weergavencurve vlakker is dan in de Mk I versie en tot slot zorgt de SuperPort™ technologie voor extra pit in de laagste regionen. De poort zit aan de achterzijde van de luidspreker. Afgeronde hoeken zorgen dat de geluidsgolven zo min mogelijk verstoord worden. Dat kan namelijk een onrustig beeld veroorzaken.

Het is van belang dat, zeker bij dit soort luidsprekers, de tweeter op oorhoogte zit. Is dit niet het geval dan haal je niet het uiterste uit deze luidsprekers. Een paar hoge en stevige stands is het devies. Mochten je stands te laag zijn dan kun je kiezen uit twee oplossingen. Of je verlaagt je favoriete luisterstoel of je verhoogt de combinatie luidspreker/stand. In mijn situatie stond de tweeter te laag. Ik heb, om problemen te verkomen, maar afgezien van het verlagen van mijn luisterplek. Een verhoging van de stands met twee stenen was voor mij de beste oplossing. De Monitors kijken het liefst met hun gezicht recht naar voren. Ik combineerde dit gegeven met een plaatsing van 95 cm vanaf de achterwand en iets meer dan 2 meter uit elkaar. Versterking kwam van een Marsh A400s eindversterker in combinatie met een Audio Research LS25Mk II voorversterker. Als bronnen dienden vooral mijn vertrouwde VPI/Clearaudio combinatie en een door Van Medevoort gemodificeerde Sony SACD/DVD-speler. Touwtjes onderling waren van Sign@Audio, als luidsprekerkabel deed Nirvana dienst.