REVIEW

De Keuze van Kroese: Johnny Blue Skies, Passage Du Desir (cd)

Menno Bonnema | 06 september 2024

Johnny Blue Skies is de – voorlopig – nieuwe artiestennaam van de Amerikaanse singer-songwrtiter en country outlaw Sturgill Simpson. Met Passage de Desir brengt de zanger uit Jackson, Kentucky een parel van een plaat uit die het verdiend om gehoord te worden. 

De Keuze van Kroese is een (semi-)wekelijkse rubriek van Menno Bonnema. Op vrijdag bespreken we een nieuw muziekalbum (lp, cd of bluray audio) getipt door (online) platenzaak Kroese – kroese-online.nl.

Johnny Blue Skies

Hoe veel keer kun je door één nieuw album van een voor jou in eerste instantie onbekende artiest op het verkeerde been gezet worden? Artiestennaam Johnny Blue Skies: dat moet wel een vrolijkstemmend zomers album opleveren, toch? Iets in de trant van Chris Isaak, hoop ik stiekem. Niet dat deze Isaak trouwens zo veel vrolijke muziek produceerde. Een klassieker als ‘Funeral in the Rain’ maakte dat met de titel al vrij snel duidelijk. Bij Johnny Blue Skies krijg ik al een eerste ‘winstwaarschuwing’ wanneer ik de hoes van het nieuwe album onder ogen krijg: die is zwart-wit, maar vooral stemmig donker.

De titel van het album geeft dan weer hoop, als ik Passage du Desir letterlijk vertaal met ‘doorgang van verlangen’. Verwarrend allemaal, wat moet ik hiermee? En hoe kwam ik hier eigenlijk aan? Oh ja, dat zat zo (en dat maakt het nog meer op een mindfuck gaat lijken): zoonlief kwam met deze plaat aanzetten. ‘Luister hier maar eens even naar, dit is geweldig’. Dat hoor ik wel vaker, dus was ik nog wel even op mijn hoede. Maar wat schetst mijn verbazing over wat er vervolgens uit de speakers schalde: pure, ouderwetse countrymuziek. Terwijl ik de zoveelste postpunk hipste-band-van-dit-moment verwachtte, bleek er hier in huis nog iemand ‘plotseling’ bekeerd te zijn tot die heerlijke, ouderwetse countrymuziek waar ze in Amerika al decennia patent op hebben.

Terug naar de feiten. Na enig speurwerk kwam ik er al snel achter dat Johnny Blue Skies niet debuteert met dit album, integendeel. In een vorig artiestenleven – nog niet zo lang geleden, overigens – heette Johnny Blue Skies Sturgill Simpson. Onder deze naam heeft de man al zeven albums afgeleverd. En niet onverdienstelijk. Met name zijn derde album ‘A Sailor’s Guide to Earth’ mag al als een klein meesterwerkje bestempeld worden en kreeg veel airplay. Nog even terug naar de huidige naamsverandering: ergens las ik dat Sturgill zich op dat vlak had laten beïnvloeden door David Bowie. Die veranderde immers zelf ook regelmatig van muziekstijl, noemde zich een tijdje Ziggy Stardust, om die artiestennaam niet veel later weer te begraven. Zo dacht Sturgill er ook over: als je ergens mee klaar bent, stop er dan mee en begin iets nieuws. Tja, commercieel is het niet echt handig, denk ik dan, heb je net letterlijk naam gemaakt en blijkt het feestvarken plotseling Johnny Blue Skies te heten. Zelf zou ik zo’n mooie naam als Sturgill nooit in de verkoop doen, maar goed, genoeg daarover.

Heeft de betreffende man dan, net als ook Bowie dat regelmatig pleegde te doen, zijn muziekstijl drastisch veranderd? Nee, niet echt. De plaat opent doodleuk met een ingetogen en onversneden countrynummer, met de niet bepaald vrolijkstemmende titel ‘Swamp of Sadness’. Dan weet je eigenlijk al genoeg. Alleen op ‘Scooter Blues’ refereert de artiest aan een paradijselijk eiland, waar ene Johnny Blue Skies vrolijk op zijn scooter rond tuft en de plaatselijke eilandbewoners hem vragend aankijken. ‘When people say: are you him? I will say: not any more.'

Daarna begint het album pas echt wat mij betreft. Bij ieder volgend nummer krijgt de cd me steeds meer te pakken. Het meer dan zeven minuten durende ‘Jupiter’s Faerie’ vormt een prachtig hoogtepunt halverwege, maar het niveau blijft daarna ook ‘belachelijk’ hoog. Na afsluiter ‘One for the Road’ wil je eigenlijk alleen maar méé(r). Dus haal deze artiest alsjeblieft naar Nederland voor concerten. Johnny Blue Skies: onthoud die naam. Of anders die van Sturgill Simpson. Wordt ongetwijfeld vervolgd.

Muziek: 8,5
Klank: 8,0
Label: High Top Mountain Records
Speelduur: 41 min.40 sec
Te bestellen bij Kroese-Online






EDITORS' CHOICE