Muziek afkomstig van twee behoorlijk afgelegen, noordelijke eilanden – dat is de muziek van Kiasmos. Na debuut 'I' in 2024, volgt nu pas 10 jaar later de opvolger met de logische titel 'II'. Maak kennis met heerlijke minimal techno avant la lettre.
De Keuze van Kroese is een (semi-)wekelijkse rubriek van Menno Bonnema. Op vrijdag bespreken we een nieuw muziekalbum (lp, cd of bluray audio) getipt door (online) platenzaak Kroese – kroese-online.nl.
Soms is het even moeilijk schakelen tussen de ene en de andere muzieksoort. Zo’n moment verwachtte ik dit keer ook. Na vier dagen Rock Werchter met veel extraverte muziekstijlen, variërend van de heavy indie punk van Idles tot de opvallende combinatie van triphop en progrock van Archive en alles wat daar maar tussen in past (en niet), leek het me onwaarschijnlijk dat ik direct een connectie kon maken met het nieuwe album II van Kiasmos. Maar juist deze muziek wist weer wat rust in mijn behoorlijk wat overuren gedraaid hebbende oren te brengen.
Wie of wat is Kiasmos? Dat wist ik eerlijk gezegd tot voor kort zelf ook niet. Soms vraag ik aan platenzaak Kroese om mij eens te verrassen met iets wat ik – waarschijnlijk – nog helemaal niet ken. Op zijn tijd eens lekker uit je comfortzone treden, kan ik iedere muziekliefhebber aanbevelen. Na het lezen van het boek ‘Luister’ van Michel Faber moest ik bekennen dat ook ik mij (te veel) ‘schuldig' maak aan te veel blijven hangen in hetzelfde muzikale cirkeltje. Misschien moet ik dat maar even gekscherend het ‘Spotify-syndroom’ noemen: if you like this, you should try that. Het is soms prachtig hoe Spotify mij voorziet van nieuwe muziek van nieuwe bands. Maar die blijken dan dus allemaal rondom mijn smaak te zweven. Dus zo kom je nooit verder en ontdek je nooit iets werkelijk nieuws.
Waar was ik? Kiasmos is een duo, een zogenaamd samenwerkingsproject van een IJslander, Ólafur Arnalds (componist) en iemand van de Faeröer eilanden, Janus Rasmussen (muzikant). Twee noordelijke eilandbewoners dus, die in 2014 met een eerste album op de proppen kwamen met de titel I (één). Dat album sloeg behoorlijk aan bij de liefhebbers van het genre. Welk genre? Grofweg te omschrijven als ‘electronic’, meer specifiek: minimal techno, ambient, dub techno, downtempo. Daarna bleef het lang stil rond Kiasmos, hoewel er wel nog enkele ep’s uitgebracht werden. Was de koek op? Nou nee. Het was meer dat de twee leden elk afzonderlijk druk bezig gingen met andere projecten. Zo ging Arnalds bijvoorbeeld verder met zijn post-klassieke muziek. Hij schreef maar liefst zeven soundtracks voor films, dus van stilzitten was niet echt sprake.
Kiasmos II (twee dus) gaat ‘vrolijk’ verder waar I eindigde. Zelf noemen de heren hun composities en muziek ‘emotionele dansmuziek’, ergens las ik een omschrijving als ‘electronic rave’. Die laatste omschrijving vind ik wel mooi, ach het beestje moet een naam hebben. Hoor je aan de muziek dat het van twee noordelijken eilanden afkomstig is? Mwah, niet echt. Soms in de verte meen ik een flart van Sigur Ros te ontwaren. In interviews geven Arnalds en Rasmussen aan geïnspireerd te zijn door de Berlijnse dance scene. Verder is dit album deels tot stand gekomen op een veel zuidelijker gelegen eiland: Bali. Het resultaat is wederom een album met sterke, afwisselende grooves met daarom heen een caleidoscopische inkleuring aan instrumenten en orkestrale klanken. Minimal techno: je moet er voor openstaan en je moet er een beetje je best voor doen. Dan zal dit album je langzamerhand maar zeker inpakken. En om nog even op Rock Werchter van dit jaar terug te komen: wat zou Kiasmos een heerlijke afsluiter voor de zondagavond in The Barn zijn geweest. Het komende jubileumjaar (50 jaar Werchter!) wellicht?
Muziek: 8,0
Klank: 8,5
Label: Erased Tapes records
Speelduur: 53 min.26 sec
Te bestellen bij Kroese-Online
