Met zijn vijfde album The Loop lijkt de Nieuw-Zeelandse producer en multi-instrumentalist Jordan Rakei eindelijk een groter publiek te bereiken. De artiest laat niet alleen een gestage groei zien, maar weet ook steeds interessantere muziek te maken.
De Keuze van Kroese is een (semi-)wekelijkse rubriek van Menno Bonnema. Op vrijdag bespreken we een nieuw muziekalbum (lp, cd of bluray audio) getipt door (online) platenzaak Kroese – kroese-online.nl.
Jordan Rakei
In het ‘hokje’ interessante singer-songwriters wordt het voller en voller. De Patrick Watsons, de Finks en de RY X'en, ze moeten zich zo langzamerhand maar zorgen gaan maken over de opkomende concurrentie. Nee, onzin natuurlijk, die genoemde artiesten hebben genoeg kwaliteit in huis om zich staande te houden en hun ruime schare fans aan zich vast te houden. Maar toch, er komen veel nieuwe artiesten aan de boom schudden, die ook hun aandeel op de wall of fame van muziekland claimen.
Om Jordan Rakei een nieuw artiest te noemen komt niet geheel overeen met de waarheid. De Nieuw-Zeelandse artiest timmert al sinds 2013 aan de weg. Sindsdien werkt hij gestaag aan zijn carrière. En dat woord ‘gestaag’ is hier helemaal op zijn plaats, het gaat echt stapje voor stapje, waarbij Rakei schijnbaar rustig verschillende paden op zijn weg verkent, verschillende genres uitprobeert.
Zijn tweede album droeg de naam Wallflower. Dat was ook een beetje de algemene kritiek op de muziek van Rakei: te veel een muurbloempje, weinig opvallend, niet urgent genoeg zeg maar. Alsof alle nieuw uitgebrachte muziek urgent dient te zijn, ik dacht van niet, dat lijkt me een behoorlijk vermoeiend uitgangspunt. Ikzelf begin steeds meer van muzikanten te houden die eerst eens goed geluisterd te hebben naar artiesten en muziek uit het verleden en daar dan hun eigen draai aan weten te geven.
Bij The Loop van Jordan Rakei heb ik dat gevoel sterk: deze man heeft een grote platenkast thuis staan, al dan niet gevuld met vinyl of cd’s, hij heeft alles tot zich laten komen en daar zijn favoriete ingrediënten uitgehaald. Ik noem: een flinke scheut soul, een flinke dosis gospel, een goed ingestelde drumcomputer en als knalrode kers op de taart her en der heerlijke strijkorkestjes, en zelfs Afrikaanse gitaarmuziek (‘Forgive’: prachtig!).
Als ik het zo omschrijf, klinkt het wellicht wat oneerbiedig, maar zo is het niet bedoeld. Rakei kent zijn klassiekers en weet daar op een oprechte manier zijn eigen sound uit te destilleren. Bij het eerste nummer ‘Flowers’ schrik ik nog een beetje: te veel dertien-in-een-dozijn, te veel Dotan-achtige muziek (in zijn slechte tijd, zal ik maar zeggen), not my cup of tea. Maar daarna ontwikkelt het album zich tot een heerlijke luistertrip. Het tweede nummer ‘Freedom’ bijvoorbeeld is een ijzersterke, gospelachtige track die me niet alleen door de titel aan George Michael doet denken, maar ook die heerlijke drums die hij vaak toepaste in zijn meer gospelgerichte nummers.
Het woord is al vaker gevallen: gospel. Ik moet ook terugdenken aan het concert dat soultrio Gabriels verleden jaar aan het begin van de zondagmiddag op Rock Werchter gaf. De artiest wist in no time de grote Barn-tent om te vormen naar een grote kerkdienst vol believers. Ik denk dat Jordan Rakei daar met dit album ook toe in staat moet worden geacht. Toegegeven, de stem van Jacob Lusk, zanger van Gabriels is weliswaar van buitencategorie, daar kan Rakei nog niet aan tippen. Maar met dit uitermate veelzijdige album kan het bijna niet anders dan dat ook deze zanger binnenkort tot het gilde van de grote singer-songwriters gaat toetreden.
Muziek: 8,0
Klank: 8,0
Label: Decca
Speelduur: 58 min.13 sec.
Te bestellen bij Kroese Online
