Atohm luidsprekers zijn niet geheel nieuw op de Nederlandse markt. Lange tijd werden zij gedistribueerd vanuit België, maar soms liggen België en Nederland in audio verder uit elkaar dan wenselijk is. Zeker als een merk in de lage landen relatief onbekend is. Nu Dimex importeur is geworden heeft Atohm veel meer kans een serieuze plaats in winkels te veroveren. We gaan daarom eens aan de slag met de Atohm GT1-HD luidsprekers.
Atohm
Atohm is zelf al sinds het jaar 2000 actief en maakt op Franse bodem niet alleen luidsprekerkasten, maar ook zelf de drivers, de filters en assembleert alles in eigen huis. Eigenaar van Atohm is Thierry Comte, de man die Speaker Active Matching heeft bedacht en uitgewerkt voor zijn eigen onderneming en voor Devialet.
De GT-serie luidspreker kan SAM toepassen met de eigen versterker van Atohm en met een Devialet, maar wij zetten de GT1-HD monitor neer “as is” aan onze eigen apparatuur. Niet omdat we eigenwijs zijn, maar omdat lang niet iedereen een Atohm versterker gaat kopen en zoals zal blijken, ook zonder SAM valt er volop te genieten.
Atohm GT1-HD
Atohm maakt drie lijnen luidsprekers, de GT Series top range bestaande uit drie modellen, waarvan de GT1-HD een monitor is, de GT2-HD de middenmaat en de GT3-HD een groot vloerstaand model. Daarnaast is er nog een bijpassende center en een sub. Vervolgens Furtive design luidsprekers voor aan de wand en ten slotte Rafale subwoofers. Daarnaast voorziet Atohm de DIY markt van drivers en kits, maken zij een geïntegreerde- en een subwooferversterker, zijn ze druk met kabels en connectoren. Dimex beperkt zich op het moment van schrijven tot de distributie van de GT Series modellen en de versterker.
Een model GT1-HD mocht ik jaren geleden al eens reviewen voor een andere uitgave. Het huidige model is volgens Dimex verfijnd, al heeft hij nog steeds dezelfde naam. Het is een tweeweg luidspreker in een behuizing met een reflexpoort aan de onderzijde. Vandaar dat de GT1-HD op een plint staat met een vaste afstand bepaald door ronde schijven tussen de plint en de luidspreker.
Met plint en al staat hij normaliter op een stand met een hoogte van 60cm of desnoods op een meubel. Omdat de afstandshouders geen dempers zijn is dat laatste niet aanbevolen, maar als het echt niet anders kan...
Ik kreeg de GT1-HD in wit gespoten en kan die afwerking alleen maar prijzen. Andere afwerkingen zijn zwart en wengnut. RAL kleuren zijn als optie te leveren. De wanden van de kast zijn gemaakt uit MDF, de zijwanden licht gebogen waarvoor dunne lagen MDF op elkaar geplakt worden. Tweeter en basdriver zijn beschermd, losse frontjes worden meegeleverd om de baffle te bedekken.
De achterzijde toont een paneel met de aansluitterminals en erbovenin een driestandenschakelaar. De geluiddruk van de tweeter is aan te passen aan de akoestiek en aan het systeem voor de luidspreker in de standen -2dB, neutraal en +3dB. Tussen tweeter en woofer zit een eerste orde filter op 2,5kHz van 6dB per octaaf en Atohm past een netwerk toe voor een juiste fase tussen tweeter en woofer.
Dankzij dit netwerk is het niet noodzakelijk om de tweeter een heel stuk naar achter te plaatsen zodat het akoestische hart van woofer en tweeter op gelijke hoogte komen. Atohm doet het elektrisch. De luidspreker kan volgens opgave een vermogen aan van 100 Watt met pieken tot 200 Watt.
Belangrijker voor een versterkerkeuze is een rendement van 89dB en een impedantie van 6 Ohm nominaal. Zonder grenzen aan te geven ligt het werkzame frequentiebereik volgens Atohm tussen de 45Hz en 30kHz. De behuizing meet 330x200x265 mm en weegt een vertrouwenwekkende 9 kilo. Het is aantrekkelijk om in te gaan op de drivers, vooral omdat Atohm die in eigen huis ontwikkelt en vervaardigt, toch beperk ik mij tot de mededeling dat de tweeter een 28mm zijden dome heeft achter een metalen beschermkap. De woofer is een 15cm model, voorzien van een composiet conus met faseplug opgehangen in een soepele surround. Dat klinkt misschien als flauw en lui, de reden is dat Atohm op de eigen site een zeer uitgebreide technische verhandeling heeft staan die veel verder gaat dan wat losse flodders publiceren in een review.
Extra context
Nog steeds vind ik het belangrijk te beschrijven hoe de GT1-HD is gebruikt. Met ROON software stream ik mijn muziek vanaf een Melco opslag, via Melco switches naar een Auralic streamer en een Metrum Acoustics DAC. De DAC heeft een verliesvrije volumeregeling en daarmee kan ik rechtstreeks een eindversterker aansturen. Dat was in dit geval een EAR/Yoshino klasse A buizenversterker afgewisseld met een klasse AB transistor ontwerp van Cees Ruijtenberg dat (nog niet) commercieel verkrijgbaar is. Een 2x30 Watt versterker van hoge kwaliteit, in prestatie vergelijkbaar met de EAR/Yoshino. Schone stroom verkrijg ik met een AudioQuest filter. Kabels zijn een mix van AudioQuest (ethernet en stroom), Inakustik (LS en interlink) en Ricable (stroom en interlink). Custom Design stands met Gaia dempers eronder vormen de basis voor de GT1-HD.
Ik speel de bas
Wat de afgelopen periode vooral is opgevallen, is de fraaie afstemming van de GT1-GD die werkelijk op geen enkel punt een vervelende staande golf kent of weet te veroorzaken. De lage tonen zijn krachtig genoeg en reiken diep genoeg voor een volwaardige weergave, maar op een manier die nergens weet te overdrijven. Met als gevolg dat zowel aan een buizenversterker als aan een transistormodel de weergave naar onder strak is, en blijft.
Het midden ligt open, hoog is neutraal en desnoods af te stellen, al had ik daar op geen enkel moment behoefte aan. Als ik “Rendezvous” speel van Cassandra Wilson & Jacky Terrasson heeft de stem de volle aandacht van zowel de Atohm luidspreker als de luisteraar. Waarbij de geplukte bas lekker mee mag doen. Slagwerk is de room op de cake, gedraagt zich snel en tikkend op metalen bekkens. Piano is helder, krachtig en in de hogere noten opvallend goed. De geripte cd is willekeurig gekozen uit eigen collectie, er is niet gezocht naar iets exceptioneels of een highres file. De instrumenten komen tot leven en vooral met de transistorversterker ontstaat een los en groot stereobeeld met een juiste plaatsing van instrumenten en stem.
Een grote vleugel met een machtige klank wordt bespeeld door Jacob Karlzon om zijn partner Viktoria Tolstoy te begeleiden. De vleugel heeft overtuigingskracht, staat breed in de ruimte voor mij en of Jacob nu de rechter of linker toetsen bespeelt, de resultaat is voor een relatief klein systeem als de GT1-HD indrukwekkend groot. Dat daarbij geen overmatige druk ontstaat in het laag is een groot pluspunt. Net als het feit dat de stem van Viktoria zoveel plezier geeft. Mijn huissysteem met LS3/5A heeft er een harde dobber aan om de Atohm bij te houden.
De GT1-HD is duidelijk anders afgestemd, minstens zo muzikaal met wat hij tot nu toe aan streams over zich heen kreeg. De GT1-HD maakt tekortkomingen in de opname pijnlijk duidelijk. De erfgenamen van Eva Cassidy hebben geen enkel respect voor de overleden zangeres en tot mijn ergernis hebben ze haar stem uit andere opnames gefilterd en voor een groot orkest geplakt op “I can only be me”. Dat is zo overduidelijk op de Atohm te horen. Er ontstaat geen enkele interactie tussen zangeres en orkest. Beiden separaat is mooi, dit laat zich beluisteren als kauwgom geplakt tegen een muur. Fijn? Nee! Wel heel goed dat de GT1-HD de werkelijkheid weet bloot te leggen.
Schone opnames
Zoveel echter is een werk van Christoph Graupner, uitgevoerd door Naomi Dumas op viool, Caitlyn Koester op klavecimbel en Amanda Keesmaat op cello. Zet voor deze opname de GT1-HD zeker niet op extra hoge tonen, ze zijn er al genoeg vanuit de zeer direct opgenomen viool. Cello en klavecimbel staan verder naar achteren en vullen het vioolspel aan met lage tonen en het specifieke geluid dat alleen een klavecimbel naar voren weet te halen. Een samenspel waarbij de dames elkaar alle ruimte geven en waarvoor de opnametechnicus zijn best heeft gedaan om de oorspronkelijke opstelling van het trio te handhaven voor reproductie. Violen van andere makelij komen aan bod bij Janine Jansen die twaalf verschillende Stradivari violen heeft verzameld, om werken te spelen van diverse componisten waarbij telkens de meest passende viool bij de compositie is gezocht.
Juist om de klanken van de Stradivari te vangen is de opname toegespitst op het vioolspel en spelen andere instrumenten een bijrol. Nog steeds zijn de klanken helder, edoch pak een viool in het echt en al snel wordt de term kattengejank duidelijk. Niet dat Jansen dat veroorzaakt, hou mij ten goede, ik koester haar muziek en haar spel. Tijdens het draaien van meerdere werken beluister je inderdaad de verschillende klanksoorten, waar de ene viool meer focust op kracht is een andere juist lieflijker en zachter. De Atohm legt de verschillen voor aan de luisteraar en maakt het onderscheid al snel duidelijk.
Als ik voor mijn eigen plezier muziek speel, dan spring ik niet van de hak op de tak en beluister van voor tot achter het album. Nu ga ik van klassiek naar de klanken van “Unifony III” die de ruimte voor mij weten te vullen in de volle breedte van de kamer. Iets meer hoogte in het stereobeeld zou fijn zijn, ik weet dat het systeem dat kan weergeven, de GT1-HD is daarin de beperkende factor. Wat goed gemaakt is met diepte en de eerder genoemde breedte. Als landschappen glijden de klanken voorbij waarin een trompet een belangrijke rol heeft naast de stem van Moya Brennan die meewerkt aan dit derde project.
Ik geniet van de beheersing in de lage tonen waartoe de GT1-HD in staat is. Waarbij de lage, lang aangehouden bastonen de muziek met verve weten te dragen. Nooit te waar aanzwellend, evenmin achtergesteld omdat het systeem te klein zou zijn voor een volledige weergave. Berucht vanwege de bas is “Take love easy” van zangeres Sophie Milman waarop de bassist zijn gang mocht gaan. Op vele, kleine luidsprekers wordt de bas al snel teveel, luidsprekers met een reflexpoort zijn daarin de grootste boosdoeners om de sfeer om zeep te helpen.
De GT1-HD met zijn poort heeft een andere afstemming, niet om indruk te maken met boem en sis, wel om muziek eervol weer te geven. Met behoud van alle aspecten en klanken in die muziek. Dat maakt Milman ineens weer leuk om naar te luisteren. Easy listening jazz, wat Cole Porter, en al kan niemand hem evenaren “I’m on fire” van Bruce Springsteen. De muziek brengt via deze luidsprekers plezier en daar gaat het om.
Vive la France
Vindt u ook dat je op een Franse luidspreker ook Franse muziek moet spelen? Vandaar het debuutalbum van Carla Bruni, voormalig first lady van Frankrijk toen ze in het huwelijk trad met Sarkozy. Nog altijd doet ze modellenwerk en treedt ze met enige regelmaat op. Veelal voor goede doelen. Haar stem is zwoel, omfloerst, langzaam en sensueel. Elk aspect brengt de GT1-HD naar voren. Een eigen gitaar in haar hand. Wat lichte percussie als toevoeging. De sfeer is goed, de weergave idem. Al kan alles altijd beter als het prijskaartje omhoog gaat, met de Atohm kan ik prima leven.
Een paar stappen ruiger en instrumentaal veel groter opgezet zingt Nolwen Leroy. Breed en los spelend met een standvastige stem in het midden gecentreerd. Groot orkest en een band achter haar. Overtuigend geeft de Atohm het gevoel dat ik in een zaal ben gaan zitten en Nolwen daar ook aanwezig is. Volume is genoeg op te bouwen, vrij van vervorming of artefacten waardoor de gain terug naar zijn uitgangspositie zou moeten.
Patrick Bruel als afsluiting van het Franse drieluik. Een track als “Louise” van zijn album “Ce soir on sort” is pakkend en indrukwekkend op Atohm weergevers met het achtergrondkoor, de heftige elektronische muziek achter de zanger, de band; het gaat van klein en intiem tot overweldigend. Waarbij de GT1-HD geen krimp geeft en slaafs volgt wat er wordt aangeboden. Het zijn zonder meer fijne luidsprekers voor elke soort muziek die ik liet passeren in de afgelopen periode.
Welkom Atohm
Je vraagt je af waarom het zo lang heeft moeten duren voordat een merk als Atohm dat in vele landen erkenning heeft in Nederland een nieuwe kans krijgt. Natuurlijk zijn er genoeg luidsprekers op de markt, van klassiek ogende modellen tot ware kunstwerken, van goedkoop tot onmogelijk kostbaar. Is een extra merk dan nog nodig? Wel als dat merk Atohm heet en een hoge kwaliteit levert tegen een zeer redelijke prijs.
Bovendien is het geen 13 in een dozijn; Atohm ontwikkelt en fabriceert zijn eigen drivers, maakt filters en kasten in Frankrijk. Staat daarmee op één lijn met Focal, Diptique en Davis om willekeurig wat anderen te benoemen. De man achter het merk is bovendien geen onbekende in de luidsprekerwereld en heeft bewezen innovatief te zijn.
Los van deze feiten is de Atohm GT1-HD een fijne luidspreker die prima weet te presteren aan zowel een buizenversterker met 40 Watt power als een transistorversterker van hoge kwaliteit. Overtuigend in het middengebied waar de Fransen zo sterk in zijn, sterker dan de Engelsen – al zijn die misschien iets zuiverder op de graat. Overtuigend in de lage tonen die lekker ver doorlopen maar nooit overdrijven. De reflexpoort is er niet voor effecten maar voor muziek. Gekoppeld aan een hogetonenweergave die helder en sprankelend is, nooit schreeuwend of over de top. Zelfs niet met een 3dB boost zoals mogelijk is door simpel aan een knop op de luidspreker te draaien. Toch nog teveel van het goede? -2dB kan ook.
De GT1-HD laat zich eenvoudig plaatsen, vereist geen op de millimeter nauwkeurige opstelling. Ziet er goed uit en maakt absoluut muziek waar lang en plezierig naar te luisteren is. De GT1-HD maakt nieuwsgierig naar meer, naar groter zoals een GT2-HD of zelfs een GT3-HD als u daar de ruimte voor heeft. Een ritje naar een Atohm dealer kan geen kwaad als u shopt in dit segment, want een Atohm is “baume pour les oreilles”.
Atohm GT1-HD
2.699 euro per paar (wit/zwart/wengnut)
www.dimex.nl
Beoordeling 4.5 / 5
