Met een verkoopprijs van 5.500 euro is de Mainz 8C3 een van de duurste 'stekkerdozen' die ik tot nu toe in mijn audiosysteem heb gehad. Het is echter nog lang niet het duurste stroomverdeelblok van het Deense Ansuz: de C3 zit precies in het midden van een zeven modellen tellende reeks. Overbodige luxe in het kader van 'als het maar duur is, dan is het goed' – of een onmisbaar bestanddeel van iedere audioinstallatie met enige ambitie?
Ansuz Acoustics Mainz8 C3
Stroomverdeelblok´ is misschien niet de juiste benaming voor wat de Mainz8 C3 doet, ook al heeft hij acht stopcontacten voor de bekende Schuko-stekkers en een enkele IEC-ingang. Maar het is ook geen netfilter in de gangbare zin van het woord, net zomin als het een actieve stroomregenerator is. Het belangrijkste doel van de 'stekkerdoos' is, om de stroomkabels die de aangesloten apparatuur voeden, zo veel mogelijk van storingen en resonanties te vrijwaren, zodat de 'noise floor' – de kleinste signaalsterkte die nog onvervormd 'doorkomt' en daarmee de ondergrens van het dynamische bereik – van de installatie wordt verlaagd.
Het belang van een 'schone' netvoeding is volgens Ansuz dermate groot dat het verdeelblok niet alleen gezien moet worden als een audiocomponent op zich, maar tevens de belangrijkste schakel in de audioketen is. Je denkt nu vast 'natuurlijk, dat zou ik ook zeggen als fabrikant van producten voor de stroomvoorziening', maar dan vergeet je dat Ansuz een van drie merken is – Aavik en Borresen zijn de andere twee – die onder de paraplu van Audio Group Denmark opereren en samen een vrijwel compleet pakket voor de samenstelling van een high-end audiosysteem aanbieden.
Ansuz gebruikt een arsenaal aan bijzondere en grotendeels unieke technologieën om de netvoeding van een audiosysteem op te schonen. Het eerste dat opvalt is de behuizing. Die lijkt gemaakt uit een enkel stuk gefreesd aluminium – gezien het gewicht van ruim vijf kilogram had dat ook gekund. Maar het materiaal voelt niet koud aan zoals het geval is met een metalen kast, en dat is omdat hij in plaats daarvan gemaakt is van een op natuurlijke vezels gebaseerd composietmateriaal dat de mechanische invloed van de kast op zijn inhoud sterk reduceert.
Dat Ansuz een 'stekkerblok' als volwaardig audiocomponent beschouwt, zie je ook aan de vorm ervan. Alle verdeelblokken van het merk hebben een lage, brede en diepe behuizing die overduidelijk bedoeld is om in een audiorack geplaatst te worden, met de stopcontacten verticaal aan de achterzijde gemonteerd. Dat plaatste mij in mijn specifieke situatie voor een uitgading, want in mijn syteemconfiguratie is geen ruimte voor een audiorack.
De afstandbedienbare voorversterker met zijn separate netvoeding, en de muziekserver die ik tijdens de test ´op bezoek´ had voor een review, bevinden zich onder een bank die wordt geflankeerd door de vier mono eindversterkers die ik gebruik om mijn Avantgarde hoornluidsprekers, die daar weer naast staan, aan te sturen. Aan een zijwand is net genoeg plaats voor een platenspeler met de daarbij behorende phonovoorversterker.
Lang verhaal kort: de enige manier om alles met de mij ter beschikking staande netkabels aan te sluiten was door de Mainz8 C3 rechtop achter de bank te plaatsen. Dat hij daarvoor eigenlijk niet bedoeld is, blijkt al uit het feit dat de apparaatvoeten aan de onderkant zitten… In een andere configuratie werd de Ansuz geplaatst zoals de maker het bedoelde, waarbij alleen de digitale apparatuur – muziekserver en DAC – en de lijnvoorversterker langs deze weg van stroom werden voorzien.
Zoals je van een stekkerblok uit deze prijsklasse verwacht, zijn de chassisdelen – zowel de acht Schuko´s als de IEC-ingang voor de stroomkabel vanaf het stopcontact in de muur – van een zeer hoge kwaliteit en het ontwerp van de behuizing is – typisch Scandinavisch – gekenmerkt door rust, understatement en elegantie. De al eerder aangehaalde vorm – een halve meter breed, ruim 25 centimeter diep en laag met alle stekkerplaatsen in een lijn aan de achterzijden, maakt hem in vergelijking met ´normale´ stekkerblokken waarbij de stopcontacten in een of twee rijen boven op de behuizing bevinden, wat minder flexibel.
Van de acht uitgangen is er eentje van het middelste paar wit gemarkeerd. De bedoeling is dat je hier het apparaat waar de meeste andere apparaten aan verbonden zijn – in mijn geval de lijnvoorversterker – aansluit. Zowel de fase, de nul en de randaarde hebben steraarding naar een precies gedefinieerd punt in het verdeelblok waar de impedantie ten opzichte van de aarde het laagst is. Dit zorgt ervoor dat er – afgezien van de netspanning – geen voltage naar de aangesloten netsnoeren ´lekt´.
Tesla-spoelen
In plaats van de netspanning door een reeks op frequentie gebaseerde filters te leiden – wat veelal resulteert in dynamiekverlies – gebruikt Ansuz in alle verdeelblokken een principe dat het de ´Tesla-spoel´ noemt. Het basisprincipe bestaat uit twee spoelen die tegenovergesteld gewikkeld zijn en beide spanning voeren. Wanneer een van de twee spoelen een spanningspiek aantreft, stroomt door de andere een ´tegenpiek´ die storing elimineert – een beetje zoals bij gebalanceerde aansluitingen tussen apparatuur onderling.
Omdat deze storingen puur uit spanning bestaan en nauwelijks stroom voeren, is de onderdrukking van deze storingen goed maar niet perfect, aldus Ansuz. Het parallel aansluiten van meerdere Tesla-spoelen vergroot het effect, daarom vind je in de duurdere uitvoeringen telkens meer Tesla-spoelen. Tevens gebruiken de hogergeplaatste modellen in het gamma ´actieve´ Tesla-spoelen waar de basismodellen het met 'passieve' spoelen moeten doen. 'Actieve' Tesla-spoelen hebben een eigen stroombron waardoor de impedantie van de spoelen wordt verlaagd en de spoelen beter in staat zijn om storingen te elimineren – drie tot vier keer beter dan de passieve uitvoering, aldus Ansuz.
De Mainz8 C3 heeft 24 'Ansuz active Tesla coils', zes 'Active cable Tesla coils' en drie 'active Zirconium Tesla coils'. De individuele eigenschappen van deze drie soorten spoelen zijn erop gericht, elkaar aan te vullen en te versterken voor de best mogelijke storingsreductie.
Als aanvulling gebruikt Ansuz bovendien de uit de radartechnologie afkomstige ´dither-technologie´ dat het signaal versterkt en daarmee de verhouding tussen signaal en storingen verbetert. De actieve Tesla-spoelen zenden pulserende signalen op nauwkeurig bepaalde frequenties in tegengestelde fase, hetgeen het signaal versterkt en de ´noise floor´ verder verlaagt. De nieuwe reeks Ansuz verdeelblokken maakt gebruik van een derde-generatie ontwerp, waarbij door analyse en veel luisteren de frequenties waarop de pulsen worden verzonden, verder werden geoptimaliseerd.
Werkt het?
Oh ja, absoluut – maar op een andere, en meer subtiele manier dan je misschien zou verwachten. Ik gebruikte de Mainz C3 vooral in het 'grote' systeem thuis, dat zich door de jaren heen heeft ontwikkeld en bestaat uit – van huis uit semi-actieve – Avantgarde Duo XD hoornluidsprekers die werden gemodificeerd om volledig actief te worden aangestuurd met twee paar monoblok SET versterkers (Audio Note Quest Low Gain met Audio Note 4300E 300B eindbuizen en een paar Welter EbIIIa uit de late jaren 90 met TJ Full Music 2A3s en separate netvoedingen, waarbij de koppelcondensatoren zijn aangepast om een hoogpasfilter te creëren, en een speciale versie van de Pink Faun Tube Pre, zonder display en met een voeding die is opgebouwd uit NOS componenten, slechts twee paar ingangen drie paar uitgangen voor laag, mid en hoog, waarbij de uitgangscondensatoren van de laatste een kleinere waarde hebben om nog een 6dB hoogpasfilter te vormen.
De analoge bron bestaat uit een Acoustic Signature Challenger Mk3 draaitafel met twee motoren en acht ´Silencers´ in het plateau. Tijdens de testperiode waren een Acoustic Signature TA-1000 arm met een Hana ML element, en een Levar Ultimate Carbon 12-inch toonarm met een Miyajima Takumi L geïnstalleerd. De phonovoorversterker is een Allnic H-1500 Mk2 SE+. Netkabels komen van Furutech, Pink Faun, Avantgarde Acoustic (de netkabels voor de in de luidprekers ingebouwde versterker/DSP-eenheden) en ASR.
Met uitzondering van een van de Pink Faun kabels die wordt gebruikt voor de voeding van de phonovoorversterker, zijn het geen dure of heel bijzondere kabels. Dit alles, plus een cd-loopwerk en DAC, werd kort tevoren verhuisd van mijn voormalige appartement in Rotterdam waar ik een aparte audiogroep had geïnstalleerd die eindigde in een 'hard wired' zelfbouw verdeelblok met steraarding, Pink Faun bedrading en Furutech/Schuko stopcontacten, naar de woning van mijn vriendin waar niets van dit alles aanwezig is. Een eenvoudige Rittal stekkerdoos met Belden kabel voorziet de installatie (voorlopig) van stroom.
In een later stadium van de test kwam daar nog een Pink Faun 2.16 Ultra muziekserver bij, waarbij de Mainz8 C3 de voeding verzorgde van de streamer met een Pink Faun Ultra Power Cord (3.750 euro voor een 2 meter lange kabel), mijn oudere Audio Note DAC 3.1X NL Signature DAC (verder gemodificeerd door de mensen achter Pink Faun) en de lijnvoorversterker. Elders probeerde ik de Ansuz voor een vers gereviseerde Gryphon Orestes phonovoorversterker in een systeem dat verder Avantgarde XA Pre en XA Power voor- en eindversterker en de nieuwe Avantgarde Duo GT luidsprekers in zowel semi-actieve als volactieve iTron modus omvatte.
Om te beginnen, noemen we wat de Mainz8 C3 niet doet. Hij laat brom en ruis (waarvan ik sinds de verhuizing wel het een en ander heb…) niet bij toverslag verdwijnen. Hij lijkt ook geen gelijkstroom uit de netspanning te filteren, dus een transformator die daarop 'aanslaat', blijft vrolijk brommen (de lakmoesproef is bepalen of de brom uit de luidsprekers komt of van de transformator zelf); hetzelfde geldt voor audiocomponenten die simpelweg te dicht op elkaar staan (een ander onfortuinlijk gevolg van de verhuizing).
Wat hij wel doet is het dramatisch verlagen van de 'noise floor' in de muziek die wordt gespeeld. Dit is bijzonder duidelijk te horen in een audiosysteem als het mijne waar passieve wisselfilters, feedbacklussen in versterkers et cetera uitblinken door afwezigheid, met een signaalweg die wordt gekenmerkt door eenvoudige schaklingen en hoogwaardige componenten. Avantgardes zijn alleen al vanwege hun fysieke aanwezigheid in de ruimte met hun 67 centimeter grote hoorns niet de meest eenvoudige luidsprekers om te laten 'verdwijnen', maar met de Ansuz als stroomleverancier voor de bron en versterkers werd dit toch grotendeels gerealiseerd.
Het stereobeeld werd groter, dieper en vooral helderder. Er was meer detail te genieten, vooral in de hogere registers – maar op een natuurlijke, niet opdringerige manier. De tonale balans bleef onaangetast, net als het vermogen van de grote hoorns, ondersteund door twee paar 30 centimeter basluidsprekers en 1.000 Watt aan DSP-gestuurde versterking per kanaal voor de lage tonen, extreme dynamiek en snelheid tentoon te spreiden wanneer de muziek er om vraagt. Met alle versterkers gevoed door de Mainz8 C3 was het algehele effect er een van meer audiofiele verfijning; het systeem kreeg de 'ruimte' om op een natuurlijke, ongeforceerde manier zijn ding te doen, zonder het gevoel te geven dat er iets van de directheid en betrokkenheid verloren ging.
Met de Ansuz als stroomleverancier voor de phonovoorversterker in het systeem met de Duo GT's in een veel grotere ruimte was het effect in richting vergelijkbaar maar in mindere mate; hetzelfde geldt voor de combinatie streamer/DAC/voorversterker in mijn set. Hierbij is het van belang te weten dat zowel de Gryphon Elektra/Orestes – een dual-mono set up in vier behuizingen! – als de Pink Faun 2.16 Ultra zelf over zeer uitgebreide en doordachte voedingsschakelingen beschikken, Pink Faun geeft zelfs in zijn handleiding aan dat je het apparaat het beste direct in een stopcontact kunt aansluiten zonder enige vorm van nabehandeling van de netspanning…
Conclusie
In mijn eigen systeem maakte de Ansuz Mainz8 C3 het beste uit een suboptimale uitgangssituatie door een vrijwel storings- en resonantievrije omgeving te creëren voor de netkabels en componenten die daarop werden aangesloten. Om te begrijpen waarom dit resulteert in een betere muziekweergave, moet je voor ogen houden dat je installatie niet zomaar uit het niets een muzieksignaal 'versterkt', maar de spanning uit het elektriciteitsnet ermee moduleert. Hoe 'schoner' de stroom, des te beter het klinkt. Ansuz gebruikt hiervoor een reeks innovatieve technologieën die de 'noise floor' (de directe Nederlandse vertaling 'ruisvloer' grijpt hier niet echt omdat het niet alleen over ruis an sich, maar vooral over andere storingen gaat, waarin de allerkleinste muzieksignalen 'ten onder gaan') drastisch reduceren, zonder filters te gebruiken die de dynamiek kunnen aantasten.
Voor het beste resultaat wil je hoogstwaarschijnlijk nog altijd een aparte audiogroep waarbij tenminste de elektromagnetische zekeringsautomaat is vervangen door een smeltzekering van enige kwaliteit, en deze wanneer mogelijk te vrijwaren van geschakelde voedingen die je in veel digitale apparatuur en bijvoorbeeld stekkervoedingen van draaitafels en dergelijke vindt. Maar ook zonder dit alles brengt de Mainz8 C3 significante verbeteringen in de breedte, diepte en separatie van het stereobeeld en in het algemeen openheid en detaillering en doet dit zodanig, dat de set zich als het ware 'ontspant', en zich bevrijdt van artefacten die normaal op de achtergrond aanwezig zijn en veel detail versluieren, kan bezighouden met het communiceren van de muzikale boodschap. Hij werkt even goed met alle soorten stroomkabels die ik probeerde, al ga ik ervan uit dat er met kabels van hetzelfde merk vast synergie-effecten zullen optreden waardoor het resultaat nog verbetert.
De bouwkwaliteit is, zoals je bij deze prijs verwacht, boven alle twijfel verheven, net als de presentatie van het geheel, en het juiste gebruik ervan is volledig intuïtief. De verbetering die met de Mainz8 C3 kan worden bereikt, lijkt me de moeite waard bij evenwichtig samengestelde en goed geplaatste audiosystemen in prijsklassen vanaf laag in de vijf cijfers. Mijn enige kanttekeningen bij de Mainz8 C3 zijn a) ik kan hem op dit punt in mijn leven niet betalen en b) de vorm en de layout van de stekkerplaatsen maakten hem in de context van mijn audiosysteem, de plaatsing ervan en het aantal en de lengte van de beschikbare stroomkabels minder praktisch.
Dat laatste punt is irrelevant wanneer je audioset – zoals de meeste op dit niveau – huist in een specifiek ontworpen audiomeubel waarin bovendien nog een plaatsje voor het verdeelblok vrij is; dat is ook waarvoor de Mainz8 serie is ontworpen.
Ansuz Acoustics Mainz8 C3
5.500 euro | audiogroupdenmark.com
