Met de Sub Mini biedt Sonos eindelijk een subwoofer die steek houdt in normale kamers. Het toestel is namelijk heel wat compacter én goedkoper dan de forse Sonos Sub. Maar heb je er dan wel iets aan?
De Sub Mini is het nieuwste toestel van Sonos. Net als de originele sub, die blijft bestaan en inmiddels aan zijn derde editie toe is, is dit toestel echt een ‘extraatje’. Je voegt het toe bij een ander Sonos-product om de weergave van bassen te verbeteren. Het kan ook dienen als uitbreiding bij de SYMFONISK-luidsprekers van IKEA.
Waarom een Sub Mini?
Waarom je nu een Sub Mini toevoegen aan je Sonos-systeem? Het korte antwoord is: je wilt meer bassen. Voor het iets langere antwoord moet je kijken naar wat je al hebt staan. Wellicht is dat iets als een Sonos One of misschien een paar boekenplankspeakers die aan een Sonos Amp hangen. De meeste kleine luidsprekers kunnen echter niet echt heel lage frequenties produceren. Een subwoofer vult in dit geval de luidspreker aan door lagere frequenties voor zijn rekening te nemen.
Bij een soundbar geldt hetzelfde, maar is de rol van de subwoofer subtiel anders als je films en tv-reeksen kijkt in een surroundopstelling. De subwoofer neemt dan in het bijzonder het weergeven van geluidseffecten in het LFE-kanaal voor zijn rekening. Vergeleken met het laag bij muziek is het geluid in dit kanaal vaak chaotischer en afgeleverd met meer energie. Denk aan explosies, crashes en superhelden die uit de lucht vallen en met een knal de grond raken. Een diepe orgeltoon, zoals pakweg uit de Interstellar-soundtrack van Hans Zimmer, moet dan weer nauwkeurig en exact worden neergezet. Niet eenvoudig allemaal.
Het interessante aan dit verhaal is dat een platform als Sonos intelligent is. Als er een Sub Mini wordt toegevoegd aan je systeem, dan weten je bestaande speakers dit en zullen ze zelf minder lage frequenties produceren. Dat zou naar een optimalere speakergedrag moeten leiden.
Vertrouwde techniek
De Sub Mini is heel wat kleiner en daardoor praktischer dan de Sonos Sub. Dat ouder toestel is groot, een tikje lomp én zwaar, wat het moeilijk maakt om zomaar in je woonkamer te parkeren. Doe er nog een prijskaartje van 899 euro bij, en je spreekt over een aankoop waar toch wat minpunten aan vasthangen. Het moet wel gezegd worden dat de Sonos Sub door het gebruik van twee woofers die naar elkaar gericht zijn in staat is om relatief lage bassen te produceren. En dat aan hoge volumes zonder vervorming te doen. Het doet z’n werk dus wel naar behoren.
De Sub Mini is heel wat eleganter en praktischer. Al bouwt het technologisch wel verder op z’n grote broer, met twee 6,5-inch drivers die naar elkaar gericht zijn. Het idee hierachter is dat die woofers elkaar dempen zodat ze strakker spelen en overbodige trillingen voorkomen. Het valt wel op dat de behuizing van de Sub Mini heel inert overkomt. Net als bij de Sonos Sub krijg je echt de indruk dat de Sub Mini heel solide en stevig gebouwd is. Het weegt ongeveer 6,5 kg.
Dit klein tonnetje heeft ook een uitsparing in het midden, waardoor je door het toestel kun kijken. Net als bij de grote Sub. Voor de rest is de behuizing wel helemaal gesloten. Er is geen baspoort zoals bij vele andere subwoofers. Dit alles zou de plaatsing van de Sub Mini minder kritisch moeten maken. Het is opvallend dat Sonos hier weinig over adviseert. Volgens Sonos kan de Sub Mini tot 25 Hz bastonen produceren. Dat is wel heel laag, afgaande op wij ervaren duikt het probleemloos onder de 30-Hz grens.
Snel ingesteld via de app
Het instellen van een Sub Mini doe je grotendeels op dezelfde manier als je andere Sonos-speakers. Aangezien je de subwoofer altijd toevoegt bij bestaande toestellen, heb je dus heel waarschijnlijk al een ingesteld Sonos-systeem in huis. Het enige ongewone aan het configureren van de Sub Mini is dat je even je smartphone tegen de bovenkant van het apparaat moet tikken. Dat is weer net iets anders dan het configureren aan de hand van een geluid dat afgespeeld wordt – zoals dat bij de Sonos-soundbars het geval is.
Eens de Sub Mini in je systeem is opgenomen én je de onvermijdelijke software-update hebt uitgevoerd, moet je ‘em koppelen met het Sonos-toestel dat ondersteund zal worden. Dat kan een van de drie Sonos-soundbarmodellen zijn, een Sonos-speaker (of een stereopaar) of een Sonos Amp (ter ondersteuning van twee passieve luidsprekers). Het is ook mogelijk om de Sub Mini te koppelen met iets als een paar Boekenplankspeakers uit de SYMFONISK-lijn van IKEA. Aangezien de Sub Mini helemaal draadloos werkt via een gesloten systeem, kun je hem nooit opnemen in een ander soort systeem. Er bestaat niet zoiets als een Sonos-zender die je met een AV-receiver zou kunnen verbinden. Spijtig; eerlijk gezegd hadden we verwacht dat een of andere hacker dit al mogelijk had gemaakt.
Ook spijtig is dat je slechts één Sub Mini kunt combineren met een soundbar. Dit lijkt een artificiële beperking van Sonos, want met de grotere Sub kan het wél. Vanuit akoestisch standpunt zijn twee subwoofers immers idealer dan eentje. Kost natuurlijk dubbel zoveel…
Qua plaatsing krijg je vanuit Sonos de indruk dat je de Sub Mini overal kunt parkeren. Dat klopt niet helemaal. Als je hem pakweg achter de sofa gaat plaatsen, gaat het geluidsbeeld mogelijk niet helemaal kloppen. Je plaatst de subwoofer best
Subtielere toevoeging
We hebben de Sub Mini met een paar opstellingen uitgeprobeerd. Eerst met een Ray, de goedkoopste soundbar van Sonos (299 euro). Dat mag prijstechnisch onevenwichtig lijken, net de kleinste Sonos-soundbar heeft wel nood aan ondersteuning op basvlak. Het zal vast in de hoofden van sommige consumenten gek lijken dat je dubbel zo veel betaalt voor een subwoofer als voor de soundbar, maar in dit geval zou het wel eens kunnen kloppen.
Beginnen met muziek is logisch, gezien hoe het Sonos-systeem toch zo toegespitst is op muziekbeleving. De diepte van de bas bij heel wat Tron-tracks is indrukwekkend. Maar bij een nummer als C.L.U. is er een diepe slag die te snel uitdooft waardoor je telkens net iets mist. Eigenlijk zou er net iets meer sustain moeten zijn; het is alsof de DSP in de Sub Mini hard ingrijpt om controle te behouden.
Met Trueplay ingeschakeld klopt het plaatje beter. De Ray wint een klein beetje aan helderheid, de bassen zijn een tikje cleaner. Bij nummers die we vaak gebruiken als referentie qua laag, zoals Max Richters ‘War Anthem’, ‘Imaginary friends’ van Deadmau5 (in de Morgan Page-remix) en ‘Angel’ van Massive Attack, voegt de Sub Mini een broodnodige laag van basenergie toe. Het is niet overweldigend of dominant, zolang je de aparte volumeregeling in de instellingen niet helemaal naar rechts beweegt.
Zeker bij de Ray is een Sub Mini toevoegen bijna een no-brainer om te doen, los van het prijskaartje. Als we – om te vergelijken – de sub via Sonos-app in- en uitschakelen, lijkt de Sub Mini soms wel qua timing net wat achter te komen liggen. Maar laten we veronderstellen dat je dit in de praktijk niet al te vaak zult meemaken. Klikken we op ‘Thor: Love and Thunder’ op Disney+, dan is de meerwaarde van de Sub Mini ook hier snel duidelijk. Elke keer dat Thor van grote hoogte op de grond duikt zorgt de subwoofer voor een stukje meer onderdompeling, explosies en gevechten hebben meteen een groter spektakelgehalte. Als Zeus uitpakt met zijn bliksemschichtkunsten,  Zeker bij deze kleine Sonos-soundbar zorgt dat voor meer sfeer. De Sub Mini toont zich daarbij ook niet overdreven wollig, zoals veel subwoofers gebundeld met goedkopere soundbars vaak wel zijn. Wel zijn er duidelijk limieten aan wat kan. Als je het volume echt luid zet, dan komen zowel de Ray als de Sub Mini in de problemen qua controle. De Mini lijkt dan toch wel de controle wat kwijt te zijn – wat meer opvalt omdat het daarvoor wel heel strak was. Let wel: we spreken hier echt over luider dan normale luisterniveaus.
We waren ook benieuwd hoe de Sub Mini zou passen bij een paartje Sonos One-speakers. De Ones zijn de kleinste speakers van Sonos – als we even de mobiele Roam negeren – maar zijn gekoppeld als een stereopaar straffere weergevers dan je zou verwachten. Dat heeft uiteraard te maken met het feit dat je echte stereo beleeft, een stap die volgens ons meer uithaalt dan gewoon een grotere luidspreker aanschaffen. De Ones doen het qua laag zeker niet slecht, maar veel nuance of detail zit er niet in de bassen die ze produceren. Dat is acceptabel voor commerciële popmuziek, maar als je wat meer finesse verwacht bij je techno of klassiek dan blijf je op je honger zitten. Ergo, een Sub Mini lijkt wel een interessante upgrade. Maar is dat ook zo?
Toch wel qua klank, al kan je alweer de vraag stellen of zelfs die lagere 499-euro prijs niet uit verhouding staat met de kostprijs van een Sonos One of twee. Het 2.1-systeem presteert wel merkbaar goed als we een aantal testtracks doorlopen. Je wint vooral een stukje detail in de bassen en een beetje laagextensie. Muziek wordt ook groter neergezet, iets dat we echt merkten bij ‘Heart Attack’ op het EBM-album van The Editors. Zetten we de sub even uit, dan wordt het beeld meteen stukje platter. En dat is ook heel merkbaar bij ‘Chevaliers de Sangreal’ op ‘Hans Zimmer – Live in Prague’. Meer dan een subtiele toevoeging bij deze Ones.
Conclusie
Het is een beetje een open deur intrappen: de Sub Mini is een kleine versie van de grote Sub die qua baservaring minder levert dan zijn grote broer. Dat mag niet verbazen, verrassend is wel dat de Mini door het gebruik van dezelfde techniek strak en gecontroleerd is. Zeker vergeleken met typische subwoofers die gebundeld worden met soundbars is dit een veel beter toestel. Je kunt het echter niet loeihard zetten (en uiteraard niet combineren met iets anders dan een Sonos-toestel).
De bescheiden afmetingen, de lagere prijs en de baservaring maken deze kleine sub een interessante upgrade voor zowel de kleinere soundbars van Sonos als de compactere luidsprekers van het merk.
Sonos Sub Mini
499 euro | www.sonos.com
Beoordeling 4 op 5
