Met de YH-L700A presenteert Yamaha een draadloze hoofdtelefoon met noise-cancelling die de strijd met de AirPods Max aandurft. Een retrofuturistisch design, surroundgeluid én headtracking moeten het verschil maken. Als je een draadloze koptelefoon zoekt met een heel eigen identiteit, dan zit je op het juiste spoor door deze nieuwe Yamaha YH-L700A te onderzoeken. Tussen de vele futuristische hoofdtelefoons uit metaal en plastiek, is dit een frisse wind.
Yamaha YH-L700A
De Japanse elektronicagigant en instrumentenbouwer gaf zijn nieuwe topmodel een design mee dat een tikje retro aandoet en tegelijkertijd doet denken aan z’n toestellen voor de pro-markt. Vooral dankzij de rechthoekige oorkussens, gekanteld ten opzichte van de hoofdband, en de matte afwerking doen het lijken op iets dat je in een muziekstudio zou vinden. Toch is het niet een en al functie bij deze Bluetooth-koptelefoon met ruisonderdrukking.
Dankzij de afwerking met een gewoven textiel op de behuizing en hoofdband bezit de YH-L700A een zeker premiumuitstraling. Ook met de bouwkwaliteit lijkt snor te zitten. De multifunctionele scharnieren die dienen om de oorkussens in de juiste positie voor je oren te brengen én om de Yamaha-koptelefoon tot iets compacts op te bouwen doen hun werk zonder gekraak, een belangrijke kwaliteitsbenchmark. We verwachten natuurlijk niets minder voor een draadloze koptelefoon uit dit hoger prijssegment.
Yamaha wil het prijskaartje echter niet enkel rechtvaardigen door de betere afwerking en design. Er is eveneens een flinke scheut technologie voorzien, waardoor de YH-L700A een van de weinige volwaardige alternatieven vormt voor de Apple AirPods Max. Dat topmodel van Apple mag dan er helemaal anders uitzien, het deelt wel met de Yamaha een paar ongewone eigenschappen die deze koptelefoons interessant maakt voor films en games.
Propvol functionaliteit
Vooraleer het te hebben over extra’s als Listening Care of 3D Sound Field, zoomen we eerst in op iets dat niet mag ontbreken op een draadloze koptelefoon uit de hoogste prijsklasse: noise-cancelling. Ruisonderdrukking is een van de voornaamste redenen waarom mensen voor deze type hoofdtelefoons opteren, want dat vermoeiend achtergrondlawaai elimineren is zowel tijdens het pendelen als bij het (thuis)werken fijn. Een bijkomend pluspunt is dat je door het ontbreken van storende geluid aan een lager volume naar je muziek kunt luisteren. En ook dat is weer goed voor een ontspannen gevoel.
De YH-L700A beschikt niet over noise-cancelling die je variabel kunt instellen. Het is aan of uit, te selecteren via een knop op de Yamaha zelf of via de Yamaha Headphones-app. Een handige app om te installeren trouwens, want je kunt hier meer instellen dan via de knoppen op de koptelefoon. Je kunt zowel aan de koptelefoon als in de app kiezen voor een Ambient Sound-modus, waarbij een deel van het geluid rondom je net wél wordt doorgelaten. Zo kun je even met een collega een praatje slaan zonder dat je per se het toestel van je hoofd moet nemen. Vaak versterken functies zoals deze te veel hogere frequenties en klinkt alles fel, maar de Yamaha is aangenamer en laat heel gericht stemmen door.
De noise-cancelling is heel effectief bij onze vaste testvideo van een treinrit door een sneeuwstorm loeihard afgespeeld op de maximale volumestand van onze iMac. Nagenoeg alle lawaai is weg. Een beter resultaat, vooral in situaties waarbij je stil zit. Als we rondlopen lekt er een beetje lawaai binnen omdat de YH-L700A niet muurvast op onze oren past. De oordruk is bij deze Yamaha niet extreem hoog, wat wel het comfort verhoogt.
Terwijl we luisteren naar ‘The Bridge’, het laatste album van Sting (lossless via Apple Music), proberen we de impact van de ruisonderdrukking op de geluidskwaliteit te bepalen. Bij sommige koptelefoons verandert NC de klank, maar dat is hier niet het geval. Zelfs met de Ambient Sound-modus blijft de tonaliteit op peil. Dat komt volgens Yamaha omdat deze koptelefoon uitgerust is met een geavanceerde versie van hun noise-cancelling, een nieuwe benadering die omgevingsgeluid onderdrukt zonder het bronsignaal te beïnvloeden.
Met NC ingeschakeld zet de YH-L700A uitstekende cijfers neer qua batterijduur: 34 uur. Gebruik je de ruisonderdrukking niet, dan komt er veel bij, merkten we bij het testen. De grootste impact op de batterijduur hebben de surroundfuncties, want dan moet je al na 11 uur laden.
Hou het in evenwicht
Bij de review van de TW-E3A draadloze oortjes maakten we al kennis met Listening Care. Het is een nieuwe functie die Yamaha ontwikkeld heeft en die in deze koptelefoon verder verbeterd is naar een Advanced-versie. Beschouw het als een dynamische equalizer die naargelang het volume de weergave bijregelt zodat je altijd de juiste hoeveelheid bassen en hoogdetail hoort. Bij de Advanced-uitvoering gebeurt dat om de 0,7 seconden. Het zorgt dus doorlopend voor balans, ook als we bijvoorbeeld een beukende track van Mastodon via Apple Music (lossless) heel stil afspelen. Zonder Listening Care krijg je enkel de stem en een indruk van de gitaren, mét proeven we meer van het gitaargeweld en duikt de basdrum weer op. Dit positief effect is er niet enkel als je extremen gaat opzoeken.
Bij een redelijk geluidsniveau verorberen we de recent verschenen Makaya McCraven-bewerkingen van Blue Note-klassiekers – remixes van het jazz-label zijn op zich ook al een traditie. Bij ‘Sunset’ is de contrabas dankzij Listening Care veel meer de motor en keren de cymbalen wat meer naar de voorgrond aan de rechterzijde.
Dat is ook de betekenis van het woord ‘Care’ in de functie: omdat liedjes completer en voller klinken heb je minder de neiging om het volume hoger te zetten. Beter voor de oortjes, dus. Listening Optimizer, waar we zo ook een korte video van hebben, heeft wat minder uitleg nodig. Het is een optie die rekening houdt met de exacte plaatsing van de kussens op je oren en de klank daarop afstemt.
Surround voor onderweg?
De YH-L700A bevat twee zaken die ongewoon zijn bij een NC-koptelefoon: 3D Sound Field en Head Tracking. Het eerste is een modus waarbij stereo wordt omgezet in een surroundervaring. Best interessant, want over Bluetooth kun je enkel stereo streamen. Ook de soundtrack van die Netflix-film die in theorie in Dolby Atmos is, wordt herleid tot stereo. De Yamaha-koptelefoon maakt er weer iets surrounds van, waarbij je bovendien kunt kiezen uit zeven surroundmodi. Die gaan van ‘Cinema’ naar ‘Outdoor Live’. Zo kennen we Yamaha weer; hun AV-receivers komen al jaren met een hele menukaart aan DSP-simulaties van allerlei ruimtes. Een bierkelder in München is er deze keer echter niet bij, maar wel onder meer een Concert Hall met heel veel echo.
Als je wenst kun je Head Tracking aan de surroundervaring toevoegen. Wanneer je dit inschakelt, kijk je best recht voor je (of naar het scherm bij het gamen of filmkijken). Dit wordt namelijk het punt waar de audio perfect over beide oren verdeeld wordt. Waarom je dit zou willen? Zowel bij films als bij live-muziek zorgen die subtiele veranderingen in het geluid als je je hoofd beweegt voor een natuurlijkere kijk- en luisterervaring. Het is allesbehalve subtiel als je heftig je hoofd schudt, maar bij een ontspannen houding voegt head-tracking wel op een graduele manier iets toe.
Iets gelijkaardigs vind je trouwens bij de AirPods Max, maar het is wel beperkt tot iOS-toestellen en bepaalde apps. De Yamaha is universeler inzetbaar en ondersteunt de betere aptX Adaptive-codec.
Voor het filmkijken en mobiel gamen zijn we overtuigd dat 3D Sound Field en head-tracking iets bijdragen. Neem nu de live-versie van Cowboy Bebop op Netflix, een reeks die heel jazzcentrisch is – dat was ook bij het anime-origineel zo – waardoor er sowieso een sfeervol live-gevoel aan deze reeks kleeft. Dat wordt met de Cinema-geluidsmodus enkel nog sterker: de choreografie van de vuur- en vuistgevechten worden mooi vertaald naar bewegende geluidseffecten, dialogen zijn helder gepresenteerd en de melancholische muziek speelt in de verte, tegen een grootse achtergrond van stadsgeluiden. Het is vooral opwindend en omhullend gepresenteerd.
Sommige LFE-effecten komen wel stevig binnen, iets dat we bij muziek niet hebben. Daar is de Yamaha toch wat subtieler. Een instelbare equalizer zou daarom wel een handigheid zijn om aan de app toe te voegen. Kortom, head-tracking heeft wel iets bij een smartphone, tablet en pc. Toen we de YH-L700A verbonden met een grote 65-inch Sony-tv op enkele meters afstand misten we wel de mogelijkheid om de head-tracking iets minder gevoelig te maken. Bij het tv-kijken maak je immers gauw grotere hoofdbewegingen wat zich vertaalt naar iets te forsere audioveranderingen. Ook misschien iets dat aan de app kan worden toegevoegd?
Controversieel!
Om te beginnen: we kunnen ons wel inbeelden dat niet elke muziekfan dolenthousiast wordt van een functie als 3D Sound Field. Het is ontegensprekelijk iets dat sneller zijn waarde bewijst als je gamet of naar een film zit te kijken. Niets voor audiofielen, dan? Wellicht niet als jezelf inderdaad als een purist beschouwt, want de functie manipuleert per definitie je bronmateriaal. Het is niet de muziek zoals de artiest het bedoelde. En toch heeft 3D Sound Field ook voor het beluisteren van muziek zijn aantrekkelijke kant. Niet altijd en bij elke genre, maar deze functie is dan ook makkelijk in en uit te schakelen via een knop aan de zijkant.
Het moment waarop we zelf een ‘hier valt zeker iets voor te zeggen’-inzicht hadden, was toen we bij het afwerken van teksten achter de iMac een duik namen in het laatste werk van de Britse postpunkformatie IDLES (via Qobuz). De tracks klinken precies zoals je verwacht; geen klacht van onze kant, want bij het worstelen met deadlines mag de balans overhellen van verfijning richting energie. Wat tijdens het niet helemaal kritisch luisteren opeens opviel was dat we echt een soort live-ervaring ondergingen – en dat dat ook aangenaam was. Bij de vele bewegingen die je maakt terwijl je aan het werken bent, bleef de band virtueel voor ons aan het computerscherm spelen. Kijken we even helemaal links om door het raam de laatste fratsen van een koerier te observeren, dan beweegt de muziek bijna volledig naar het rechteroor. Dat is extreem natuurlijk, het zijn vooral de kleinere verschuivingen die we gradueel ondergaan terwijl we naar een bepaalde kant van het grote scherm kijken die overtuigen.
De 3D Sound Field biedt op zijn manier iets gelijkaardigs aan wat je ervaart als je luistert naar speakers of een live-optreden – waar je ook niet stokstijf naar de artiest blijft staren (hopelijk). Het is niet het statische van een reguliere hoofdtelefoon. Door de geluidsbron positioneel te verankeren, is het ook weer niet hetzelfde als een crossover-functie zoals je in Roon of op sommige hoofdtelefoonversterkers vindt, en lijkt dit ook deel van het geheel te zijn. Belangrijk om hierbij op te merken is dat de Yamaha-koptelefoon in deze modus opnieuw betrekkelijk natuurlijk blijft klinken. De processing ligt er niet te dik op, iets dat we onder andere bij een AirPods Max van Apple soms wel storend vonden. Ook het eerdergenoemde Makaya McCraven-album werd door 3D Sound Field net iets meer ‘live’, al was dat niet per se nodig in dit geval.
Onze verwachting was dat de 3D Sound Field bij grote orkestrale werken die van zichzelf al heel ruimtelijk klinken te veel van het goede zou zijn. Maar, mits je de juiste surroundmodus kiest, dat valt beter mee dan voorspeld. Tijdens het schrijven van deze review ontdekten we dat Apple Music ook een heel aanbod live-concertvideo’s heeft onder de noemer ‘Classical Live’, onder meer met een reeks concerten van het London Symphony Orchestra. Een ervan, Mozarts Symfonie No.41 ‘Jupiter’, vonden we heel overtuigend ‘echt’ met 3D Sound Field én head-tracking aan. Dat de tonaliteit soms iets anders is dan het origineel valt zelden op. Cruciaal is wel dat je de head-tracking inschakelt met je hoofd in de juiste positie, want anders komt het niet goed.
Conclusie
Het lastigste vinden we dat je bepaalde instellingen enkel kunt instellen via de app. Als je luistert via je smartphone of tablet is dat geen probleem, maar gebruik je de Yamaha bijvoorbeeld met een tv of een computer dan kun je onder meer die headtracking niet in- en uitschakelen. We vermoeden stilletjes dat de YH-L700A meestal gehuwd zal worden met een mobiel toestel, dus een enorme struikblok is dat niet.
Aan de pluszijde is er veel dat onze goedkeuring wegdraagt. De ruisonderdrukking is prima, de batterijduur is uitstekend, qua draagcomfort scoort de Yamaha goed en hij klinkt (zeker met Advanced Listening Care) ook bij een lagere volume meeslepend. Los van 3D Sound Field is het een goede noise-cancelling hoofdtelefoon met een zeker prijskaartje.
Hoewel 3D Sound Field met veel muziek ook een meerwaarde biedt, is het vooral bij bingewatchen van films en tv-series op een tablet of pc dat het echt scoort. Niet dat de kijkervaring dan opeens helemaal anders is, maar het helpt wel om je te doen vergeten dat je een koptelefoon draagt. Je waant je net meer in een bioscoop, weliswaar in de trein zonder het comfort van zachte cinemastoelen. Bij (casual) gaming is de Yamaha ook wel fijn, al heb je ook niet de accuratesse van een gaming-headset met echte surround.
Yamaha YH-L700A
549 euro | www.yamaha.com
Beoordeling 4,5 op 5
Tech specs
Bluetooth-codec: SBC, AAC, aptX Adaptive
Extra’s: Listening Care, Sound Optimizer, 3D Sound Field, head-tracking
Gewicht: 330 gram
