Totem Mani 2; een veeleisende schoonheid
Op de meest recente Doelen hifi show raakte ik in gesprek met Martijn Lavrijsen van de firma Joenit over een luidspreker die me al geruime tijd boeit; de Totem Mani 2. Het is een luidspreker die gerust als niet een van de gemakkelijkste getypeerd kan worden, maar Martijn uitte het vertrouwen dat ik de speaker op de juiste manier tot zijn recht zou laten komen en enige tijd later mocht ik een set ophalen bij Multifoon in Rotterdam.
Beschrijving
De Mani 2 is ogenschijnlijk een tweewegsysteem van redelijk compacte afmetingen, maar binnen die afmetingen heeft een tweede woofer een plek en een functie gevonden in de vorm van het aansturen van de poort in de diepe kast. Die poort bevindt zich aan de achterkant van de kast wat betekent dat die ruimschoots vrij van zij- en achterwanden moet worden opgesteld om fase problemen en ongewenste laagopbouw te voorkomen. De achterwand van de kast zit met forse inbusbouten in de kast geschroefd. Misschien esthetisch niet zo mooi, maar gezien de kastconstructie onvermijdelijk. Op de achterwand de WBT aansluitklemmen, apart voor hoog en laag om te kunnen bi-wiren of zelfs te bi-ampen. De ogen in de klemmen vond ik wel wat klein, te klein voor mijn 4 qmm kabel, zodat ik banaanstekkers moest toepassen om de kabel aan te sluiten. Ik heb er voor gekozen om niet te bi-wiren. Het lijkt soms wel mode, maar ik zie bi-wiren niet per definitie als beter dan single-wiren. De discussie hierover wil ik graag op een andere plek voeren, maar vooralsnog is het dus nu mijn keus geweest om de Mani 2´s single wired aan te sluiten.
De techniek
Zoals ik in de inleiding al meldde is de Mani 2 geen gemakkelijke speaker om aan te sturen. De nominale impedantie van 4 Ohm is daarbij niet het probleem, maar wel dat die impedantie bij sommige frequenties in het laag tot minder dan 2 Ohm zakt en dat het rendement gemiddeld maar 85 dB/1W/1m is. Dat vraagt dus om een forse en stabiele versterker.
Herinnert u zich nog mijn verhaal over de modificatie van mijn Sansui BA3000? Wel, de test van deze Mani 2 leek mij dé gelegenheid om de BA3000 eens grondig aan de tand te voelen. Daarnaast heb ik nog een fors gemodificeerde 2 x 240 Watt Inkel MD2200 MOSFET eindtrap om op safe te spelen. Aangezien ik ongeveer twee jaar geleden mijn zelfbouw buizenvoorversterker verkocht heb, moest ik op zoek naar een goede voorversterker en vond die in het voorversterkerdeel van mijn Sansui AU5900 uit 1969. Licht gemodificeerd met wat polypropyleen condensatoren op de voeding en in de signaalweg bleek deze versterker dus onverwacht goed te klinken. Heel rustig, transparant en toch zeer dynamisch. Sansui had de gewoonte om ook voorversterkers een behoorlijk forse voedingsspanning te geven, zodat er altijd ruim voldoende headroom voor het signaal zou zijn.
Aansluiten
Met mijn eigen Alesis speakers heb ik uitgebreid geexperimenteerd om een optimale positionering qua akoestiek in mijn woonkamer te vinden en omdat de Mani 2 maar weinig groter is en eenzelfde opstelling van speakers en poort kent leek het mij logisch om dezelfde positie aan te houden. Dat bleek inderdaad een prima keus.
Mijn woonkamer is vrij langwerpig en ik heb de speakers zodanig neergezet dat ik in feite twee luisterposities heb. De een is een behoorlijk eind van de speakers verwijderd waardoor de akoestiek van de woonkamer een vrij grote rol speelt. Dat is heel lekker bij ruimtelijk klinkende muziek. De andere plek is juist erg dichtbij, er valt net geen gat tussen de speakers en het stereobeeld speelt zich grotendeels in je hoofd af. Dat is heel lekker met live concerten of Q-Sound opnames. Klassiek is in beide posities mooi, het hangt een beetje van mijn stemming en de soort muziek af hoe ik dan ga zitten. In de ´verre´ positie heb je een heel groot ruimtelijk stereobeeld en in de ´nabije´ positie heb je een prachtige accuratesse en plaatsing.
