Onlangs vierde Love For Lunch, het vijfde studioalbum van Gare Du Nord, haar 10-jarige jubileum. Music On Vinyl bracht het met jazz, funk, soul en blues doorspekte album opnieuw uit ter ere van het lustrum en perste 1000 stuks op toepasselijk rood doorzichtig vinyl.

Na vier succesvolle albums heeft de band rondom oprichters Barend Fransen en Ferry Lancee zowel nationaal als internationaal naam weten te maken, niet in de laatste plaats door tournees in het kader van het derde (Club Gare Du Nord) en vierde album (Sex ‘N’ Jazz) dat ze respectievelijk in 2005 en 2007 uitbrachten. Dat laatste album was tevens de start van een (nog) meer vocale invulling van de muziek die Gare Du Nord ten beste gaf, natuurlijk ter verrijking van de podiumbeleving en als natuurlijke evolutie van wat ooit als pure lounge begon.

Met Sex ‘N’ Jazz, het eerste album in de Love Trilogie van Gare Du Nord, startte eveneens de samenwerking met zangeres Dorona Alberti, wiens soulvolle vocalen een muzikaal schot in de spreekwoordelijke roos bleken te zijn die Fransen en Lancee op het oog hadden. Dus werd de van oorsprong Italiaanse zangeres opnieuw ingezet voor Love For Lunch, met een origineel voor Grace Jones geschreven single Come To The Ball als voorproefje op het nieuwe album.

Die (overigens erg fijn uitgevoerde) track is dan ook meteen de start van Love For Lunch, dat op vier plaatkanten opnieuw is verschenen. Voor het tweede deel uit de love trilogie van Gare Du Nord werd wederom gebruikgemaakt van de kunsten van trompettist Jan van Duikeren en saxofonist Henk Koekoek, aangevuld met onder andere drumwerk van Oscar Stone en bas afkomstig van Frank di Angelis. De plaat komt verder met veel vocaal gerichte songs, hoewel tracks als Groove Me Up en de titeltrack aan het toen nog vrij recente verleden van Gare Du Nord doen denken.

Uitschieters zijn nummers als Berlin Beat, waarop Dorona Alberti de met strijkers verrijkte klanken op majestueuze wijze voorziet van vocalen die sterk aan de bekende werken van bijvoorbeeld Shirley Bassey schuren. Filmisch, meeslepend en heerlijk theatraal. De enige echte misser op het album is de wat platte, met vette beats en gitaar verrijkte versie van de door George Gerschwin beroemd gemaakte Great American Songbook-klassieker Summertime. Dat gezegd hebbende, blijft ook Love For Lunch een vrij prettig item in de Gare Du Nord catalogus, waarop vocalen, elektronica, saxofoon en gitaar hand in hand gaan met een geslepen, filmische sound.

De wederom van Marlies Dekkers artwork voorziene cover past dan ook perfect bij de muziek, die op zowel commerciële als respectvolle manier omgaat met de liefde als fenomeen. Toegankelijk? Jazeker, maar dat maakte Gare Du Nord indertijd al erg podiumwaardig. En daar is niets mis mee. Fijne muziek met een lichtvoetig karakter en derhalve geschikt voor alle gelegenheden en tijden. Zeker niet het sterkste album van het gezelschap, maar geenszins slecht. Net als de gelimiteerde rode persing, die niet overal extreem dynamisch, maar wel mooi open van klank is.

Muziek: 7
Klank: 7 ½
Kwaliteit persing: 8 ½
Label: Music on Vinyl
Speelduur: 50:50 minuten
Website: www.garedunord.eu