Monitor Audio brengt meestal volledige luidsprekerfamilies uit, zoals de Bronze- of Silver-reeks. Van de Studio is er echter maar één model, een compacte speaker die zich het best voelt op een staander. Opmerkelijk: ondanks de toegankelijke prijs komt de nieuweling toch met heel wat technologie van het Platinum II-topmodel.
Monitor Audio Studio
Toen de 2-wegs Studio gelanceerd werd, dachten we meteen: Monitor Audio gaat de LS50 van KEF achteraan. Kort door de bocht misschien, maar er zijn zeker gelijkenissen. Beide speakers staan buiten het gewoonlijke speakerassortiment van hun merken én bevatten technologie die in hogere lijnen wordt toegepast. Zowel de Studio als de LS50 pronken met een eigenzinnige uitstraling en design. Ook de prijskaartjes zijn niet zo verschillend - maar daar stoppen de gelijkenissen. Technisch bewandelt Monitor Audio een heel ander pad dan KEF, en dan hoor je ook. Dit maakt de Studio’s net zo boeiend. Wie op zoek gaat naar een set compacte speakers die op een hoger hifi-niveau spelen, kan nu kiezen tussen twee heel verschillende recepten. Meer keuze is altijd beter – vooropgesteld dat de twee aangeboden schotels beide lekker zijn. Maar is dat zo?
Unieke look
Doe geen moeite om in de doos te zoeken naar roosters om op de Studio’s te plaatsen. Monitor Audio levert er geen mee. Het merk vindt dat het design van de speakers te mooi is om achter een stukje stof te verbergen. We geven ze gelijk – al moeten we eerlijkshalve toegeven dat we speakergrilles sowieso altijd verwijderen. Als het de bedoeling was om van de Studio’s blikvangers te maken, dan is het missie geslaagd. Door de driveropbouw (twee 4-inch drivers met daartussen een MPD-transducer) en de visuele omkadering zien ze er niet als klassieke boxen uit. Al helemaal niet als je gaat voor de witte of grijze uitvoering, beiden in een mooie satijnfinish. Het is gek hoe een kleur zo bepalend kan zijn. De grijze Studio heeft drivers in dezelfde tint, en oogt daarom heel modern en strak. De zwarte versie doet dan weer echt denken aan de Platinium II-speakers.
De Studio’s zijn behoorlijk diep, en daarom echt niet te omschrijven als boekenplankspeakers. De diepte van 36 cm maakt ze zelfs minder praktisch met standaardstands, zoals onze Dali E-600’s. Monitor Audio heeft daarom ook eigen aluminium stands uitgebracht (499 euro/paar), die de distributeur voor deze test meeleverde. Ze zijn niet goedkoop, maar wel van heel goede kwaliteit, vulbaar met zand en met kabelmanagement. De stands hebben ook een ingenieus spikesysteem waarmee je makkelijk de speaker waterpas kunt plaatsen. De bedoeling is dat je de Studio’s met bouten bevestigt aan deze stands, wat weer vanwege die grote diepte echt een goed idee is.
Als je 1.300 euro van je zuurverdiende centjes uitgeeft aan je speakers, wil je wel dat ze er goed uitzien. Daar is Monitor Audio zeker in geslaagd. De behuizing is nagenoeg naadloos, zonder een schroefje in zicht. Heel strak en mooi, knapper dan de (weliswaar goedkopere Silver) 100’s van Monitor Audio. Klein, luxegevoelverhogende detail: de luidsprekerterminals achteraan zijn van een kwaliteit die je eerder op een luidspreker van vele duizenden euro’s verwacht.
Vermogen nodig
Interessant aan de Studio is dat er techniek is toepast die je (vooralsnog) niet bij de hogere Gold-reeks ziet. De twee 4-inch drivers zijn niet helemaal dezelfde als die van de Platinum II 500-topmodel, maar gebruiken wel dezelfde materialen en C-CAM-techniek. Misschien is het wel daarom dat we bij het beluisteren van de Studio’s meteen denken: “Dit klinkt niet als de Bronze-, Silver of Gold-speakers die we al eens getest hebben”. De Studio’s neigen inderdaad eerder richting de Platinum II-luidsprekers, vinden we. Even boeiend is de keuze voor een MP-diafragmatranducer. Op eerste zicht dachten we met een klassieke linttweeter te maken hebben, maar dit is nog iets anders. De plaatsing tussen de twee midrange-drivers moet trouwens zorgen voor een coherent geluidsbeeld.
Opstellen en luisteren
Het vastschroeven van de Studio aan de stand is een klusje, maar daarna krijg je wel iets dat bijzonder stabiel staat en de speaker nog minder trillingen laat produceren. De Studio was een tijdje in de testruimte op bezoek, waardoor we hem konden testen met een aantal versterkers. Eén ervan was de Uniti Star van Naim, een prima ding met een muzikale weergave en toch wel wat vermogen. Maar toch, echt perfect paste het niet samen. Geen goede match. Van de importeur kregen we een Roksan Blak meegeleverd, en dat klonk al meteen veel strakker en sneller. Ook de Micromega M-150 en de Hegel Röst bleken een uitstekende combinatie. Niet toevallig zijn dat alle drie versterkers met veel controle en demping.
‘Voyage Libre’ van Thievery Corporation is een uptempo discodeuntje, met de elegante LouLou Ghenlichkhani die haar beste Frans bovenhaalt, dat door de Studio ritmisch perfect wordt neergezet. Heel het ‘Treasures From The Temple’ baadt in de reggae-sfeer, iets dat de Studio deels uitstekend vertolkt (de open weergave van stemmen en effecten met veel delayeffecten, de vele synthesizer klankjes). Het slome, diepe laag dat bij het genre hoort mocht wat ons betreft wel wat dikker, dat wel. De Studio’s staan bij ons wel op een 1,2 meter van de muur, wat dichterbij zou wellicht soelaas brengen gegeven de twee basports aan de achterkant.
Maar wow, als er één genre is waar de Studio’s van houden, dan is het wel rockmuziek. Of het nu akoestische liedjes zijn, zoals de recente heruitgebrachte ‘Drive’ van R.E.M, of knalharde tracks, zoals ‘First It Giveth’, Monitor Audio heeft hier een speaker uitgebracht dat net heel mooi snelheid en midrangedetail combineert. Ook pakkend is hoe de speakers het Magnificat-album van de TrondheimSoloists neerzet, een album met vele prachtige stukken koormuziek en van het Noorse 2L-label. Onder meer bij ‘Ecce enim’ klinkt het echt prachtig en groots. We experimenteren ook wat met het indraaien van de Studio’s, maar door de wijde horizontale uitstraling bleek dat niet echt een noodzaak.
Even vergelijken
Hoe zit het trouwens met die vergelijking met de LS50, die we in actieve vorm in de ruimte hebben staan? KEF is een meester in nearfield-weergave, met dank aan die geweldige UniQ-driver. De passieve KEF-speaker is ook wat compacter en minder diep, wat wel handig is bij een opstelling aan computer. De Studio’s zijn niet gemaakt om op korte afstand te beluisteren, maar in een normale stereodriehoek. Hun groter formaat maakt ze beter in staat om een grotere kamer te vullen, ook al is de LS50 op dat vlak geen doetje. Het laag is bij KEF meer present dan bij Monitor Audio, maar bij die laatste is er wel meer verfijning. Beide speakers delen wel een ding: ze hebben een degelijke versterker nodig om er alles uit te halen.
Conclusie
De Monitor Audio-speakers hebben karakter. Ze kloppen misschien niet bij elke versterker, maar eigenlijk zijn het wel relatief allrounders met veel pit die je moet voeden met vermogen uit een transparantere versterker. En dan word je beloond met een klank die thuishoort in een hogere klasse.
Monitor Audio Studio
€ 1.300 per paar | Aluminium stands € 499 per paar | www.monitoraudio.co.uk
Beoordeling 4,5 op 5
