REVIEW

Review: Town of Saints – No Place Like This (CD)

Eric de Boer | 21 maart 2016

No Place Like This is het tweede album van Town Of Saints. De Gronings-Finse band bestaat tegenwoordig uit vijf leden en laat met het vervolgalbum horen dat indie-folk prima vermengd kan worden met minder voor de hand liggende invloeden.

Town Of Saints werd in 2011 opgericht door Harmen Ridderbos en de uit Finland afkomstige Heta Salkolahti. De twee hadden elkaar tijdens een workshop voor songwriters in de mooie Tiroler hoofdstad Innsbruck leren kennen toen Ridderbos nog als straatmuzikant door diverse Europese landen toerde en daaruit volgde de oprichting van de band. Indertijd voegde drummer Sietse Ros zich bij het gezelschap, waarna werd getourd en een EP werd opgenomen.

Na nog een EP, diverse optredens en een live album, was daar in 2013 het eerste echte album van Town Of Saints: Something To Fight With. Hiermee scoorde het gezelschap goed en een uitgebreide tour volgde. Nadat Jesse Bosman in 2014 letterlijk de stokjes van Ros overnam en de uit Finland afkomstige Jukka Kiviniemi het geluid met basfundament kwam ondersteunen, volgden ook de opnames van een nieuw album. No Place Like This ziet op 1 april officieel het levenslicht.

Op No Place Like This laat Town Of Saints horen dat folk en indierock prima samengaan met invloeden van punk en funk. De vocalen van Harmen neigen meer naar de punk-kant (hoorbaar op bijvoorbeeld het vrolijke Needle In The Hay en Short Circuit Breakdown), terwijl de zangkunsten van zijn partner en bandgenoot Heta niet alleen een prima tweede stem maar ook een mooie solo afwisseling vormt. Her en der zijn zelfs invloeden van zonniger oorden hoorbaar, violen komen op het album op soms frivole en dan weer melancholische wijze aan bod en stevige indierock wordt afgewisseld met lichtvoetig gitaarspel.

Vrijwel alle tracks zijn zeer geschikt voor airplay en ook de festivalganger kan met tracks als Short Circuit Breakdown, Win of het fijne, ietwat commerciële, titelnummer veel plezier hebben. De verfijning die in tracks als Do Ya Say (met duidelijke Sting-invloeden), Shapes of It’s Beautuiful te vinden is, maken het album prettig afwisselend. De kracht van de individuele bandleden, met niet in de laatste plaats de stemcombinatie van de bandoprichters en het erg sterke baswerk van Jukka Kiviniemi, zorgen ervoor dat de composities klinken als een klok. Nu al een zomers aandoende plaat, die het verdient om ervaren te worden.

Town Of Saints is voorzien van een aardig goede productie, hoewel het commerciële randje prevaleert boven dynamiek. No Place Like This is dus geen audiofiel juweeltje, maar storend aanwezige compressie is ook niet aanwezig. Wellicht dat de -rode- vinylversie een wat fraaiere klank biedt, maar met de muziek op de CD kan ik al heel goed leven. Puur op de muziek beoordeeld is het tweede album van de band in staat om het vijftal beroemd te maken. En terecht.

Muziek: 8 ½
Klank: 7
Label: Snowstar Records/ Caroline International
Speelduur: 42:34 minuten
Website: www.townofsaints.com






EDITORS' CHOICE