REVIEW

Mirror Image Aemulus buizen voorversterker

Werner Ero | 04 november 2015 | Fotografie Werner Ero

Hoewel zo’n lange ontwikkeltijd vandaag de dag nog maar zelden voorkomt, gaat de oorsprong van dit testproduct tot zelfs 2007 terug! Sommigen van u zullen misschien nog wel mijn eind 2008 geschreven ‘mysterie test’ over het op dat moment piepjonge Nederlandse Mirror Image herinneren. Een omschrijving en zoete belofte over een baanbrekend nieuw elektronicamerk, wat zowel qua vormgeving als weergave de bakens zou gaan verzetten. Wat is er uiteindelijk terecht gekomen van de dromen en idealen van toen en nog belangrijker, zijn de gehoormatige kwaliteiten daadwerkelijk zo bijzonder en grensverleggend geworden als het prototype toen beloofde? Een diepgaande test van het eerste product uit een inmiddels flink gegroeide reeks, de Mirror Image Aemulus voorversterker.

De geestelijk vader van Mirror Image en tevens ontwerper van de prachtige Master luidsprekers Rick Paap, zal voor velen onder ons geen onbekende zijn. De afgelopen 23 jaar heeft hij het Nederlandse audiolandschap verrijkt met een hele reeks aan bijzondere en vooral vaak uitmuntend goed klinkende ontwerpen. Wie kent er nu niet de robuust vormgegeven en buitengewoon dynamisch, tonaal rijk en spontaan klinkende Master Three monitor weergevers? Of wat te denken van de emotioneel en klankkleurrijk presterende Perception of voor mij nog steeds het voorlopige hoogtepunt van zijn luidsprekerkunnen, de prachtige allround Contemporary C! Dit ook vandaag de dag nog steeds geproduceerde model, gebruik ik inmiddels al acht jaar als ijkpunt en luidsprekerreferentie en dat is niet voor niets. Kies de beste bron en versterking met de juiste bijpassende bekabeling die u zich kunt veroorloven en stel deze weergevers vervolgens mooi vrijstaand in een ruimte van het liefst modale afmetingen op. Vervolgens zult u verrast worden door een bijna extreme compleetheid, een uitbundige expressie en een moeilijk te omschrijven correctheid van het gepresenteerde geluid. Waar veel concurrerende merken (ook uit hogere prijsklassen) op één of meerdere eigenschappen uitblinken, maar vaak op andere facetten uiteindelijk toch min of meer tekort schieten, is daar bij dit bijzonder goed presterende vloerstaande 2-weg systeem helemaal niets van te merken. Met een echte topaansturing die niet prijs gerelateerd is, blijkt het systeem zelfs in staat om daadwerkelijk boven zichzelf uit te stijgen en een kippenvel veroorzakend realisme neer te zetten wat zijn prijsklasse compleet weet te ontstijgen! Bijzonder knap van een ontwerper die naast een helder verstand en een bijzonder goed (getraind) gehoor, ook nog eens alles zelf bedenkt en uiteindelijk ook in deze mate weet te realiseren.

Mirror Image
Maar zoals ik ook al in mijn kennismakingsverhaal uit 2008 schreef, is de oorsprong van Mirror Image vooral de diepgewortelde onvrede die Rick had met de bestaande elektronica op de wereldmarkt. De mooie door hem gevoerde gerenommeerde merken als onder andere Hovland, Lyra, Aesthetix, Marsh Sound Design, Mimetism en een reeks aan mooie producten van collega distributeurs ten spijt, bleef hij toch het frustrerende gevoel houden dat in zijn luidsprekerontwerpen kwaliteiten verborgen bleven die ze feitelijk wel in zich hadden.
Hoewel hij vooraf wist dat het een lange weg zou worden, trok Rick toch de stoute schoenen aan en ging voorzien van zijn kennis opgedaan door ontwerpervaring voor merken als Duson en Driade, van start met het verzamelen en uitwerken van ideeën voor een eigen elektronicalijn. Deze Aemulus voorversterker is het eerste ontwerp waar het allemaal mee begonnen is, maar ten tijde van dit schrijven bestaat de Mirror Image lijn inmiddels ook uit een daadwerkelijk gerealiseerde phonotrap, cd-speler, mono solid state eindversterkers en een stereo buizen eindversterker. Allemaal volgens hetzelfde klankmatig compromisloze gedachtengoed ontworpen en zinderend goed qua weergave. Op termijn zal de lijn nog verder worden aangevuld door een top of the line eindversterker en een geïntegreerde versterker.

Aemulus voorversterker
Tussen het eerste prototype uit 2007 en het nu gepresenteerde definitieve Aemulus voorversterkerontwerp, zitten zo’n zes verschillende generaties. Van het kleine zwarte metalen kastje met de vier schattig zacht opgloeiende buisjes, tot de luxe behuizing met vernuftig uitgewerkte techniek van nu. Een slim geassembleerd totaalgeheel, vervaardigd van materialen als aluminium, staal, perspex en zelfs mooi bewerkt massief walnotenhout voor het front. Ook al bevat deze Aemulus nog steeds het concept met de vier stuurbuisjes (2x 12AU7 en 2x 12AX7), in deze laatste versie wordt nu ook van een buizengelijkrichter gebruik gemaakt en is de lay-out met de typische Mirror Image witte printplaten en componentkeuze, wezenlijk anders als het oermodel. Toch is de schakeling waar Rick niet veel over kwijt wil, verder op zich nogal basic. Hier geen exotische schakelingen of commercieel gepromote ‘magische vindingen’. Maar meer een nuchter samenspel van beproefde techniek in combinatie met vooral een extreme aandacht voor de juiste waarde en materialen voor ieder gebruikt component. Vooral deze laatste twee parameters zijn het feitelijke ‘geheim’ van eigenlijk alle Rick Paap ontwerpen en wordt naast de Mirror Image componenten ook veelvuldig bij de Master luidsprekers toegepast. Extra prettig is dat Rick daarbij zolang als ik hem ken, een hele duidelijke eigen visie heeft en gehoormatig ontzettend goed weet waar hij uiteindelijk op uit wil komen.

Spartaanse luxe
Hoewel de voorversterker met zijn enkele grote chromen volumeregelaar in eerste instantie een nogal basic uitstraling heeft, blijkt dit bij nader inzien toch best wel mee te vallen. Het apparaat is namelijk volledig op afstand te bedienen, waarbij naast het volume ook de drie ingangen vanuit de luie stoel of bank kunnen worden gekozen. Fraai detail is dat de complete ring achter de volumeknop een zacht wit schijnsel uitstraalt. Zeker in een qua verlichting enigszins gedimde ruimte, komt dit bijzonder chique en sfeervol over. Aan de achterzijde wordt meteen duidelijk dat het apparaat over een niet gebalanceerde opbouw beschikt. Want naast een eurostekker net entree, zijn er alleen een enkel paar vergulde RCA uitgangen en de drie al eerder genoemde single ended ingangen te vinden. Dus deze conventionele behuizing met ogenschijnlijk eenvoudig circuit is uiteindelijk alles wat er van de belofte van de zo bijzondere driehoekige behuizing uit 2007 is overbleven? Ja en nee. Het is inderdaad zo dat Rick om praktische uitvoerbaarheid en de universele uitwisselbaarheid met andere merken, uiteindelijk van die bijzondere onconventionele behuizing is afgestapt. Enerzijds is dat best jammer, maar in mijn ogen niet onoverkomelijk. Vooral omdat in dit geval het uiterlijk helemaal niets zegt over het innerlijk! Want zeker bij dagelijks gebruik blijkt deze Aemulus weldegelijk een heel bijzondere voorversterker te zijn. Zo beschikt deze voortrap naast zijn stille werking over opmerkelijk veel gain. Zo veel zelfs dat hij bijna een luidspreker zonder eindversterker aan zou kunnen sturen. Onder meer door dit gegeven en een afstemming die gericht is op maximale beleving en expressie, is hier sprake van één van de meest spraakmakende voorversterkers die ik tot op heden heb beluisterd!

De geboorte van een unieke creatie
Mede door mijn uitstekende contacten met Rick, heb ik de unieke kans gekregen om tijdens de hele ontwikkelperiode alle prototypes zelf aan den lijve te kunnen ervaren. De oplettende lezer zal dan ook hebben opgemerkt dat verschillende Mirror Image ontwerpen regelmatig mijn eigen referentiecomponenten hebben versterkt. Niet alleen is hierdoor een enorme ervaring met de eigenschappen van deze bijzondere componenten ontstaan, maar heb ik ze ook met het leeuwendeel van de op de markt zijnde kwaliteitscomponenten kunnen combineren! Een in mijn opinie werkelijk uniek gegeven wat maar hoogstzelden in de testburelen voorkomt. Met andere woorden is de Mirror Image Aemulus gecombineerd met top eindversterkers van merken als Accuphase, Audio Research, Ayre, Burmester, DarTZeel en Jeff Rowland aan de ene kant van het alfabet, tot Kharma, Mark Levinson, Mirror Image, Nagra, Naim, Moon, Pass Labs, Primare, Spectral, Soulution, Sugden en Zanden aan de andere kant en verder alles wat daar nog tussen zit. Zowel verbazingwekkend als enorm knap is dat deze Aemulus hierbij uit werkelijk ieder van deze eindversterkers het beste naar boven wist te halen. Mismatches komen in het boekje van deze voorversterker dan ook totaal niet voor, hoewel er uiteindelijk wel een aantal persoonlijke favorieten zijn ontstaan. Naast de bijna uiteraard voortreffelijke combinatie met de eigen Mirror Image mono eindversterkers, zijn magische combinaties ontstaan met de Audio Research REF75, Ayre MX-R monoblokken, Jeff Rowland 625, Pass Labs XA60.5 mono’s en Zanden 6000. Om dit wat beter toe te lichten zal ik eerst benoemen wat deze Aemulus nu zo bijzonder maakt. Want net zoals ieder ander audiocomponent op deze aardbol, heeft ook deze Mirror Image loot een bepaald karakter en pakket aan eigenschappen. Maar terwijl het omschrijven van parameters normaal geen enkele moeite kost, heeft dat bij dit apparaat eigenlijk helemaal geen zin! Waarom niet? Omdat bij dit ontwerp alles op een bijna unieke manier verband met elkaar houdt en letterlijk met elkaar versmolten is. Dus als ik zeg dat de Aemulus in staat is je emotioneel te raken en te beroeren, komt dit vooral doordat vooral de andere parameters zo goed kloppen.





EDITORS' CHOICE