Vrouwelijke artiesten die invloeden van pop en rock verwerkten in hun muziek waren vooral in de jaren negentig van de vorige eeuw alom vertegenwoordigd. Vooral in en vanuit Noord-Amerika en Canada was het genre geliefd en succesvol. Reden genoeg voor critici van die tijd om ieder nieuw album ook echt kritisch te benaderen en de vergelijkingen met voorgaande platen van de artieste in kwestie boden vaak een basis voor extra kritiek. Zo ook verging het Sarah McLachlan’s vierde plaat uit 1997, dat ondanks niet al te lovende kritieken toch veel succes en prijzen verdiende. Music On Vinyl heeft Surfacing nu opnieuw aan de groeven van vinyl toevertrouwd.



Nog steeds geniet Surfacing als albumtitel niet erg veel bekendheid. Laat echter een van de hits van het album horen en je herkent de zangeres en nummers meteen. Sarah McLachlan, de Canadese singer – songwriter die ten tijde van de release 29 lentes jong was, scoorde goed met het album. Niet in de laatste plaats dankzij een goed ontvangen vorige plaat (Fumbling Towards Ecstacy uit 1993) en 
de extra aandacht die de media aan haar schonk vanwege haar rol als organisator van de Lilith Fair. Deze concertreeks annex reizend muziekfestival had een charitatief karakter en heeft in de loop der tijd meer dan 10 miljoen dollar opgebracht voor goede doelen. 



Reden genoeg dus, om Sarah McLachlan’s Surfacing –dat dankzij de start van haar Lilith Fair- met een kritische blik en dito gehoor te benaderen. Indertijd kreeg het album gemiddelde beoordelingen. Allereerst was het album rustiger en zelfs intiemer dan de voorgaande plaat. Daarnaast wekt Sarah op het album een wat melancholisch gevoel. Niet in de laatste plaats dankzij de op het eerste oog uitgestreken atmosferische composities met dito sopraanstem. Het uitblijven van de innovatieve, hoekiger klanken van Fumbling Towards Ecstacy boden volgens de critici van die tijd weinig spanning en getuigden volgens sommigen zelfs van een minder pakkend geheel. De problemen die Sarah had ervaren voordat het album geschreven, opgenomen en uitgebracht werd, bieden in retrospect juist 
inzicht in de keuzes die McLachlan maakte voor de tien tracks op Surfacing. 



En misschien is de plaat geen innovatief wonder. Toegegeven, niet alle tracks zijn even sterk. Maar met de autobiografische achtergrond in gedachten komen tracks als Adia, Do What You Have To Do en Full Of Grace (voorzien van piano en verfijnd opgenomen percussie) wel extra intens over. De hit Building A Mistery is niets minder dan een hoogtepunt van het album, dat naar mijn persoonlijke smaak wordt overtroffen door het tranen trekkend mooie en zeer intense Angel. Zelfs wanneer je de film City Of Angels niet hebt gezien… Misschien wilden de critici in 1997 wel spektakel en zagen ze de niet zo vernieuwende, maar goed tot excellent uitgevoerde nummers op Surfacing daarom niet voor wat ze waard waren (en zijn). 

Nogmaals, niet iedere track is uitmuntend. Maar het merendeel van de tracks op Surfacing is hoogstaand genoeg voor een aanbeveling en de twee tracks die ik als hoogtepunt betitel maken wat mij betreft de aanschaf meer dan waard. Net als de klank van Sarah McLachlan op deze Music On Vinyl LP, want die is dik in orde. Prettige luistermuziek voor de lengende avonden… 

Muziek: 7 ½
Klank: 8 ½ 
Kwaliteit persing: 8
Label: Music On Vinyl
Speelduur: 41:14 minuten
Website: www.sarahmclachlan.com