SAMENVATTING

In het midden van de jaren ’80 was Elvis Costello na een uitstapje naar country terug als de cynische, boze jonge man. Onder zijn pseudoniem Napoleon Dynamite, maar werkend onder z’n echte artiestennaam, zocht Costello z’n oude band weer op en maakte een album dat teruggreep naar de hardere rocksound van weleer. Blood & Chocolate, dat in 1986 uitkwam, is door MoFi opnieuw uitgebracht en rockt als vanouds.



Hoewel Elvis Costello -de als Declan Patrick MacManus geboren Britse singer-songwriter- op het voorgaande album King Of America zijn heil zocht bij country, bleek die keuze geen lang leven beschoren. Dus keerde Costello terug met Blood & Chocolate, waarop de hardere rock ’n roll-sound van weleer weer hoogtij vierde. Dit elfde studioalbum van de man die onder z’n pseudoniem Napoleon Dynamite als artiest en onder z’n geboortenaam als schrijver in de liner notes te boek staat, ruilde de vorige producent T-Bone Burnett weer in en zocht nogmaals zijn heil bij producent Nick Lowe en The Attractions. 



Hoewel de sfeer tussen de begeleidingsband en Costello niet erg fijn was, na Blood & Chocolate duurde het pas jaren voordat er weer een samenwerking was tussen de artiest en de volledige band, werkte dat mee aan de klank van dit album. De signatuur van Nick Lowe zorgde samen met de gespannen sfeer, een ronduit excentrieke artiest en een andere manier van opnemen toch voor een unieke plaat. Natuurlijk was Lowe al verantwoordelijk voor de eerste Elvis Costello-albums, en aangezien Blood & Chocolate weer die hardere, agressievere stijl van spelen opzocht was de klank van weleer ook weer aanwezig. Overigens werd Nick Lowe voor de productie vergezeld door Colin Fairley. 

 

De elf tracks op het album klinken nogal ruig, wat mede te wijten is aan het feit dat Costello en zijn band het album opnamen in een kleinere ruimte, met monitorspeakers spelend op podiumniveau. Dat rauwe randje zorgde ervoor dat Blood & Chocolate nooit een klankmatig hoogstandje werd, maar het geeft de muziek wel de directe inslag om het gevoel van de composities en teksten beter op de luisteraar over te kunnen brengen. 



Hoewel de vele muzikale inspanningen van de voorgaande jaren af en toe doorklinken op Blood & Chocolate, is het de rauwe en bijna punk-achtige rock die de toon van het album zet. Vanaf de opener Uncomplicated, via de erg cynisch klinkende tracks I Hope You’re Happy Now en Tokyo Storm Waiting tot aan de bluesrocker Honey Are You Straight Or Are You Blind? sneert Costello erop los. Tracks als Blue Chair, Next Time Around of Battered Old Bird hebben meer weg van popmuziek en op Poor Napoleon bezoekt Costello de slachtofferrol, succesvol aangevuld door Pogues zangeres Cait O’Riordan. Het meest succesvolle nummer van dit album is echter nog steeds het rustige, maar intense I Want You, dat nog steeds een van Costello’s beste nummers ooit is. 

 

De heruitgave van Blood & Chocolate door Mobile Fidelity Sound Lab vinyl is fraai van uitvoering, bezit enige mate rust en heeft een bepaalde zachtere benadering van het album, waardoor er meer details door kunnen komen. Hoewel het label een audiofiele weergave belooft, is er met de originele mastertapes echter weinig extra eer aan dit album te behalen. Het album heeft gewoon die wat harde, hoekige benadering dankzij de unieke opnamestijl en productiekeuzes uit 1986. Daar verandert ook Krieg Wunderlich niets aan. Het past bij de artiest en diens mate van frustratie destijds. Dus gewoon genieten van een fraaie herpersing, de hoekige sound van Costello’s Fender Telecaster en niet te vergeten de unieke stem van de man, zonder te hoge klankmatige verwachtingen. De plaat is het bezitten –en afspelen- namelijk meer dan waard. 

Muziek: 8
Klank: 6 ½ 
Kwaliteit persing: 9
Label: Mobile Fidelity Sound Lab
Speelduur: 47:48 minuten
Website: www.elviscostello.com