Wie dacht dat Steel Panther met dubbelzinnige glam- en shockrock uniek is, moet maar eens naar de muziek van W.A.S.P. luisteren. Sinds het begin van de jaren tachtig produceert dit Amerikaanse gezelschap heavy metal met maar één doel: shockeren. Madfish brengt enkele albums van de band opnieuw uit, waaronder Helldorado uit 1999. Op fel oranje vinyl, alsof het bandimago nog niet lelijk genoeg is.
Helldorado bracht de band in 1999 weer terug naar hun muzikale roots en is gevuld met niet erg complexe rockmuziek. Na hun meer duister klinkende album Kill Fuck Die uit 1997, waarop ook industriële invloeden te horen waren, besloten lead-vocalist/ gitarist Blackie Lawless en de rest van de band om terug te keren naar de rock van de jaren tachtig. Die vasthoudendheid was aan het eind van de negentiger jaren overigens best uniek, want rock en metal had in dat decennium al veel veranderingen gezien. 
Zoals eerder gezegd, de muziek an sich is weinig uniek, laat staan vooruitstrevend. Het leeuwendeel van Helldorado is gevormd rondom dezelfde riff en W.A.S.P. voegde aan hun typische L.A. rocksound een AC/DC-achtig geluid toe. Hoewel de wat schreeuwerige vocalen voor de band zelf wel nieuw waren, bestond ook die muzikale invulling natuurlijk al decennia. En drummer Stet Howland voegde tevens weinig afwisseling toe aan het album. Het is vooral Chris Holmes die als leadgitarist enkele leuke solo’s speelt voor de variatie op Helldorado.
Tekstueel gezien biedt W.A.S.P. genoeg vuiligheid voor wie daarom kan lachen. Alles om hun wat doorzichtige bad-boys-of-rock imago te ondersteunen, natuurlijk. Dus met titels als Dirty Balls, Don’t Cry (Just Suck) of Saturday Night Cockfight en vunzige teksten die die de visueel ingestelde rocker moeten shockeren werd dat doel wel behaald. Toch biedt het album wel enkele gemiddelde tot redelijk goede rocktracks. De eerste plaatkant bevat duidelijk wel de betere tracks van het album, met Can’t Die Tonight van de kant B erbij.
Dat W.A.S.P. op Helldorado gewoon hun eigen weg vervolgde, valt wel te prijzen. Het album bevat erg toegankelijke rockmuziek en zal fans van de band nog steeds een prima tijdverdrijf bieden. Klankmatig is de LP net voldoende, maar niet meer dan dat. Volgens Discogs is dit de eerste persing op vinyl, en de –ongetwijfeld digitale- master zal gebruikt zijn voor deze heruitgave, maar zonder nabewerking. Verfijning en een hoge mate van dynamische weergave biedt de fel oranje LP niet, het geluid is eerder vrij vlak en aan de dunne kant. Een verbetering in de weergave ten opzichte van de originele cd verwacht ik dus niet. Maar wie liever vinyl draait en de muziek kan waarderen, heeft hier wellicht een leuke aanwinst aan.
Muziek: 5 ½
Klank: 6
Kwaliteit persing: 8 ½
Label: Madfish
Speelduur: 41:48 minuten
Website: www.waspnation.com
REVIEW
Recensie: W.A.S.P. – Helldorado (LP)
Eric de Boer |
13 april 2015
SAMENVATTING
Dat W.A.S.P. op Helldorado gewoon hun eigen weg vervolgde, valt wel te prijzen. Het album bevat erg toegankelijke rockmuziek en zal fans van de band nog steeds een prima tijdverdrijf bieden. Klankmatig is de LP net voldoende, maar niet meer dan dat. Volgens Discogs is dit de eerste persing op vinyl, en de –ongetwijfeld digitale- master zal gebruikt zijn voor deze heruitgave, maar zonder nabewerking. Verfijning en een hoge van dynamische weergave biedt de fel oranje LP niet, het geluid is eerder vrij vlak en aan de dunne kant. Een verbetering in de weergave ten opzichte van de originele cd verwacht ik dus niet. Maar wie liever vinyl draait en de muziek kan waarderen, heeft hier wellicht een leuke aanwinst aan.
