Het eerste album van Sinéad O’Connor stamt alweer uit 1987. The Lion And The Cobra bracht de wereld een krachtige vrouw met een duidelijke mening over zaken als religie en politiek. Met haar Ierse komaf, een keur aan herkenbare invloeden en toch een unieke sound wist de jonge zangeres de wereld te veroveren. Music On Vinyl heeft het succesvolle debuut opnieuw op LP uitgebracht.

Voor een debuutalbum heeft The Lion And The Cobra het allerminst slecht gedaan. Met verkopen die 2,5 miljoen stuks overschrijden en enkele succesvolle singles heeft de plaat de indertijd 20-jarige zangeres bepaald geen windeieren gelegd. Wie het eclectische rockalbum bijna drie decennia na de eerste release beluistert, begrijpt meteen waarom. De indertijd hoogzwangere Sinéad O’Connor laat haar unieke stemgeluid flink gelden op de plaat, die inhoudelijk ook veel te melden heeft. Zoals het een Ierse zangeres betaamt.

Afgezien van het kritische godsdienstige thema in de teksten op The Lion And The Cobra biedt het album een intense luisterervaring. Sinéad O’Connor werd onder meer aangevuld door sessiedrummer John Reynolds, de gitaristen Marco Pirroni (o.a. Adam and the Ants) en Rob Dean (Japan). Het uitgebreide toetsenwerk op het debuut werd verzorgd door Mike Clowes (Friction Grooves). De hoes van het album zette meteen de toon met de wat harde foto van Sinéad, natuurlijk met een zeer kort kapsel. In Amerika werd overigens een meer vriendelijke foto gebruikt. Het maakte de teksten er niet minder strijdbaar om.

Natuurlijk is op The Lion And The Cobra het epische nummer Troy te horen, dat nog steeds evenveel impact heeft als in 1987. Ook de toegankelijke indie-rocker Madinka staat op het album en filmliefhebbers zullen het met synths doorspekte, van raps voorziene I Want Your (Hands On Me) ook nog wel herkennen uit de film A Nightmare On Elmstreet 4: The Dream Master. De Bijbelse titel van het album komt aan bod op de track Never Get Old, aangevuld met in Gallisch uitgesproken psalmen door de eveneens Ierse zangeres Enya. Andere sterke tracks zijn Jerusalem en Jackie, waarop de zangeres een sfeervolle en licht beklemmende sfeer weet op te bouwen.

Afwisseling bood Sinéad O’Connor in elk geval. Het debuut gaf wel blijk van een zangeres die duidelijk haar eigen bereik nog aan het verkennen was en ook de artiesten die haar beïnvloedden komen duidelijk naar voren. Van het diepe lyrische waar Peter Gabriel om bekend stond tot de klank van Prince (wiens stijl natuurlijk het meest herkenbaar is aan de track Just Like U Said It Would B). Naast de prima composities is het vooral ook de veelal ingetogen stem van Sinéad O’Connor die -aangevuld met duister-atmosferische soundscapes- de luisteraar het gevoel geeft ieder moment naar de strot gegrepen te worden. Niet overal is het album even sterk, maar voor een debuut bleek de muziek wel van tijdloos hoge klasse.

De vrij directe klank van The Lion And The Cobra klinkt –evenals op de originele LP uit 1987- goed door op de door Music On Vinyl 180 grams geperste langspeler. Het album biedt een redelijke tot goede dynamiek. De herpersing is niet zo stil als ik van andere persingen uit Haarlem gewend ben. Een wasbeurt verbeterde de licht aanwezige groefruis wel. Ook heerst er meer rust in het geluid dan op de originele LP, wat de dreiging in de muziek extra ten goede komt. De klank van Sinéad O’Connors debuut klinkt op LP nog steeds een stuk beter dan vanaf CD en de muziek blijft iconisch en krachtig.

• Muziek: 8
• Klank: 7 ½
• Kwaliteit persing: 7
• Label: Music On Vinyl
• Speelduur: 42:21 minuten
• Website