Dit jaar is het twintig jaar geleden dat het hip hop collectief House Of Pain hun tweede album uitbracht. De rappende New Yorkers met hun Ierse achtergrond hadden met hun debuutalbum hoge ogen gegooid en in 1994 zag Same As It Ever Was het levenslicht. Het album grijpt terug op een meer duistere klank en Music On Vinyl brengt de plaat opnieuw uit. In een Iers groene uitvoering, wel te verstaan.

In 1992 was het House Of Pain die met Jump Around de hitlijsten bestormde. Ook in ons land genoot deze single van de heren Everlast, Danny Boy en DJ Lethal veel bekendheid en zelfs latere generaties gaan nog steeds los op de aanstekelijke sound van de bewuste track. House Of Pain vond het blijkbaar nodig om een statement te maken, waaruit zou moeten blijken dat men niet met deze heren moest sollen. Dus ging het gezelschap op Same As It Ever Was op zoek naar een meer serieuze sound, meer hardcore in plaats van commercieel. 

Dat de Amerikaanse hip hop scene in die tijd al vol nijd en kinnesinne zat is geen nieuws. Maar gelukkig vochten de groeperingen het grotendeels uit met woorden die in snelrijm op een beat werden gezet, ondersteund door frisse en hoekige samples die de DJ aanleverde. Same As It Ever Was laat met 15 tracks horen dat ook House Of Pain als hardcore hip hoppers hun mannetje konden staan, hoewel deze muzikale stijl logischerwijs voor een flink stuk minder airplay zorgde dan singles van het debuutalbum. De vocale prestaties van Everlast  -die afgelopen jaar nog het alleraardigste album The Life Acoustic uitbracht, met een aparte versie van Jump Around- klinken op deze tweede langspeler een stuk rauwer, dieper en serieus. En opgefokt.

Back From The Dead http://youtu.be/CoE3xeZfhx0

Ondersteund door rauwe beats en donkere samples met een flink repeterend karakter, lijkt het album met ruim 49 minuten aan de lange kant en de heren vervallen veel in herhaling. De gelijkenis met het werk van Cypress Hill is natuurlijk voor de hand liggend, maar toch zijn tracks als On Point, Who’se The Man?, Where I’m From en It Wasn’t A Crime wel positief kenmerkend voor de hardcore hip hop uit die tijd en mogen dan ook als hoogtepunt worden aangemerkt. Over het hele album boet het geheel simpelweg wel in aan kracht. Puur en alleen dankzij de tracks die meer als opvulling beschouwd mogen worden, samen met de wat oppervlakkige teksten. 

On Point http://youtu.be/RvfaJ7OnzNM

Deze herpersing van Same As It Ever Was zal de gemiddelde muziekliefhebber niet erg aanspreken, omdat het genre nog steeds als niche binnen de commerciële muziek mag worden gezien.  De drie heren gingen vanaf 1997 hun eigen weg, waarbij vooral DJ Lethal faam wist te behouden dankzij zijn rol binnen het nu metal gezelschap Limp Bizkit. De heruitgave –waarvan de eerste 1500 persingen op individueel genummerd doorzichtig groen vinyl zijn geperst- klinkt overigens niet slecht, maar is ook geen toonbeeld van dynamische verfijning. Passend bij de muziek, overigens.  Leuk voor wie nog eens terug wil naar de muziek van twee decennia geleden.

Muziek: 6 ½
Klank: 7
Kwaliteit persing: 8 ½
Label: Music On Vinyl
Speelduur: 49:14 minuten
Website