Met de zeer extreme Statement versterkercombinatie slaat het sympathieke Engelse merk Naim een geheel nieuwe en vooral totaal onverwachte weg in. Want in plaats van voort te borduren op Naims leidende rol op het gebied van hoogwaardige streaming audio toepassingen of een uitbreiding van een bestaande productserie, boort het merk met deze ‘cost no object’ serie producten compleet nieuw terrein aan.
Wat te denken van een kwaliteitsniveau dat dermate exclusief en bijzonder is, dat zelfs Naim’s eigen prestigieuze 500 serie bijna een instapper lijkt! Een prijskaartje van maar liefst $200.000,- voor de NAC S1 voor- en NAP S1 mono eindversterkers, spreekt in dit geval boekdelen. Music Emotion had kort voor de CES en nog volledig onwetend van deze introductie, bij importeur Latham een exclusief interview met Naim’s algemeen directeur Paul Stephenson.
Als je zich nu vergenoegd in de handen zit te wrijven omdat je een interview over deze zeer bijzondere versterkers verwacht, moet ik je toch helaas teleurstellen. Ook al laat Paul tijdens ons gesprek al wel doorschemeren dat er op korte termijn iets baanbrekends aan zit te komen, het achterste van zijn tong krijg ik op dat moment echter nog niet te zien. Zijn komst naar Nederland heeft in dit geval met een tweetal andere aspecten te maken. Enerzijds is het vrij normaal dat eens in de zoveel tijd een fabrieksdelegatie de lokale distributeur met een bezoek komt vereren. Oftewel een gespreksronde waarbij naast de lopende zaken en eventuele knelpunten, ook de nodige aandacht aan het onderhouden van de persoonlijke contacten wordt besteed. Dat in dit geval ook de algemeen directeur meereist, komt door de grootschalige Britse show van de nieuwe Alpha High End vestiging in het Belgische Brasschaat. Een spetterend evenement wat op de laatste dagen van 2013 en de eerste dag van 2014 plaatsvond. Mede door de Britse insteek stond er tijdens die drie dagen een groot deel van het Naim programma speelklaar opgesteld en waren Paul en zijn internationale verkoop manager Doug Graham aanwezig om aanvullende uitleg en toelichting te geven. Voor een uitgebreid interview was echter geen van die dagen geschikt, waardoor we uiteindelijk gezamenlijk kozen om dit gesprek in alle rust bij importeur Latham af te nemen.
Van 6 naar 170
Bij mijn aankomst in het ruim opgezette bedrijfspand, blijken Doug en Paul inmiddels al aanwezig te zijn en is samen met enkele Latham medewerkers een zichtbaar gezellige en geanimeerde conversatie gaande. Die gezelligheid en vrolijkheid komt overigens niet zomaar uit de lucht gevallen, want zelfs zacht uitgedrukt gaat het gewoon heel erg goed met Naim. Sinds mijn bezoek in 2008 is het bedrijf in sneltreinvaart gegroeid en de in die periode gemaakte beslissingen hebben de onderneming uiteindelijk geen windeieren gelegd. Uiteraard is mijn eerste vraag dan ook wat er sinds die periode allemaal is gebeurd. Paul doet hierbij hoofdzakelijk het woord, af en toe aangevuld door Doug. ‘Werner, je kunt het bijna niet geloven maar toen ik mij net na de start in 1981 bij Naim aansloot als verkoopleider, waren we nog maar met een piepklein team van slechts zes mensen. Tijdens jouw bezoek in 2008 was dit aantal 27 jaar later al gegroeid tot 120 werknemers en eind 2013 zaten we al op een bezetting van 170! Uiteindelijk is dit allemaal het gevolg van de door ons managementteam gemaakte beslissingen die we zo rond het jaar 2000 hebben genomen. We beseften toen maar al te goed dat we op dat moment op een belangrijk keuzemoment waren aangekomen. Oftewel konden we verder gaan zoals we altijd al deden, inclusief het imago van een kwalitatief goede en betrouwbare, maar ook tamelijk conservatieve audiofabrikant. Maar dan zouden we op termijn niet meer groeien en zeer waarschijnlijk op termijn zelfs gaan krimpen.
De andere keuze was dat we ons veel meer moesten gaan vernieuwen en de deur voor nieuwe ontwikkelingen zoals streaming audio, veel meer moesten gaan openzetten. De eerste optie was op zich best verleidelijk omdat we ‘lekker’ door konden gaan waar we altijd al goed in zijn geweest en het geen aardverschuiving binnen het bedrijf hoefde te veroorzaken. Alleen het lange termijn perspectief en vooral de continuïteit van de onderneming gaf bij die keuze toch wel de nodige kopzorgen. Uiteindelijk kozen we zoals inmiddels bekend voor de meest moeilijke weg. Een pad met talloze obstakels die naast torenhoge investeringen bovendien van iedereen binnen onze organisatie het uiterste zou gaan vergen. De eerste merkbare gevolgen van deze ingrijpende beslissing waren het regelen van de financiën, de noodzakelijke uitbreiding van ons R&D team en aanpassing van onze productiemogelijkheden. Zoals je vaak in dit soort gevallen ziet verklaarden bepaalde mensen ons op dat moment voor gek, vooral omdat ze de risico’s onaanvaardbaar hoog achten. Achteraf is het natuurlijk altijd gemakkelijk praten en tot op zekere hoogte hadden die mensen natuurlijk best wel gelijk. Maar ondernemen is nu eenmaal binnen een zoveel mogelijk verantwoord stramien, risico’s nemen, vooruit proberen te kijken en vooral de onderneming gezond proberen te houden.’
