Dit is een herplaatsing in verband met de Hifi.nl Zomerweek: Muziek >>
Music On Vinyl brengt haar tweede Yello album uit op vinyl. One Second uit 1987 krijgt voor het eerst sinds de originele uitgave een herpersing op 180 grams vinyl. Deze LP markeert een omslagpunt in de muzikale strategie van Boris Blank en Dieter Meier, die Yello al vanaf 1979 gestalte gaven. De mix van elektro-synthpop, Eurodisco en de toevoeging van gastvocalen gaf aan dat Yello niet in de tijdsgeest bleef steken, maar vooruit durfde te kijken.
Dat Yello op voorgaande albums toonde open te staan voor diversiteit, ritme en eigentijdse invloeden, weerhield de heren er niet van om op One Second het roer flink om te gooien. Nog steeds stond de muziek van Yello op dit album in het teken van chaotische samples, knipoogden composities naar punk en pop tegelijk, en was ook de invloed van new wave hoorbaar. Maar de besnorde artiesten maakten voor One Second ook gebruik van gastvocalen en bracht een stukje toegankelijkheid in de nummers. De stap naar de nieuwe tijd werd dus gemaakt, iets dat op het volgende album, Flag, nog duidelijker werd, hoewel onwennig.
Wat dat betreft biedt One Second meer een geheel. De opzwepende nummers zijn bijna allemaal dansbaar en aan stijlinvloeden geen gebrek. Leuk is de toevoeging van Billy Mackenzie (Associates), die op de track Moon On Ice de vocalen volledig verzorgt. Commercieel hoogtepunt van One Second is de track The Rhythm Divine, waarop diva Shirley Bassey’s stemgeluid onmiskenbaar de boventoon mag voeren. Op de achtergrond is Mackenzie hoorbaar, wiens vocalen slechts ter ondersteuning dienen. Hij schreef ook de teksten voor deze twee nummers.
One Second heeft echter meer te bieden. Zo wordt er geflirt met elektrische gitaargeluiden op Call It Love en nog sterker op Si Senor The Hairy Grill, dat zelfs naar metal neigt als je de track goed beluistert. Dat de muziek op deze plaat graag werd gebruikt in toenmalige Amerikaanse actieseries, blijkt uit Santiago, dat inderdaad prima onder een serie als Miami Vice paste. Aldus geschiedde. Ook invloeden van Latin en de oude klanken van Yello zijn terug te horen in nummers als Le Secret Farida, Hawaiian Chance en Dr Van Steiner (een Yello signatuurtrack met Rush Winters op zang). Natuurlijk ondersteund door vele samples en soundscapes van Boris Blank. De bonustrack L’Hotel (deze stond niet op de originele LP en cassette) is een fijne toevoeging aan het album en is een diepgaand instrumentaal nummer met licht industriële, Oosterse en klassieke (keyboard-) klanken.
Dat Yello met One Second niet hun meest pakkende album heeft afgeleverd in 1987, mag geen reden zijn om de muziek niet te beluisteren. Op deze LP staat namelijk veel fraais, dat op zichzelf nog beter naar voren komt dan in het geheel. De meesterlijk werkende muzikale breinen van de heren Blank en Meier weten zich ook op deze plaat diep in de geest van de luisteraar te nestelen, samen met een verslavende portie ritme. Een andere reden dat ook One Second voor veel luisterplezier zorgt, is de fenomenale dynamiek die vanuit de groeven van het album wordt getoverd. Ook op deze herpersing is de LP een feest om te beluisteren en de kwaliteit van de persing laat niets te wensen over. Warm aanbevolen!
Muziek: 7 ½
Klank: 9
Kwaliteit persing: 9
Label: Music On Vinyl
Speelduur: 49:22 minuten
Website: www.yello.ch
