2013 is ook het jaar waarin iTunes zijn tiende verjaardag viert. We staan graag even stil bij dat jubileum, en belichten vanuit een persoonlijk perspectief wat Apple's muzikale fruitschaal zoal teweeg gebracht heeft.

Er zijn van die gebeurtenissen die in ieders collectieve geheugen gegrift staan. Zo heb je de onvermijdelijke vragen over waar je was toen Kennedy werd vermoord in 1963 (geen idee, overigens, ik was nog maar drie), wat je deed toen twee vliegtuigen zich in de Twin Towers boorden in 2001 (boodschappen, bij de Delhaize in Mechelen), of waar je je bevond toen Pim Fortuin werd vermoord (onderweg naar huis, toevallig in de Antwerpse Kennedy tunnel). Ik weet echter zeker dat bijna niemand nog zal weten wat voor speciaals er op 28 april 2003 gebeurde, en in hoeverre er iemand op dat moment met z'n gedachten bij was...

Historie
Voor muziekliefhebbers was het in ieder geval een meer dan historische dag, dat kunnen we met terugwerkende kracht gerust stellen. Op 28 april lanceerde Steve Jobs 'zijn' iTunes, een uitvinding in het Apple-repertoire die wellicht de grootste impact op de ontwikkeling van Apple als leidend en trendsettend bedrijf tot nu toe heeft gehad.

Het jaar dat de muziekwereld op zijn kop zou zetten. Zou de baas van Apple in de gaten hebben gehad dat hij met iTunes goud in handen had? Ik heb het presentatiefilmpje op YouTube er nog eens op nageslagen. Zoals altijd presenteerde Jobs zijn nieuwe uitvinding vol vuur en passie. Hij legt geduldig aan een volle zaal uit waarom de nieuwe manier van muziekbeleving een doorbraak is, en een groot succes zal worden. Op een manier zoals alleen Amerikanen dat zo goed kunnen, zonder schroom voor wat wij Europeanen – en vooral Nederlanders – al snel overdrijving noemen.

'Good Karma'
Met vijf 'topargumenten' lanceert Jobs zijn nieuwe creatie: snelle, te vertrouwen downloads, encodings van het bronmateriaal, van alle aangeboden songs zijn de eerste 30 seconden gratis te beluisteren, toevoeging van covert-art en 'a good karma'. Vooral dat laatste argument is fascinerend. Jobs bedoelt er mee dat we zo'n beetje met z'n allen illegaal muziek hebben zitten downloaden. “That is stealing”, laat hij duidelijk weten. En hé, daar gaat Apple nu wat aan doen. Voortaan kun je gewoon tegen betaling aan Apple, die dan weer de muziekmaatschappijen betaalt, op een legale manier aan muziek komen. Dat geeft je een goed gevoel, 'a good karma'.

Ook mooi om te horen bij het promotiefilmpje is de manier waarop de prijs voor het downloaden van één liedje wordt gepresenteerd. Negenennegentig cent (zowel in dollar als in euro), het is psychologisch gezien een slim bedachte prijs die Jobs als volgt uitlegt; “Bij andere download companies ben je per song zo'n kwartier bezig om een nummer van inferieure kwaliteit binnen te halen. Je hebt een uur gespendeerd om vier songs te krijgen die minder dan vier dollar kosten bij Apple. En dan ga je rekenen: ik ben het afgelopen uur aan het werk geweest voor minder dan het minimum loon...”

iTunes and me
Zoals gezegd: ik weet niet meer wat ik die bewuste dag gedaan heb. En ik weet ook niet meer precies wanneer ik ingestapt ben bij iTunes. Ik probeer terug te vinden waar mijn 'muzikale avontuur' begon. Dat valt nog niet mee. Een aantal sporen is 'uitgewist'. Ik weet nog dat ik in die tijd een Mac mini had aangeschaft, met het argument dat ik een kleine, afgelegen werkkamer had – te weten een klein zoldertje –, dus mijn computer moest ook klein zijn, om voldoende ruimte over te houden voor andere spullen.

Zoals een belachelijk groot 27 inch lcd-scherm, die ik vervolgens op de Mac mini aansloot... Zodat de foto's via iPhoto en de filmpjes via iMovie goed tot hun recht zouden komen, uiteraard. En het is op dat zoldertje dat ik het icoontje met de naam iTunes ontdekte. Een icoontje dat uit zou groeien tot de personificatie van de meest gebruikte applicatie op mijn Mac mini. Wow, wat gingen we hier nog veel plezier aan beleven...