In 1967 werd het Dave Brubeck Quartet opgeheven door de meester zelf. De periode die daarna volgde werd door Dave gebruikt voor het schrijven en uitvoeren van werken met een meer divers karakter, naast zijn werk samen met zijn trio en Gary Mulligan. In 1972 werd er teruggekeken op het verleden en konden fans over heel de wereld weer genieten van Brubeck op het podium. We’re All Together Again For The First Time viert dat in de vorm van een compilatie.

Deze vrij compacte compilatie van het Dave Brubeck Quintet komt uit in 1973 en behelst zes live tracks die zijn opgenomen tijdens de Newport Jazz Festival Tour in 1972. De bezetting bestond uit Dave Brubeck zelf achter de piano, die over het hele album een logische eerste plaats krijgt. De drums werden gespeeld door Alan Dawson, de bas door Jack Six, de baritonsaxofoon –logischerwijs- door Mulligan, maar ook Paul Desmond was weer van de partij met zijn altsax.

Wie de geschiedenis van Dave Brubeck en de bezettingen van zijn kwartetten een beetje kent weet dat dit gevolg een mix van oudere en nieuwere medespelers uit de toen al rijke geschiedenis van Dave was. Dat men er zin in had is over het hele album goed hoorbaar.

We’re All Together Again For The First Time start met Truth en Unfinished Woman, opgenomen op 4 november 1972 in de Berlijnse Philharmonie. Voorzien van tempo en een flink swingend karakter is de eerste track een bewijs dat de heren erg goed op elkaar waren ingespeeld en het naar hun zin hadden. De tweede track (geschreven door Mulligan) is wat rustiger en laat goed horen dat Brubeck het podium niet alleen voor zichzelf hield, maar graag heen en weer speelde met zijn kompanen.

Track drie van de eerste plaatkant behelst het fraaie Koto Song, dat op 26 oktober van datzelfde jaar al werd opgenomen in het Olympia Theater in Parijs. Deze track werd gespeeld zonder Gerry Mulligan en laat daarom meer ruimte voor Paul Desmond om te schitteren, die daar hoorbaar geen enkele moeite mee had. De track is wat rustiger en laat de luisteraar mede daardoor beter naar de individuele instrumenten luisteren, om toch door de muziek te worden meegevoerd.

Meeslepend is de uptempo uitvoering van Take Five, waarmee de tweede plaatkant start. De in Berlijn opgenomen track (misschien wel de fijnste uitvoering van het nummer dat ik ken) swingt en vervoert. Alle zestien (!) minuten lang gaat het quintet los op de vijfkwartsmaat en hoewel alle artiesten een eigen podium krijgen in de track is het Dave zelf die het meest schittert.

Het knapste van die erg lange uitvoering is toch wel dat de toegankelijkheid van de track bewaard blijft door zowel de bekende pianotonen als de repeterende baslijn te laten terugkomen op diverse plekken in deze wat vrije, swingende vertolking. De interactie tussen Desmond en Mulligan komt fenomenaal uit de opname naar voren in het midden van de track, de echte Newport-signatuur waar ook liefhebbers van Charles Mingus ook zo graag naar luisteren. Het erg strakke drumwerk van Dawson komt tevens goed aan bod aan het einde van de beroemde track.

Ter afsluiting van het album werd gebruikgemaakt van twee tracks die Brubeck en de zijnen ten beste gaven in De Doelen te Rotterdam, op hun indertijd succesvolste concert van 28 oktober 1972. De twee tracks bestaan uit de laatste toegiften in een lange reeks van bijna 40 minuten, zo tevreden toonde het publiek zich. Wat overigens ook hoorbaar is.

Onvermoeid start Dave de Rotterdam Blues. Een jamsessie met een bluesthema, die snel door de overige vier heren wordt opgepikt. De piano speelt een hoofdrol, maar de rol die middels een bas-solo voor Jack Six is weggelegd is werkelijk onnavolgbaar. Ter afsluiting speelde Dave Brubeck in Rotterdam nog een korte –solo- interpretatie van Sweet Georgia Brown, waarmee zowel het concert als ook de plaat ten einde wordt gebracht.

De oplettende lezer heeft het al door, We’re All Together Again For The First Time is niets minder dan een swingend feest. Elke keer dat ik de LP weer opzet bekruipt me een vrolijk gevoel en betreur ik mijn jeugdige geboortetijdperk. Ik had het maar wat graag live mee willen maken in 1972. De opnames klinken - zeker voor die tijd - erg fraai en zijn op deze herpersing ook niet gespeend van dynamiek. Deze reissue is bij dezen ook meteen één van mijn favorieten van 2013 en bewijst tevens dat Music On Vinyl prima producten kan afleveren. Gewoon kopen en genieten, iets anders wens ik mijn lezers niet toe.

Muziek: 9
Klank: 9
Label: Music On Vinyl
Speelduur: 48 minuten
Website