In 1972 kwam het dubbelalbum Eat A Peach van The Allman Brothers Band uit. Het album combineerde studiowerk met live-opnames en was een regelrecht eerbetoon aan een bandlid dat slechts drie maanden voor het verschijnen van deze LP overleed. Dat de band niet bij de pakken neerzat, was duidelijk hoorbaar. Dit historische album is door MoFi opnieuw gemasterd en op vinyl heruitgebracht.

Eat A Peach bracht middels een drietal tracks hommage aan de overleden Allman broer Duane, die een motorongeluk met de dood moest bekopen, eerder in 1972. Het dubbelalbum kwam een jaar na hun grote doorbraak (At Fillmore East) en bevat naast de studiotracks ook nog een flinke portie live-opnamen die het voorgaande album niet haalden. Duane is op Eat A peach zelf ook te horen op enkele tracks en de live nummers.

De plaat heeft een fijne interpretatie van het boogienummer One Way Out, favoriet in de zuidelijke staten waar de Brothers vandaan kwamen. Helemaal fijn voor de doorgewinterde liefhebber van rock, blues en slide-gitaar is de 33 minuten durende jamsessie Mountain Jam. Deze lange track is verdeeld over twee van de vierplaatkanten en laat naast erg goed percussiewerk ook de unieke spelstijl van wijlen Duane Allman goed horen. De jamsessie is overigens volledig geïnspireerd op het nummer There Is A Mountain van Donovan.

Tussen de overige tracks zitten echte parels zoals Les Brers In A Minor, geschreven door Dickey Betts met die herkenbare riff in het midden van het nummer. Blue Sky is pure radio-georiënteerde rock en Little Martha is een rustige –maar erg fraaie- akoestische track uit de handen van het overleden bandlid. Melissa werd opnieuw opgenomen omdat die track één van Duanes favoriete tracks was en met de opener Ain’t Wastin’ Time No More meldde de band ervoor te gaan ondanks het verlies van enkele maanden ervoor.

De mastering van dit historisch significante album komt uit handen van Krieg Wunderlich, bijgestaan door Rob LoVerde. De twee hebben voor Mobile Fidelity Sound Lab hun best gedaan om van de originele mastertapes een goed product te maken. Het resultaat is goed maar niet super. De persing is wat zacht opgenomen en wordt her en der wel wat gekenmerkt door een wat laid-back geluid. De live-opnames en de akoestische delen komen het beste uit de verf als het gaat om dynamiek, hoewel ook daar de frisheid wat achterblijft.

Wat blijft zijn de muzikale kunsten die door The Allman Brothers Band worden geuit. Zowel op het podium als in de studio maakten ze hun titel als zuidelijke Grateful Dead meer dan waar, zelfs de lange jamsessie is een genot om helemaal te beluisteren. Let hierbij vooral op de mooie baspartijen en de percussie, die wel erg goed uit de verf komen. De voor die tijd wel erg mooie albumhoes met aan de voorkant de bekende truck met perzik en aan de binnenkant een schilderachtig fantasielandschap met paddenstoelen en feeën is daarnaast een lust voor het oog.

Muziek: 9
Klank: 7
Label: Mobile Fidelity Sound Lab
Speelduur: 69:24 minuten
Website