Voormalig fotografe Valérie Massadian laat in haar debuutfilm het leven zien vanuit het perspectief van een vierjarig meisje op het platteland. Ze kopieert wat ze ziet en probeert al babbelend houvast te krijgen op de wereld die haar omringt. Een van de mooiste films die vorig jaar bij het filmfestival Rotterdam te zien waren.
De eerste scène zet meteen de sfeer. In lange, statische shots zien we hoe een varken geslacht wordt op de boerderij van haar opa. Met twee andere kinderen ziet de kleine Nana het hele schouwspel met interesse aan. Is dat bloed of verf, wil ze weten. De biggetjes waarmee ze daarna speelt noemt ze kleine rollades. Het varken zorgde ervoor dat de crew van deze low-budget productie te eten had, vertelt de regisseuse droog in haar toelichting bij enkele scènes die als extra meegeleverd is.
Nana woont met haar nerveus en verbeten ogende moeder in een primitieve boerderij. Er wordt hout gesprokkeld, bedden gedekt, een eng sprookje voorgelezen. Dan verdwijnt moeder plotseling. Geen schrik bij Nana. Ze herhaalt alle handelingen die ze zag op haar eigen manier. De in een met opa geplaatste strik gevangen prooi krijgt een zelfde behandeling als het varken: laten branden in een omhulsel van hooi.
Massadian laat Nana in afgewogen shots meest van een flinke afstand zien. Daardoor lijkt ze nog kleiner dan ze al is, in die grote wereld. Het volkomen spontane gedrag van de kleuter wordt razendknap in de vorm van een speelfilm gegoten. Veel blijft onduidelijk. Zo is het gissen naar wat er met de moeder gebeurt. Dat kun je als kijker onbevredigend vinden, het is wel zoals het voor Nana moet zijn. Je krijgt als kijker alle ruimte de fantasie te gebruiken, zoals Nana dat ook zo onnavolgbaar kan.
Zonder sentimenteel te doen laat de film het leven in een pure vorm zien. Kleinschalig als de film zelf, zonder bioindustrie en stadsleven. Een verademing en een statement. Zo kan film ook zijn.
Aanvullende informatie:
Frankrijk, 2011
Speelduur: 65 minuten
Regie en scenario: Valérie Massadian
Productie: Sophie Erbs
Camera: Léo Hinstin, Valérie Massadian
Montage: Dominique Auvray, Valérie Massadian
Met: Kelyna Lecomte, Alain Sabras, Marie Delmas
Extra: Interview met producer Sophie Erbs (9 minuten), Des mots après (commentaar Valérie Massadian bij enkele scènes, 13 minuten), Engels ondertiteld
Beeld: 16:9 anamorf
Geluid: DD 2.0, Frans gesproken
Uitgave: Filmfestival Rotterdam / Tiger Releases
Distributie: de Filmfreak
