Toen dit overzicht van het werk van Woody Allen tot nu toe onlangs in een ingekorte versie in de filmtheaters te zien was hoopte ik al dat de DVD-versie de complete televisiefilm van ruim drie uur zou bevatten. Gelukkig blijkt dat het geval, want een oeuvre van zo’n 40 films behandelen, dat vraagt tijd. Twee DVD’s om precies te zijn.

De documentaire van Robert B. Weide is chronologisch van opzet, met de nadruk op Allens werk, niet op zijn privé-leven. Voor hij films ging maken had hij er in de jaren vijftig en zestig al een loopbaan opzitten als schrijver van sketches. Bij toeval rolde hij het podium op als stand-up comedian en hij was een graag geziene gast in talkshows, zo bewijzen erg grappige fragmenten. 

Als je al zijn films, die hij in een gestaag en ongekend tempo van één per jaar maakt, op een rij ziet valt op hoe gevarieerd zijn werk is, ondanks constanten als neurotische hoofdpersonages en op de klippen lopende relaties. Het gaat van pure kolder tot bloedserieus, door Ingmar Bergman geïnspireerd drama, en ook visueel is het pallet opvallend gevarieerd.

Allen houdt van regelmaat en heeft een hekel aan flauwekul als prijsuitreikingen. Opnames gaan snel omdat hij met vaste mensen werkt die aan een half woord genoeg hebben. Bovendien is hij snel tevreden. Hij streeft geen perfectie na en wil vooral voorkomen dat hij verveeld raakt – en dat gebeurt snel. Zodra een film opgenomen en gemonteerd is begint hij aan het scenario van de volgende. Workaholic? Niet op maandagavond, want dan speelt hij klarinet in zijn jazzorkest en als het er op aan komt gaat het kunnen zien van een sportwedstrijd ook voor.

Acteurs brengt hij tot topprestaties door ze vooral hun eigen gang te laten gaan. Hij overstelpt ze niet met aanwijzingen en laat ze veel zelf invullen, zo vertellen vele bekende gezichten uit de lange reeks films. De een vindt dat geweldig, de anderen ongemakkelijk maar uiteindelijk prikkelend. Iedereen roemt zijn spelregie, maar zelf relativeert hij alles.

Nadat zijn leven stof voor de boulevardpers werd door de relatie met de stiefdochter van zijn toenmalige partner Mia Farrow waren de films een tijdje wat minder. Het verkassen van zijn producties naar Europa bracht een wederopstanding, in kwaliteit zowel als populariteit. Match Point en Vicky Christina Barcelona waren voltreffers, en Midnight in Paris werd zelfs de meest bezochte film uit zijn hele loopbaan.

Ook in de lange versie is de documentaire geen toonbeeld van diepgravende analyse of verrassende nieuwe inzichten. Onderhoudend en vermakelijk zijn kwalificaties die eerder opkomen. Vooral roept hij het verlangen op snel weer eens wat oude Woody Allen films te zien.

Aanvullende informatie:
VS, 2012
Speelduur: 105 + 79 minuten
Regie en scenario: Robert B. Weide
Met Woody Allen, Letty Aronson, Marshall Brickman e.v.a.
Extra: 12 questions to Woody Allen, 6 min
Beeld: 16:9 anamorf
Geluid: DD 2.0
Uitgave: Imagine
Distributie: de Filmfreak