Opeth is ook bij veel hifiliefhebbers bekend. Ondanks dat de Zweedse band rondom Mikael Åkerfeldt toch een wat minder breed publiek kan bedienen als het gaat om genre en muzieksmaak is de diversiteit van de muziek en de complexe structuur van de latere albums iets dat veel muziekliefhebbers aanspreekt. De productie is over het algemeen ook bovengemiddeld. Hun eerste afwijkende album Damnation is nu opnieuw aan vinyl toevertrouwd.
Opeth zette een nogal gedurfde stap in 2003. Na het wat heftiger album Deliverance dat slechts vijf maanden eerder uitkwam was de overstap van melodieuze death metal naar progressieve en vooral onversterkte, onvervormde progressieve gitaargeluiden een flinke ommezwaai voor de band. En niet in de laatste plaats ook voor de fans, die toch wel gewend waren geraakt aan de door jazz en blues beïnvloede zware metalen uit Stockholm. De samenwerking tussen Opeth en Steven Wilson (o.a. Porcupine Tree, No-Man) hield echter stand en ondanks dat Damnation veel minder dreigende klanken of ingewikkelde riffs en loopjes bevatte dan eerdere Opeth albums hebben (de meeste) fans het album toch omarmd. Wat overigens niet onterecht is. Het succes van Damnation resulteerde destijds in het uitbrengen van de dvd Lamentations en een soortgelijke exercitie werd afgelopen jaar nogmaals herhaald met het album Heritage.
Damnation was en is een erg hoogwaardige luisterplaat met veel diepgang. De plaat kent meer gelijkenis met de ‘cleane’ progressieve rock uit de jaren zeventig, maar dan in een hedendaags jasje. De mellotron verschijnt slechts op één track: Closure. Nergens wordt gegrunt of een beukende dubbele basskick gebruikt, terwijl Åkerfeldt bewijst om ook met gewone vocalen te kunnen blijven boeien. Hoewel echte death metal fans dat niet met me eens zullen zijn. Niet alle tracks zijn even sterk, maar uitblinken doet Damnation nog steeds. Geniet maar van de mooie klanken van tracks als To Rid The Disease, Ending Credits en Windowpane. En het geweldige nummer Death Wispered A Lullaby, dat overigens door Steven Wilson werd geschreven. Heerlijke –bijna orkestrale- progresssieve muziek met een rustig en licht melancholisch karakter. Music On Vinyl heeft de mastering goed overgezet en de eerste 1000 exemplaren van Damnation zijn uitgevoerd op helder vinyl. Deze gelimiteerde versie van het album klinkt erg goed. Schoon, open, dynamisch en vooral trouw aan het origineel. Wie hem kan vinden krijgt een audiofiele plaat voor een spotprijs.
Aanvullende informatie:
Label: Music On Vinyl
Speelduur: 43:20 minuten
Website
