Seattle en de omliggende plaatsen zijn de bakermat van veel zaken waar wij dagelijks mee te maken hebben. De meesten van ons zijn computer gebruikers en daarvan gebruikt het gros produkten van Microsoft wat zijn hoofdkwartier heeft in Redmond, een plaatsje vlak bij Seattle. Niet dagelijks, maar toch steeds vaker verplaatsen wij ons in een vliegtuig van het merk Boeing en deze worden gebouwd in gigantische hangars ook al in de buurt van Seattle.
Maar is komt meer uit Seattle: muziek, veel muziek. Seattle is de geboorte plaats van onder andere Jimi Hendrix en van Kurt Curbain. Naast het feit dat beiden begenadigde muzikanten waren, zijn ze alletwee op tragische wijze om het leven gekomen en liggen in Seattle begraven. Gelukkig leeft hun nalatenschap door.
Een ander tragisch feit is de diagnose van kanker bij de medeoprichter van Microsoft, Paul Allen enige jaren geleden. Die diagnose sloeg hard in bij Allen en hij nam daarop het besluit om zich meer te gaan werpen op zijn hobby muziek en met name de gitaar.
En wat doet een man met een immens vermogen, zo’n 26.000.000.000 dollar (a Hfl. 2,50!)? Dan bouw je je eigen museum voor je verzamelde spulletjes. Deze spulletjes zijn vooral aandenkens aan Allen’s grote idool Jimi Hendrix. Hij heeft naast alle LPs (zo veel zijn het er natuurlijk niet) van Jimi ook veel kleding, gitaren of brokstukken daarvan, een Marshall set van het idool en noem maar op. Zelfs een tandenborstel ontbreekt niet.
Een museum bouwen. Kosten geen bezwaar, overleg met de gemeente levert ook niet een probleem op, dus een architect in de arm genomen. Niet een gewone architect natuurlijk, maar niemand minder dan Frank Gehry. Gehry staat bekend om zijn gebruik van wilde kleuren, bijzondere materialen en vooral atypische vormen en hoeken. Zijn gebouwen verbeelden een visuele spanning.
Paul Allen en zijn mede strijder Jody Patton gaan in ’95 naar Gehry met de vraag een gebouw te ontwerpen dat het flamboyante van Hendrix en de algehele sfeer van Rock ‘n’ Roll verbeeldt. Het idee van een Hendrix Museum was dus al uitgebreid met een groter doel; de geschiedenis van de Amerikaanse populaire muziek zoals die wordt vertegenwoordigd door R&R.
©EMP
Door gebruik te maken van een 3D computer ontwerppakket, CATIA, wat eigenlijk voor de lucht- en ruimtevaart industie is gemaakt (Boeing), heeft Gehry een gebouw kunnen ontwerpen dat zijn gelijke niet heeft. Er is geen enkel vlak deel ( behalve dan natuurlijk de vloeren) te ontdekken. Het heeft het meeste weg van een prop papier die gemaakt is van verschillende glanzende papiersoorten. De buitenkant glimt je tegemoet in blauw, rood, zilver, chroom en goud. Het gebouw staat op het terrein onder de Space Needle, een overblijfsel van een wereldtentoonstelling en wordt doorsneden door een monorail.
Maar genoeg over de buitenkant, we gaan naar binnen. Na het ‘doneren’ van $39.90 (afgeschreven als `charirty` op de creditkaart rekening) mogen Marja en ik erin. Binnen geen tassen en fotos toegestaan en overal vriendelijke, maar wel brede bewakers. En alles gaat op de rustige Noord West Amerika manier. Geen haast, en alles is schoon en modern. Direct na de kaartverkoop loop je naar de Sky Church. Dit is de eerste verwijzing naar Hendrix en zijn eigen filosofie. Ruim 20 meter hoog en voorzien van een immens 14 bij 24 meter video scherm. Op de drempel van deze Hendrix tempel wordt je een portable DVD speler aan een soort harnasje omgehangen. Je krijgt een koptelefoon op en wordt doorgestuurd naar een volgende medewerker - de VS: volop personeel overal - die je een uitleg geeft over het systeem. Het komt erop neer dat je met een ‘space’ uitvoering van een Palm via een infra rood verbinding op een voorwerp in de tentoonstelling ‘klikt’. Hierna wordt het bij het voorwerp behorende stuk op de DVD opgezocht.
©EMP
