Audience


Jan de Jeu | 27 januari 2003 | B&W

The Art of Listening

De eerste keer dat ik deze merknaam onder ogen krijg moet ik, associatief als ik ben, onmiddellijk denken aan een lp van de gelijknamige popgroep. Gegeven de leeftijdsopbouw van de bezoekers van deze site neem ik het u niet kwalijk wanneer u de naam in dat verband niet kent. Waarschijnlijk was het voor uw tijd. De desbetreffende lp had een hoes met de meest prachtige kleuren. Met dat (om het in de woorden van mijn collega recensent en home cinema specialist Garmt van der Zel uit te drukken) “diep gesatureerde” kleurenpalet voor ogen vraag ik me vervolgens af of het kabelmerk Audience in auditieve zin eenzelfde impact op mij zal hebben.

Wat doe je dan als recensent? Precies, je stapt naar de importeur en vraagt een exemplaar ter test. Tenminste, wanneer het desbetreffende merk een Nederlandse importeur heeft. En dat blijkt helaas niet het geval te zijn. Waarmee ik weer terecht kom in de sequentie van elkaar opvolgende mails en reply’s voordat ik uiteindelijk de toezegging krijg dat er een totale set bekabeling vanuit de Amerikaanse staat California naar mij onderweg is. Net als ik me begin af te vragen of het misschien niet zinvol zou zijn om de fabrikant te mailen met de vraag waar de kabels blijven word ik, terwijl ik op een zaterdagmorgen bepakt en bezakt met de wekelijkse boodschappen over het tuinpad naar mijn voordeur loop, aangesproken door mijn buurvrouw. Het blijkt dat tijdens mijn afwezigheid een koeriersdienst twee grote kartonnen dozen voor mijn voordeur gezet heeft. Omdat zij weet dat ik regelmatig hifi apparatuur ter test in huis heb heeft ze gebruik gemaakt van de reservesleutel die ze in bezit heeft en de dozen in mijn gang neergezet. Inmiddels ben ik bekomen ben van de schrik, is ook mijn verontwaardiging enigszins afgenomen en zie ik dus maar af van mijn voornemen om op deze plek breed uit te meten om welke Nederlandse koeriers dienst het hier gaat.

Audience

Evenals het eerder door mij besproken Amerikaanse kabelmerk Synergistic Research is ook het bedrijf Audience in de zonnige staat California gevestigd. Maar daarmee houdt de overeenkomst dan ook op. Audience beperkt zich niet tot het fabriceren van kabels. Het produceert daarnaast de Auricap capacitor en het aanvankelijk voor het Amerikaanse leger ontwikkelde schoonmaakmiddel voor optische discs “Auric Illuminator”. Daarnaast bouwt het luidsprekers en een power conditioner. Maar ook een apparaat genaamd “cabledriver” dat, geplaatst in de signaalweg, volgens de fabrikant de energie reflecties opheft welke veroorzaakt worden door de impedantie mismatch tussen componenten. Verder houdt het zich nog bezig met het modificeren van cd spelers en D/A converters.

Audience

Interconnects, speaker cables & power cords

Bij het uitpakken van de eerste van de twee grote kartonnen dozen blijkt deze vijf kleinere kartonnen dozen te bevatten met in elk van hen een PowerChord zoals het netsnoer van deze fabrikant officieel heet. In tegenstelling tot wat bij veel kabelmerken usance is, gaat het hier om de meest eenvoudige doos die maar denkbaar is. Op de zijkant een eenvoudig wit etiketje met daarop in zwarte drukletters de vermelding van de inhoud. Simpel en functioneel. Na opening zie ik een in zwart uitgevoerde kabel met een voor een netsnoer bescheiden diameter. De term “less is more” dringt zich aan me op. Absoluut geen snoer waar je de gemiddelde omstander mee zult kunnen imponeren. Ik vind hem fraai. Wanneer ik hem oppak verbaas ik me, met de weerbarstigheid van de Synergistic Research A/C Master Coupler ‘Active’ nog vers in het geheugen, over de soepelheid van dit door een grove kous omhulde netsnoer. Het verbinden van stroombron en component zal hiermee een fluitje van een cent zijn. Het is een ontwerp met een lage weerstand en een lage impedantie. Het snoer is niet afgeschermd omdat volgens de fabrikant het afschermen nauwelijks effect heeft op audio magnetische velden. De prijs is afhankelijk van de lengte. De geteste exemplaren hebben een lengte van 6 voet en zouden, via internet in de USA besteld, $379,- per stuk moeten kosten. Let wel: daar komen dan voor de Nederlandse consument nog 3,7 % invoerrechten en 19 % BTW bij zodat dit nog aardig in de papieren kan gaan lopen. Zeker wanneer je er, zoals in mijn geval, vijf nodig hebt.

Dol als ik ben op het uitpakken van audioapparatuur begin ik direct daarna aan de tweede doos. Opnieuw de eenvoudige kartonnen dozen die me doen denken dat het daar gespaarde geld mogelijk uitgegeven is aan het vervolmaken van de audio kabels. De eerste die ik in mijn handen neem is de gebalanceerde Au24 High Resolution AES/EBU Digital Interconnect Cable van 1 meter lengte met een prijs van $ 426,- De tweede is zijn broertje van anderhalve meter die een tikkeltje duurder is: $ 577,- Beiden zijn afgemonteerd met Neutrik XLR connectoren. Ook deze interlinks zien er sober uit. Het meest opvallend is echter de diameter. Om die uit te drukken kun je nauwelijks gebruik maken van het woord dikte. Snel de volgende doos uitpakken. Een stereo paar Au24 High Resolution Audio Interconnect Cable met Audience RCA aansluitingen van 1 meter lengte. De prijs is $418,- Er volgt nog een stereo 1 meter paar Au24 High Resolution Low Impedance Phono Cable met Audience RCA connectoren voor $500,- die afgestemd is op de impedantie van het door mij gebruikte element en dan komen de luidspreker kabels aan de beurt. Vier stukken van tweeënhalve meter Au24 Loudspeaker Cable met Cardas rhodium plated spade connectors voor in totaal $1930,- en een set jumpers met daaraan een prijskaartje van $138,- voor 15 centimeter. Ook met die soepele luidsprekerkabel zult U, in visuele zin althans, op uw buren geen indruk maken; ze hebben een diameter van 4 mm en maken gebruik van een slanke connector met daarop een subtiele aanduiding van de signaalrichting. De combinatie maakt dat ze een elegante uitstraling hebben die waarschijnlijk met name bij de vrouwelijke ‘most significant other’ in de smaak zal vallen. Audience geeft aan dat ze dikkere kabels en zwaardere connectoren uitgeprobeerd hebben maar dat uiteindelijk luistertests de doorslag gegeven hebben waardoor gekozen is voor het gebruikte materiaal.

De Au24 kabels worden gemaakt van “OHNO continuous casting single crystal copper conductors” met een isolatie van polypropyleen en een mantel van cross-linked polyethyleen. Alle Au24 kabels zijn ontworpen met het oogmerk om een zo laag mogelijke wervelstroom weerstand te creëren. De achterliggende theorie van de fabrikant is dat er wervelstroom veroorzaakt wordt door het magnetische veld dat rond de kabel ontstaat wanneer er een elektrisch signaal aanwezig is. Dit magnetische veld varieert met het signaal waardoor het
afwisselend opbouwt of instort. Deze tegengestelde voltage veroorzaakt wervelstromen in de geleider. De later arriverende, tegengestelde voltage verstoort het originele signaal door een artifarct te induceren dat duidelijk hoorbaar is. Volgens Audience zijn kabels die “gedetailleerd” of “krachtig in de bas” klinken meestal het slachtoffer van wervelstromen. In combinatie met een hoge capaciteit kunnen de wervelstromen een kabel overmatig “relaxed” doen klinken. Door kabels te ontwerpen met de laagst mogelijke wervelstromen wordt de juiste inductie / capaciteit ratio (L:C) bereikt waarbij zowel inductie als capaciteit hun laagste waardes hebben.    


Aansluiten en inspelen

Met de komst van de Audience PowerChords blijven drie van mijn al langer aan de zijlijn verblijvende Lapp netsnoeren nog wat langer op die reservebank. Ik vervang de drie A/C Master Couplers die nog in mijn systeem zitten door drie PowerChords. De twee andere PowerChords kan ik helaas ingepakt laten zitten omdat de ronde koppen van de Wattgate 320 IEC connectoren te breed zijn voor mijn Densen versterkers. De IEC connectoren en luidsprekeraansluitingen zitten te dicht op elkaar om het gebruik van deze Wattgate’s toe te laten. Alvorens ik de rest van de Audience bekabeling aansluit luister ik eerst naar het verschil tussen de Amerikaanse netsnoeren. De Audience PowerChords klinken wat vloeiender en hebben in mijn beleving wat minder ‘bite’ dan de Synergistic Research A/C Master Couplers.

Daarna vervang ik met de gebalanceerde digitale interlinks van Audience de Gotham GAC-2 kabels tussen CEC CD drive en NorthStar A/D en D/D converters terwijl ik de Siltech SQ80 zijn plaats tussen de DAC en de Densen Beat B100 geïntegreerde versterker af laat staan aan een Audience Au24 interconnect. Tussen de Densen B100 en de B300 ruimt de Sitech ST18 het veld ten gunste van eenzelfde Audience Au24 interconnect. Bij het aansluiten van de Audience connectoren valt op hoe strak ze de RCA bussen omsluiten. Helaas blijken de Cardas spades van de luidsprekerkabels juist slecht te matchen met de aansluitpunten op mijn Sonus Faber Concerto’s waardoor ik per spade genoegen moet nemen met het vastzetten van slechts één pootje. Deze problemen spelen niet wanneer ik in een later stadium - de kabels hebben wekenlang in mijn systeem gezeten – de Concerto’s uitwissel met de Master Two’s en mijn Densen B100 en B300 vervang voor de budget versterker Cairn Aria. Uiteraard is aandacht geschonken aan het in fase aansluiten van de apparatuur en, hoewel de fabrikant aangeeft dat de kabels al na drie uur spelen op niveau zijn, heeft de installatie toch eerst een aantal dagen op de achtergrond gespeeld alvorens met het kritische luisteren begonnen is.

Audience

Luisteren

Vanwege de naam besluit ik te starten met de in de inleiding van deze recensie genoemde popgroep Audience. Wanneer de klanken vervolgens de kamer vullen blijkt dat de muziek mij na zoveel jaren niet meer kan boeien en na het eerste nummer verdwijnt de plaat dan ook al weer in de hoes. Snel pak ik één van mijn ‘records to die for’. Gedurende hun reünie concerten in Carnegie Hall op 2 en 3 mei 1963 zingen ‘The Weavers’ in variërende bezettingen een groot aantal van hun meest bekende nummers waaronder het prachtige ‘Ramblin’ Boy’. De verschillende leden van de groep worden via de Audience kabels prachtig in de breedte over het toneel verspreid geplaatst en hun stemmen klinken fraai doortekend en door lucht omgeven. Ook is de grote zaal duidelijk aanwezig. Het publiek kucht, is muisstil of laat zich verleiden tot meezingen. Alle variaties worden natuurgetrouw weergegeven. Mijn aanvankelijke vrees dat RFI en andere interferenties het signaal wel eens zouden kunnen vervuilen blijkt volledig ongegrond. Er is sprake van een diepzwarte achtergrond. Verleid door de weergave kwaliteit beluister ik ook de volgende nummers van deze eerste kant. Alles klinkt heerlijk gemakkelijk en vanzelfsprekend muzikaal. Ik krijg de neiging om relaxed onderuit te zakken en met mijn voet op het ritme van de muziek mee te bewegen. Terwijl ik me dat realiseer komt er een vorige luistersessie in mijn herinnering naar boven waarbij ik o.a. gedurende het genoemde ‘Ramblin’ Boy’ op het puntje van mijn stoel zat. Het enige wat toen anders was in mijn installatie waren de gebruikte kabels. Tegelijkertijd valt me een tweede verschil op. Gedurende die sessie brak het beeld door de denkbeeldige lijn die de beide luidsprekers verbindt terwijl het nu achter die lijn blijft. De ‘stage’ verschilt niet in afmetingen maar ligt wat verder naar achteren geschoven. Onwillekeurig is mijn volgende keus eveneens een opname die ik in diezelfde eerdere luistersessie beluisterd heb. ‘Don’t waste your time’ van Rachelle Ferrell bevestigt opnieuw de indrukken. De prachtige stem wordt met al zijn nuances  weergegeven zonder dat er sprake is van scherpe randjes. Het podium is wederom wat verder weg dan ik gewend ben; ontspannen muzikaal zonder dat het evenwel mat of futloos wordt. Alles is prachtig in balans. Door het gemak dat er in doorklinkt word ik moeiteloos in de muziek getrokken.

Termen als ‘gemak’, ‘vanzelfsprekendheid’ en ‘muzikaliteit’ brengen mij bij het selecteren van een volgende schijf automatisch bij Ella Fitzgerald. En ook zij klinkt inderdaad heerlijk via deze kabels. De stem in ‘Embraceable You’ laat de rillingen over mijn lijf lopen. Een schijf die daar wel op moet volgen is die welke op 22 en 23 februari 1973 in Parijs opgenomen is. Op dat moment viert de legendarische violist van ‘hot club de France’, Stephane Grappelli, dat hij reeds vijftig jaar werkzaam is in de showbusiness en wordt er een gelegenheidskwartet samengesteld met pianist Oscar Peterson, diens favoriete bassist de Deen Niels Henning Ørsted Pedersen, en de op dat moment al 13 jaar in Frankrijk wonende Amerikaanse drummer Kenny Clarke. Het virtuoze pianospel komt prachtig tot uiting en de zijdezachte vioolklanken die Stephane aan zijn instrument weet te ontlokken versmelten daarmee zonder dat het randje lucht dat daartussen hoort verloren gaat. Ook de ondersteunende ritmesectie roepen kwalificaties op als ‘melodieus’ en ‘muzikaal’. Hoe meer ik draai, hoe sterker echter het gevoel wordt dat ik iets mis. Om dat meteen ook weer te ontkennen want er ontbreekt niets.

Dan draai ik ‘Shiny Stockings’ van de HDCD ‘Big Band Basie’ en hier wordt duidelijk wat het is; ik mis de ‘bite’ die sommige opnames kunnen hebben en die normaliter ook deze opname kenmerkt. De trompet van Clark Terry is een tikkeltje minder fel dan ik gewend ben. Wanneer ik in een later stadium mijn Concerto’s vervang voor de Master Two’s neem ik de gelegenheid te baat om mijn Concerto’s even alleen met de Densen B100 aan te sturen. Eerst met gebruikmaking van slechts één set luidsprekerkabels in combinatie met de vergulde bruggetjes en tot slot met de luidsprekerkabel in samenspel met de Audience jumpers. Er is geen twijfel mogelijk; de jumpers betekenen een flinke stap vooruit t.o.v. de vergulde stukjes blik. Ik wil echter snel door naar het geluid van mijn frontend in combinatie met mijn B100 en de Master Two wanneer deze met Audience onderling verbonden worden.

De Master Two moet echter enige tijd aan de set hangen voordat hij helemaal tot zijn recht komt en ik moet dan ook geduld hebben. Dat wordt  beloond wanneer ik eenmaal op het punt van gericht luisteren aangeland ben. Pat Metheny krijgt wat meer van de verlangde en vertrouwde ‘bite’ in zijn spel die ik daags tevoren nog miste. Ook de sax van Mike Brecker ‘scheurt’ weer wat meer. Het is dus ten dele component afhankelijk. Het algehele karakter van de kabels blijft evenwel onveranderd. Steekwoorden blijven; muzikaal, melodieus, vloeiend, rustig zonder te verworden tot mat of futloos, ruimtelijk en gedetailleerd zonder tot op het bot te ontleden.

Het geluidsbeeld laat me genieten van een mooie opname uit de vijftiger jaren die door Mobile Fidelity Sound Lab op een fraaie Gold Disc uitgebracht is. Miles Davis begint het heerlijke ‘Autumn Leaves’ en de lyrische trompet ademt sfeer en emotie. Julian ‘Canonball’ Adderley sluit naadloos aan met zijn alt sax en ik realiseer me dat ik deze uitvoering nooit mooier of aangrijpender gehoord heb. Met de Cairn Aria verdwijnt er wat druk en een stukje verfijning uit het geluidsbeeld. Dit is niet te betitelen als ‘High End’ maar via de Audience kabels weet deze Franse benjamin  Sarah Vaughan in ‘All the things you are’ heerlijk muzikaal weer te geven. En weer is er dat genieten van de muziek.

Audience

Conclusie

Als er één onderdeel van de audio wereld bestaat waarin superlatieven als dikker, groter, duurder en zwaarder opgeld doen, dan is dat wel de kabel wereld. John McDonald en zijn medewerkers doorbreken deze trend met de Audience Powerchords en de Au24 interlinks & luidsprekerkabels en doen dat op een indrukwekkende wijze die voor de ware muziekliefhebber zeer aantrekkelijk is. In visuele zin minimalistisch en elegant. Maar wat veel belangrijker is; in auditieve zin prachtig uitgebalanceerd, vloeiend en bovenal muzikaal.   
 
Leverancier:

Momenteel is er geen Nederlandse importeur voor deze kabels. Ze zijn rechtstreeks te betrekken van de fabrikant.

Fabrikant:

Audience
1525 Brian Place
Escondido
California 92025-5551
USA
Tel:  1.800.565.4390
Fax: 1.760.743.2192
e-mail:   richard@audience-av.com
internet: www.audience-av.com 

Gebruikte apparatuur

CEC TL 5100 belt drive cd transport
North Star model 3 24/96 DAC
North Star model 4 24/96 upsampler / anti jitter device
Clearaudio Champion Limited Edition draaitafel met OEM RB300 ST arm en Clearaudio Sixstream interconnect
Clearaudio Victory H MC element
Sphinx Project Phono Equaliser
Densen Beat B100 geïntegreerde versterker
Densen Beat B300 eindversterker
Cairn Aria geïntegreerde versterker
Sonus Faber Concerto luidsprekers
Sonus Faber fixed stands
Master Two luidsprekers
Interlinks: Siltech G3: ST18, ST48, SQ80. Audience Au24 Audio Interconnect Cable, Audience Au24 Low Impedance Phono Cable
Gebalanceerde digitale interlink: Gotham GAC-2, Audience Au24 AES/EBU Digital Interconnect Cable
Speakerkabel: Straightwire Encore, Audience Au24 Loudspeaker Cable & jumper set.
Accessoires: USM Haller audiorack, Standesign muurbeugel met Creaktiv resonantie absorberend plateau, Clearaudio Matrix platenwasmachine, Master Base 1, Purist audio design system enhancer, Ortho Spectrum AV Harmonizer HM8, granieten platen, Master Wire Tweak, Gryphon Exorcist, AH! AC noise killer, Audio Agile Clear 2 lichtnetfilters, Schaffner filter, Lapp netkabels, Synergistic Research A/C Master Coupler ‘Active’, Audience PowerChords, van Medevoort polechecker, separate audiostroomgroep en HMS wandcontactdoos.

Gebruikte CD`s

- Rachelle Ferrell. Live in Montreux 91-97. 2002. Blue Note Records. 7243 5 38564 2 7.
- Clark Terry, Frank Wess, DePaul University Jazz Ensemble. Big Band Basie. 1995. Reference Recordings. RR-63CD.
- Cannonball Adderley. Somethin’Else. 1958. 24K Gold Disc. MFSL. UDCD 563.

Gebruikte LP`s

- The Weavers. Reunion at Carnegie Hall-1963. 1986. Analogue Productions. APF 005
- Ella Fitzgerald. Ella Fitzgerald sings the George and Ira Gershwin Songbooks. 1959. Verve. VS-6082-5. 2001 Re-issue Speakers Corner.
- Oscar Peterson – Stephane Grappelli. Vol. 2. 1973. America Records. AM 6131.
- Pat Metheny, Charlie Haden, Jack DeJohnette, Dewey Redman, Mike Brecker. 80/81, 1980. ECM Records. ECM 1180/81
- Sarah Vaughan. Send in the Clowns. 1981. Pablo Records Inc 2312-130