Wende Snijders Muziekbeleving

Vorig jaar verraste Wende (1978) na drie succesvolle Franstalige cd’s vriend en vijand met No. 9, een Engelstalige cd vol avontuurlijke pop, rock en jazz. Haar volgende plaat moet een danceplaat worden, zo vertelt ze in onze serie De Muziekbeleving Van. Eerst begint de veelzijdige zangeres op 21 oktober nog aan een uitgebreide theatertour, bijgestaan door band en strijkers. ‘Normale mensen beginnen bij pop en eindigen met klassiek. Bij mij is het net andersom. Ik heb nog veel in te halen.’

“Er was veel muzikale input thuis. Niet van mijn vader, wel van mijn moeder. Die speelde piano vanaf haar vierde. Er stond thuis in Zeist een piano, later een vleugel. Er klonk altijd klassieke muziek, en af en toe draaide ze pop als de Beatles, Joe Cocker, Beach Boys, Miriam Makeba en Randy Newman. De platenkast van mijn ouders was niet enorm groot. Op mijn negende begon ik zelf op de vleugel. Tot mijn dertiende kreeg ik les, daarna ging het niet meer. Ik was niet goed in studeren, werd er agressief van, maakte zelf steeds de liedjes af.’

Afrika
‘Van mijn zesde tot mijn negende woonden we in het buitenland, in Indonesië en Guinee-Bissau. We gingen in Indonesië wel ‘s naar gamelanvoorstellingen, en in Guinee-Bissau naar feesten met Afrikaanse muziek. Maar dat kan ik me alleen heel vaag herinneren. Ik denk wel dat ik daar veel invloeden heb opgedaan. Of het ermee te maken heeft weet ik niet zeker, maar jaren daarna hebben we in ons gezin Graceland van Paul Simon grijs gedraaid. Pas toen ik op de Kleinkunstacademie zat kwam er een muzikale Afrikaanse herinnering naar boven. Voor een korte voorstelling was ik bij platenzaak Fame op zoek naar muziek. Een medewerker zette plotseling Afrikaanse muziek op. Dat had ik vijftien jaar niet gehoord. Ik kreeg kippenvel, werd enorm geraakt. Pure melancholie, dat is de kracht van muziek.’

Kate Bush
‘De eerste muziek die me nog levend kan herinneringen was tijdens een vakantie in Frankrijk. Ik was elf en hoorde The man with the child in his eyes van Kate Bush. Die song wilde ik ook gaan zingen! Ik begon de elektrische gitaar van mijn oudere broer interessant te vinden. Hij was weg van gitaargoden als Nino Bettencourt en Steve Vai. Soms schreven we samen liedjes. Ook danste ik veel. Voor de stereo, of klassiek op de balletclub. In Afrika had ik al Afrikaanse dans gedaan.’

Compilatietapes
‘Ik weet nog dat met kerst de eerste cd-speler in huis kwam. Ik was dertien en kreeg mijn eerste cd: Rhythm Nation van Janet Jackson. Net als veel tieners nam ik met mijn eigen setje veel muziek van de radio op. Vooral Top 40 uit de show van Jeroen van Inkel. Compilatietapes. Cut, record en precies op tijd stoppen voor Van Inkel weer ging praten. Geweldig leuk was dat. Vanaf mijn twaalfde kreeg ik zangles. Mijn lerares stopte me vol met allerlei nieuwe liedjes, van onder meer Nina Simone en Bette Middler. Ook maakte ik kennis met musical, Les Miserables, Cats, de combinatie van dans, theater en zang. En oh ja, in een donkere middeleeuwse periode was ik nog fan van Roxette. En van Mariah Carey. Zoals jongens hun brommers volledig ontleden, zo deed ik dat met haar stem. ‘Hoe doet die vrouw dat toch?’

Foto: Pablo Delfos

Chanson

Chanson
‘Echte muziekhelden had ik niet. Nurejev, de balletdanser, dat was een held. En oude, dansende filmsterren als Gene Kelly en filmsterren als Marilyn Monroe. Ik was veel bezig met oude films, waar bij voorkeur in gedanst werd. Uit Afrika kende ik nog een paar musicals. We woonden daar op een compound, hadden geen westerse televisie, alleen twee videobanden van Mary Poppins en The Sound of Music. Die hebben we helemaal grijs gedraaid. Pas toen ik naar de Kleinkunstacademie ging, leerde ik via Ruut Weissman het Franse chanson uit de jaren 50 en 60 kennen. [Lachend] Daar ben ik wel een aantal jaartjes zoet mee geweest.’

Ontdekken
‘Ik volg de laatste muziekstromingen op de voet. Mede dankzij Spotify, YouTube en Facebook. Ik krijg ook enorm veel muziek toegestuurd. Wat wordt er fucking veel gemaakt! Wat ik de laatste tijd zoals luister? Joan As A Police Woman, Antony and The Johnsons, Coco Rosie, Patrick Watson, Soulwax, Teitur, waanzinnig mooi, en OK Go, geweldige clips, zo cool. In Nederland vind ik Moss, De Staat en Spinvis waanzinnig goed. Gister stuurde iemand me Goodbye my dear friend van Deer Tick, heel mooi, dat lied toetert nog na in mijn hoofd. Ik moet nog veel inhalen. Ben alles aan het ontdekken van Tom Waits en David Bowie. Eigenlijk ben ik de hele popmuziek nog aan het ontdekken, er gaat een wereld voor me open. Ik kom uit klassiek en vooral kleinkunst, ik maak de tegenovergestelde beweging; de meesten beginnen met pop en eindigen met klassiek, bij mij is het net andersom.’

Dance
‘Momenteel zit ik in een dance-fase. Luister naar artiesten als Justice, Paul Kalkbrenner, Sascha Funke en Ratatat. Mijn set zal de komende tijd steeds elektronischer worden, mijn volgende plaat moet een danceplaat zijn. Vooral de eclectische variant boeit me; dance met klassiek en pop bijvoorbeeld. Björk, Radiohead, Cinematic Orchestra, The Raah Project, dat soort dingen.’

Concerten
‘Veel naar concerten ging ik vroeger niet. Mijn eerste concert was een uitvoering van cello suites van Bach. Ook ben ik als kind een keer naar Tina Turner geweest in een of andere arena. Dat maakte veel indruk. Ik was ervan overtuigd dat ze alleen voor mij optrad, eenmalig. Tot ik maanden later op tv een registratie van die show zag, maar dan op een andere dag. Toen voelde ik me echt genaaid. Ik heb me voorgenomen om vaker naar concerten te gaan. Ik heb laatst Patrick Watson in Paradiso gezien, zo mooi. In oktober vorig jaar zou ik eigenlijk naar Róisin Murphy gaan, maar omdat ze zwanger is, ging dat niet door. Die staat nog hoog op mijn verlanglijstje, net als The Raah Project een keer live zien.”

Foto: Pablo Delfos

De favorieten van...

Mijn hifiset: ‘Mijn Apple, de MacBook Pro. Op mijn verlanglijstje staan goeie speakers. Ben laatst naar een hifizaak geweest om me te oriënteren. Maar ik vond sommige toch wat te heftig voor een gewone consument zoals ik. Waar ik wel heel gelukkig mee ben: mijn Bose-koptelefoon met aan/uit-knopje. Kun je je jezelf afsluiten. In de studio gebruik ik een goede Sennheiser. Ook een platenspeler staat op mijn verlanglijstje. Binnenkort verschijnt mijn laatste cd No. 9 op elpee, die moet ik wel kunnen draaien natuurlijk. Mark Brydon van Moloko heeft een remix gemaakt van Roses in June. Misschien komt die als extra op de plaat.’Favoriete genre: ‘Eclectic.’All time favourite: ‘Every time we say goodbye van Cole Porter.’Ik gruwel van…: ‘Muziek die alleen maar gemaakt is om geld mee te verdienen.’Guilty Pleasure: ‘Madonna en Lady Gaga, al hoef je je daar eigenlijk niet voor te schamen natuurlijk. Veel erger: Britney Spears. Favoriet tijdens het joggen, naast Röyksopp en Peter Fox.’ Omvang muziekcollectie: ‘Vele honderden cd’s.’ Verzamelaar?: ‘Nee, al lijkt het me wel gaaf om alles van The Beatles te hebben. Eigenlijk hoef je dan geen andere muziek meer in huis te hebben.’Elpee of cd: ‘Cd.’Meest memorabele muziekbeleving: ‘Velen. Maar een van de meest memorabele was mijn concert in Theater Bouwkunde in Deventer. Het theatertje zat stampvol, té vol, buiten was het 35 graden. Ik heb anderhalf uur opgetreden. Iedereen ging uit z’n dak en was zeiknat van het zweet. Enorm cool.’Mijn hifi/luistertip: ‘Luister ’s vaker naar de stilte. Of als je wel per se naar muziek wil luisteren; na een hectische dag ’s nachts in het donker met een koptelefoon op.’