Noot van de redactie
Het onderstaande artikel is deel 2 uit een 5-delige artikelenreeks van HiFi.nl auteur Jan Luijsterburg over het Filmfestival van Rotterdam 2003. Voor de andere delen kunt u op de onderstaande links klikken.
Verslag 1 Arm van Jezus en Trilogie
Verslag 2 Choses secrètes en Journey of the Grey Men
Verslag 3 Deux, Het Stenen Vlot, Ten, Le Fils, Le chignon d`Olga, Music for Weddings and Funerals en The Good Girl
Verslag 4 With Love, Lilja, The Principles of Lust, Woman of Water, Oasis en Russian Ark
Verslag 5 The Death of Klinghoffer, Beneath Clouds, Pleasant Days + slotbeschouwing
Filmfestival Rotterdam - dag 2
Zondag was mijn bescheiden tweede festivaldag, met slechts twee films. Voordelen van deze rustige aanpak: geen geren van de ene naar de andere zaal, en de gelegenheid het vertoonde rustig te laten bezinken in een drankje en een lekkere maaltijd. Dat was ook hard nodig na Choses Secrètes van Jean-Claude Brisseau. Deze al wat oudere regisseur is buiten Frankrijk nauwelijks bekend. Rotterdam probeert altijd een aantal filmmakers extra onder de aandacht te brengen: ieder jaar zijn er drie `filmmakers in focus`. Brisseau`s hele oevre wordt vertoond, waarbij de meeste aandacht uitgaat naar zijn opzienbarende nieuwe film. In Frankrijk werd Choses secrètes bejubeld en door het gerenommeerde Franse filmtijdschrift `Cahiers du Cinéma` uitgeroepen als beste film van 2002.
Choses secrètes
Het verhaal begint in een nachtclub. Danseres Nathalie ontmoet het onervaren barmeisje Sandrine en trekt bij haar in. Macht is een kwestie van durven, leert Sandrine van Nathalie. In het openbaar masturberen is slechts een oefening. Mannen het hoofd op hol brengen, en ze dan op afstand houden, dat is de truc die hen spoedig in de bovenste regionen brengt van het grote bedrijf waar ze solliciteren. Doel is de mysterieuze, ongenaakbare Christophe, zoon van de doodzieke directeur. De atmosfeer is ondertussen van ondeugend realistisch omgeslagen naar verheven, bijna mythologisch, mede door zware, verheven passiemuziek tijdens de erotische scènes. Duidelijk is inmiddels dat het geen verhaal is over twee meisjes maar over de mensheid zelve, of in ieder geval onze samenleving. Christophe is een duister mens, totaal decadent, als een keizer in de nadagen van het Romeinse rijk. Jong als hij is heeft alles al gedaan, waardoor hij impotent is en steeds heftiger kicks zoekt. Het leidt tot een dramatische ontknoping die veel verklaart, maar ook nog veel te vragen openlaat, zoals dat hoort bij een fabel. Er werd nog gedreven over nagediscussieerd, ook door de gedreven regisseur die niet te beroerd was zijn bedoeling in moeizaam Engels uit te leggen. Een zeer intrigerende film die enigzins doet denken aan Stanley Kubrick`s laatste film Eyes Wide Shut, ook al zo bezwangerd met duistere orgiën. Het is te hopen dat Choses Secrèts hier nog in de bioscopen en op DVD voor iedereen te ondergaan zal zijn, want het is een ware belevenis en een belangrijke film.
Journey of the Grey Men
Na het eten was Journey of the Grey Men heel andere koffie. Net als het eerder besproken De arm van Jezus een film uit de Tiger award competitie. Een film uit Iran, het land waaruit de laatste jaren talloze schitterende films te zien waren. Journey of the Grey Men van Amir Shahab Razavian is een persoonlijk getinte ode aan zijn oude, inmiddels overleden vader. Een road-movie over drie oude poppenspelers die in een oude Chevrolet het land door reizen terug naar Birjand, een verlaten oord waar de vader lange tijd verbannen was. Prachtige beelden, veel melancholische verhalen van de oude mannen, gesprekken en ontmoetingen. Van tijd tot tijd springt de crew in beeld, een veel gebruikt stijlmiddel in Iranse films. Als de oudjes in gevecht raken met een stel hooligans (die kom je ook in de woestijn tegen, zo blijkt), komt de cameraploeg vrolijk meevechten. Razavian heeft nadrukkelijk een waarheidsgetrouw document gemaakt.
Het persoonlijke karakter en het gebrek aan verhaalstructuur maken de film voor mijn westerse ogen wat vrijblijvend. Mooie plaatjes, charmante mannetjes, maar ik had er weinig mee. Choses Secrèts maakte de tweede dag Rotterdam de moeite waard. De rest was toetje.
Klik op de volgende link voor deel 3: Deux, Het Stenen Vlot, Ten, Le Fils, Le chignon d`Olga, Music for Weddings and Funerals en The Good Girl
