Typisch fenomeen toch dat geluk en vrolijkheid in kunstuitingen nooit zo’n indruk maken als droevigheid en ellende. Sinatra noemde de nummers op dit conceptalbum uit 1958 suicide songs, en dat is niets teveel gezegd. Melancholie troef, lekker wentelen in de treurnis, hoe erger hoe mooier.

Een van de mooiste Sinatra albums, gerestaureerd van de originele mono mastertape die door kenners als superieur gezien wordt in vergelijking met de stereo versie. Vergelijkingsmateriaal is niet nodig om vast te stellen dat deze door het Mobile Fidelity Sound Lab vervaardigde versie van het Capitol album geweldig klinkt. Naast de beluisterde vinyl versie is er ook een gouden CD, ook in een kartonnen klaphoesje met de originele liner notes en voorop de zanger als treurige clown.

De arrangementen van Nelson Riddle zijn een belangrijke troef in reeks albums die Sinatra in de jaren 50 voor Capitol maakte, maar zelden waren ze zo mooi als hier. Passend bij het thema wordt er zeer ingetogen gemusiceerd, waarbij de solisten bijna net zo veel gevoel in hun spel leggen als Sinatra in zijn stem.

Wie de naam Sinatra vooral associeert met het vreselijke showwerk waaraan hij zich in de nadagen van zijn loopbaan schuldig maakte (New York, New York!) zou moeten proberen dat beeld uit de herinnering te gummen en met open visier dit album eens uit te proberen. Wie niet ontroerd raakt door dit perfect in klanken vertaalde staaltje liefdesverdriet en de dagdromerij die daar uit voorvloeit heeft een hart van steen, dat kan niet anders. Laat je gaan en vertel het aan de ober: dit is heel bijzonder en schitterend mooi.


Aanvullende informatie:
12 tracks
Label: Capitol / Mobile Fidelity Sound Lab