REVIEW

Santana - Abraxas

Jan Luijsterburg | 02 oktober 2008

Als MoFi de tanden zet in een band of artiest blijft het meestal niet bij een enkel album. Niet vreemd dus dat kort na de opknapbeurt van het debuutalbum nu het historische tweede album van Santana uit 1970 aan de beurt is. Tot stand gekomen kort na het succes op het Woodstock Festival wordt dit album met een unieke mix van salsa en rock algemeen gezien als het beste van de band rond gitarist Carlos Santana.

Santana - AbraxasNiet dat zijn unieke gitaargeluid de enige of zelfs grootste attractie van het album is. Santana was in die tijd een echte band, waarin de andere leden een minstens even grote invloed hadden.

Vooral de vier man sterke ritmesectie doet zich sterk gelden, ook in compositorische zin. Ze zijn veel meer dan alleen een basis voor het virtuoze toetsenspel van Gregg Rolie en het kenmerkende gitaarwerk.

Sfeervolle instrumentals worden afgewerkt met enerverend swingen en natuurlijk de grote hits van dit album: Peter Green’s Black Magic Woman, in een medleyvorm verweven met Gabor Szabo’s Gypsy Queen, Oye Como Va van Tito Puente en het onvergetelijke Samba Pa Ti, het enige helemaal door Carlos Santana gecomponeerde nummer op dit album. Puur jeugdsentiment komt opnieuw tot leven middels de kraakheldere remastering op muisstil vinyl.

In het extreem transparante geluidsbeeld komen met name de hoge tonen perfect tot hun recht. Dat gaat op enkele luidere passages een beetje ten koste van een dichtslibbend middengebied, bijvoorbeeld in Mother’s Daughter. Daar staat tegenover dat de bas en de kenmerkende percussie prachtig gepositioneerd zijn en klinken als stonden de conga’s in de huiskamer. Het korte sluitstuk El Nicoya is daar een mooi voorbeeld van. Dit is wel ernstig genieten geblazen.

Aanvullende informatie:
9 tracks
Label: Mobile Fidelity 
Website: www.santana.com


EDITORS' CHOICE