‘Abacab’ markeert aan het begin van de tachtiger jaren een ommekeer voor de Britse progrock group Genesis. Met Peter Gabriel al enige tijd op de solotoer heeft de groep behoefte aan een nieuw geluid en een nieuw imago.

Wie het album beluistert bemerkt meteen de invloed van het kort daarvoor tot een succes geworden eerste soloalbum ‘Face Value’ van Phil Collins. De plaat wordt gedomineerd door de stem en het drumwerk van Phil. Zozeer zelfs dat het af en toe lijkt alsof Tony Banks en Mike Rutherford ingehuurd zijn als zijn begeleiders.

Niet alleen de nieuwe sound wijkt sterk af van het oude progressieve werk, maar ook de hoesontwerpen ademen een veel modernere sfeer. Met de introductie van ‘Abacab’ verliest de groep niet alleen haar progressieve imago maar ook een deel van haar trouwe schare fans. Ook ik geef de voorkeur aan de daaraan voorafgaande albums zoals ‘Selling England By The Pound’ en ‘Nursery Crime’ of ‘Foxtrot’.

Tegelijkertijd winnen zij een nieuwe generatie popliefhebbers. Op dit album wordt ook voor het eerst Hugh Padgham verantwoordelijk voor het opnamegeluid. Hij heeft op dat moment zijn sporen al verdiend bij de opnames van o.a. Peter Gabriel’s derde solo album, Phil Collins’ solodebuut en bij albums van Yes en The Police. Dat zijn opname nog beduidend beter kan klinken dan tot voor kort op de cd bleek is duidelijk te horen op deze opnieuw voor sacd gemixte heruitgave.

Het titelnummer biedt meer details dan ik ooit eerder gehoord heb en het lijkt bij het beluisteren van de stereo sacd laag alsof ik omsloten word door het geluid op een manier die doet denken aan Q sound opnamen. Daarnaast is er nog een stereo cd en multichannel sacd mix. Ook op de bijgevoegde dvd zijn de negen audio tracks van de cd te horen. Toegevoegd zijn vier songs met bijbehorende beelden, recente interviews met de groepsleden en een overzicht van het world tour programma uit 1981.