REVIEW

Keith Jarrett – Tokyo solo

Jan Luijsterburg | 02 november 2006

ECM loopt nooit voorop bij het omarmen van nieuwe media. In Amerika verscheen dit jaar een eerste SACD, en nu is er de eerste DVD uitgave op het kwaliteitslabel. Niet toevallig is deze gewijd aan de bekendste naam uit de ECM stal, Keith Jarrett. Zijn piano-improvisaties vulden al vele CD’s, maar nu kunnen we ook zien waar het prachtige spel, steevast begeleid door minder welluidende kreungeluiden, vandaan komt.

De ECM producten zijn altijd meteen herkenbaar aan de even sobere als stijlvolle vormgeving. Die soberheid kenmerkt ook de beeldregie van het 150ste concert dat Jarrett in Japan verzorgde op 30 oktober 2002, integraal op de DVD te zien en voor een deel eerder verschenen op de CD Radiance. Een enorm podium met daarop een vleugel en een pianist, die gaat zitten, zich even in alle rust concentreert, en dan vertrekt, op een reis die duidelijk veel van hem vergt. Hij speelt met zijn hele lijf – de muziek komt er via de benige vingers uit, maar hij kan er vaak nauwelijks bij blijven zitten, het gezicht in grimas, met het niet in te houden gekreun als bijeffect. Pure extase, en het Japanse publiek volgt in aandachtige stilte, al klapt het op een moment heel storend te vroeg.

De manier van improviseren staat ver van wat er binnen de jazz vaak onder die term verstaan wordt. Geen schema’s of variaties op een thema, Jarrett begint met een leeg hoofd en kan alle kanten op gaan. Instant componeren, wordt het ook wel genoemd. De sfeer varieert van abstracte, geblokte donderwolken tot aangenaam golvend en extreme verstilling. Jarrett is er een meester in het publiek mee te nemen – hij maakt grote, goed te volgen spanningsbogen en doseert perfect.

Hij heeft zich jarenlang voornamelijk met klassieke muziek beziggehouden, en de invloed daarvan maakt deel uit van de improvisaties. De sfeer van Beethoven, Ravel en Debussy is herkenbaar in de diverse delen, en daar bovenop wordt een dosis atonaal expressionisme toegediend. Het concert is verdeeld in twee grote delen, die weer bestaan uit enkele subdelen, en een ruime toegift van drie standards. Danny Boy, Old Man River en Don`t Worry `Bout Me krijgen een mooie, emotionele uitvoering.  

Kortom: de kwaliteit waar het opschrift ECM borg voor staat op CD’s of LP’s geldt ook voor schijfjes met beelden erbij. Prachtig concertverslag dat een absolute must is voor de vele mensen die betoverd raakten door het befaamde Köln Concert uit 1975 waar de faam van Keith Jarrett mee begon.


Aanvullende informatie:
Speelduur: 110 minuten
Beeld: 16:9 anamorf
Geluid: DTS 5.1, Dolby digital 5.1 en 2.0
Label: ECM www.ecmrecords.com
Distributie: Challenge www.challenge.com

 


EDITORS' CHOICE