Pixies is een legendarisch bandje uit Boston, dat bestond van 1986 tot 1991. Toen slechts in relatief kleine kring bekend, werd de naam pas retrospectief groot toen Kurt Cobain van Nirvana ze als belangrijke bron van inspiratie noemde.
Die Pixies, niet te lui om het grote geld alsnog binnen te slepen, kwamen in 2004 weer bij elkaar en laten sindsdien horen dat ze de oude liedjes nog perfect kunnen spelen. Als bewijs verschenen twee tegelijk verschenen DVD’s.
Vijftien jaar later blijken de Pixies niet verbleekt en nog vol energie. De wonderlijk stuiterende liedjes, die combinatie van ongebreidelde fantasie, tekstueel zowel als muzikaal, en intense concentratie die leidt tot een ongekende mate van puntigheid, alles staat nog als een huis, en ze spelen beter dan ooit. Aanstekelijkheid troef.
Eerder was er al de DVD Pixies Sell Out, een verslag van de grote festivaloptredens van 2004. De nu uitgekomen schijfjes bieden elk een volledig verslag van een optreden in meer kleinschalige aanpak, die eigenlijk veel beter past bij de band. Twee momentopnamen, vlak na elkaar gemaakt, maar onderling totaal verschillend.
Acoustic Live in Newport is als titel meteen een accurate beschrijving: een soort unplugged optreden op het behoorlijk Pixies-vreemde terrein van het legendarische Newport folkfestival, bakermat van de hippies. Want folk, dat is wel een van de laatste termen waarmee je de muziek van de Pixies zou beschrijven.
Ok, er is voor de gelegenheid een traditional ingestudeerd, verbasterd en wel, en er zijn akoestische gitaren omgehangen. De set met 22 nummers waaronder alle Pixies klassiekers is echter ook in deze vorm onontkoombaar, terwijl de boten langs het strand varen. ‘Just jam’, probeert iemand in het publiek terwijl dat helemaal niet nodig is te helpen, maar die heeft er dus helemaal niets van begrepen. ‘Jammen’, dat hadden ze nou nog nooit gedaan. Een grap waar je het hele optreden mee doorkunt. Lekker informeel, maar als de vaart er eenmaal inzit wordt de feedback noise waar Joey Santiago normaal zo in excelleert helemaal niet meer gemist. Hoewel schijnbaar nog steeds behoorlijk op gespannen voet met elkaar, is de magie tussen Frank Black en Kim Deal nog altijd volop aanwezig – de som blijft toch meer dan delen. Want ondanks mijn zwak voor The Breeders, het niveau van de Pixies hebben ze individueel nooit meer bereikt. Terecht houdt Deal Black tegen om nieuwe Pixies nummers toe te voegen – de legende van die viereneenhalve LP’s is heilig. 
Een paar dagen later stonden ze in een klein zaaltje in de plaats waar het allemaal begon, Boston. Slechts tweehonderd fans pasten er in The Paradise, een zeldzame gelegenheid, ideaal voor de Pixies. Black overvalt drummer David Lovering door hem te vragen het optreden te openen met het enige Pixies nummer dat hij zingt, speciaal omdat zijn moeder aanwezig is. La la love you kent een valse start, er volgt als verzoeknummer nog een slappe cover van Neil Youngs Winterlong en het voor Newport ingestudeerde All around the World. Er wordt veel gebabbeld, maar de rommelige start is een afleidingsmanoeuvre voor een perfect in elkaar gestoken set. Via wringend experimentele tracks alle hits langs, Monkey Gone to Heaven, Where’s My Mind? (blijft een goede vraag), Bone Machine, Gigantic, noem maar op.
Beide DVD’s hebben een uitstekende beeld en geluidskwaliteit, en bevatten naast een compleet concert interessante extra’s. Op Acoustic zijn we als ‘Fly on the Wall’ aanwezig bij een repetitie en een try out, die laten zien hoe het er onderling aan toe gaat bij het muziekmaken.
Uniek is de bonus bij Club date: een video-opname van een van de eerste optredens, uit oktober 1986. Twaalf nummers in dik twintig minuten, beroerde kwaliteit, maar historisch gezien hartstikke leuk. Aardig wat van die oernummers staan twintig jaar later nog altijd op de set!
Aanvullende informatie:
Speelduur: 101 en 106 minuten
Beeld: 16:9
Geluid: DTS / Dolby digital 5.1
Label: Eagle Vision
Distributie: PIAS
Website: www.pixiesmusic.com
