U kent ze waarschijnlijk allemaal, de nummers van de nieuwe CD van de Amerikaanse singer songwriter David Roth. Op ‘More Pearls’ zingt deze troubadour namelijk uitsluitend covers van songs die door anderen bekend geworden zijn.
Normaliter schrijft hij zelf zijn eigen teksten die hij vervolgens met zijn eigen warme, geruststellende stem ten gehore brengt. Het idee voor deze CD ontstond gedurende een gesprek dat de zanger had met producent/opnameleider Günter Pauler van Stockfisch Records. Deze vroeg hem om voor zijn label een CD op te nemen met werk van andere componisten. De nummers die David vervolgens selecteerde zijn allen, zoals hij zelf zegt, ‘verbonden door een draad die compassie, empathie, verlangen, vrijheid, gerechtigheid, verwondering, reflectie, vrede en bescheidenheid met elkaar verweeft’. Bij het beluisteren van de veertien uiteenlopende parels van muziek – van o.a. James Taylor, Paul Simon, Bob Dylan, Ralph McTell, Carole King en Pete Seeger - die dankzij David’s interpretatie samenvloeien tot één geheel, moet ik onwillekeurig denken aan zijn vorige album voor hetzelfde label; het uit 2004 daterende ‘Pearl Diver’. Wat mij bij die plaat met name trof waren de teksten. Die getuigden o.a. van spitsvondigheid, gevoel, inlevingsvermogen en originaliteit. Tijdens het beluisteren ontwikkelden de door de parelduiker als zandkorrels in schelpen geplaatste teksten zich tot glanzende parels die, elk op hun eigen wijze, schoonheid uitstraalden. Op dit album lijkt het alsof hij parels van uiteenlopende grootte, zuiverheid en kwaliteit opnieuw teruggeplaatst heeft in de schelp teneinde ze nog verder in te laten kapselen. Het enige wat hij daarmee bereikt heeft is dat ze meer op elkaar zijn gaan lijken. Daarmee hebben ze echter ook hun kracht, te weten hun eigenheid, voor een groot deel verloren.
Noch de schitterende opnamekwaliteit, noch de prachtige begeleiding van huismuzikanten als Chris Jones, Hans-Jörg Maucksch, Siard de Jong en Beo Brockhausen, noch de fraaie stemmen van Fiona Simpson en Roger Nicholls kunnen dit gevoel wegnemen. Wat blijft is de aangenaam warme, rijke, gevoelvolle stem die Roth hopelijk op een volgende CD opnieuw in zal zetten om eigen werk ten gehore te brengen.
Aanvullende informatie:
Format: CD SFR 357.6041.2
Label: Stockfisch Records
www.stockfisch-records.de
